Molar um málfar og miðla 352

   Loksins, loksins , eins og einu sinni var sagt. Loksins  er farið að fjalla opinberlega um lögbrot Ríkisútvarpsins, - birtingu áfengisauglýsinga. Að þessu hefur margsinnis verið vikið í Molum. Samtök foreldra gegn áfengisauglýsingum,  eiga þakkir skildar fyrir sinn þátt í vekja athygli á þessari ósvinnu. Sömuleiðis gott hjá Morgunblaðinu að taka þetta upp.

  Hlutur Ríkisútvarpsins í þessu máli er afspyrnu vondur. Fjallað  var um málið í Ríkisútvarpinu  (11.07.2010) Sjá  hér: http://www.ruv.is/frett/hord-vidbrogd-vid-bjorauglysingu

  Ríkissjónvarpið birti bjórauglýsingar án þess að orðið léttöl  væri næstum  falið með smásjárletri  neðst í skjáhorni eins og venjulega er gert.  Um þetta segir svo á  vef  RÚV: Páll Magnússon útvarpsstjóri sagði í samtali við Fréttastofu að honum væri ekki kunnugt um að formleg kæra hefði borist vegna málsins. Það væri ekki á valdi RÚV að setja aðrar takmarkanir á auglýsingar en lög kvæðu á um. Árangursríkara væri að beina baráttunni að Alþingi, þar sem lögin væru sett. Það vill nú reyndar svo  til að takmarkanir  eru  á auglýsingum. Lögfestar meira að segja. Áfengisauglýsingar eru nefnilega bannaðar.  Líklega hefur þetta farið fram hjá  útvarpsstjóra. Þetta heitir að að  fara undan í  flæmingi og skjóta sér  undan  ábyrgð. Mennilegra hefði verið ,ef útvarpsstjóri hefði tekið á málinu. En hann kaus  að gera það ekki.  

  En svo tekur eiginlega enn  verra við,eins og Bergsteinn Sigurðsson blaðamaður  bendir réttilega á í  Frá  degi til dags  í Fréttablaðinu (12.07.2010).  Áfram  skal  vitnað í fréttina á  vef RÚV: Í bréfi sem Þorsteinn  (Þorsteinsson , markaðsstjóri RÚV ) sendi Ölgerðinni í síðustu viku kemur fram að eftirlit RÚV hafi brugðist og því hafi auglýsingin verið send út án léttölsmerkingarinnar. Í bréfinu koma fram tilmæli þess efnis að fyrirtækið merki léttölsauglýsingar sínar í framtíðinni - verði þau tilmæli ekki virt gæti þurft að banna slíkar auglýsingar frá Ölgerðinni. 

  Bjórinn  sem þarna var ólöglega auglýstur, er að sögn Bergsteins, sem vitnar í heimasíðu Ölgerðarinnar, ekki  til í styrkleika léttöls. Nú vita allir, nema  kannski útvarpsstjórinn og markaðsstjórinn ,að ekki  er verið að auglýsa léttöl heldur áfengt öl. En ef   auglýsandinn bara lýgur að  fólki  og  segir áfengt öl  vera léttöl, þá  mun Ríkissjónvarpið birta auglýsinguna!   Ótrúlegt. 

  Við góðkennum ekki.., sagði ráðherra í hádegisfréttum Ríkisútvarpsins (11.07.2010). Þetta er  danska. Vi godkender ikke... Það eru ekki bara fréttamenn,sem þurfa að huga að því hvernig  tekið er til orða.  Í lýsingu á úrslitaleik HM í knattspyrnu var sagt: Þeir eru komnir  með blóð á tennurnar. Þetta er líka danska  ekki íslenska.  De har fået blod på tanden.  Það er ekkert  betra að sletta dönsku en ensku.

  Í sjöfréttum Ríkisútvarpsins var (11.07.2010) talað um að halda kröfugöngu. Sama orðalag var notað í miðnæturfréttum.  Molaskrifari hefur aldrei heyrt talað um að halda  kröfugöngu heldur að fara í kröfugöngu eða efna til kröfugöngu til að leggja áherslu á  kröfur.

Enn eitt dæmi um ritsnilldina á pressan.is (11.07.2010):  Ástríða Önnu Óskar Erlingsdóttur er án efa ljósmyndun. Hún brennur fyrir henni og eyðir mestum frítíma sínum í myndatökur. Hvað getur maður svo sem sagt ?

  Farið út fyrir allan þjófabálk, hefur  dv.is eftir  alþingismanni (11.07.2010). Þegar þingmenn nota orðatiltæki,sem eru fastmótuð í tungunni  verða þeir að fara rétt með. Þingmaðurinn hefði átt að segja: Tekur út yfir allan þjófabálk. Það væri skynsamleg fjárfesting, ef þessi þingmaður festi kaup á bókinni Mergur málsins eftir  dr. Jón G. Friðjónsson. Á blaðsíðu 982 í þeirri ágætu bók er fjallað um hinn fræga þjófabálk.

 Þegar ekið er í gegnum Mosfellsbæ blasir stórt  auglýsingaskilti við vegfarendum.  Þar birtist  auglýsing frá Símanum og þar segir: Framundan er ringtorg. Þarna er víst átt við hringtorg  en Síminn hefur valið sér  enska orðið  ring  til að nota í auglýsingaherferð á Íslandi. Hafa forráðamenn þessa stórfyrirtækis enga sómatilfinningu gagnvart tungunni ?  Hversvegna þurfa þeir að sýna íslenskri tungu lítilsvirðingu ?  Svo læra börnin málið sem það er fyrir þeim  haft.  Einhver börn  gætu haldið að  svona ætti einmitt að  skrifa orðið hringtorg. Þessi auglýsing  Símans er skemmdarverk.

PS Ekki er símafyrirtækið Vodafone hótinu betra. Það talar við íslenska áhorfendur á ensku og  segir: Power to you. Ekki gott mál.

Einstakt tillitsleysi - Aftur og nýbúin

 Hinn 23. júní  síðastliðinn birti ég hér á  blogginu mynd af  rauðri VW Transporter sendiferðabifreið, sem lagt hafði verið í stæði  fyrir  fatlaða við Hagkaup í Skeifunni. . Konan sem ók  bifreiðinni var ekki  líkamlega fötluð. Hún var  starfsmaður blómaheildsölunnar Samasem og var að fara  með  blóm inn í Hagkaup.

 Í dag varð  þessi  sama kona aftur á vegi mínum Þá hafði hún lagt sendiferðabifreið í stæði  sérmerkt fötluðum  beint fyrir framan  Hagkaup í  Garðabæ og  var að fara  inn í verslunina með vatnsbrúsa til að  vökva  blóm sem voru á hillum í anddyrinu. Sama konan, sama fyrirtæki, en annar bíll. Bíllin sem konan ók í dag var rækilega merktur Blómaheildsölunni Samasem.

  Þegar ég benti konunni á að hún hefði lagt í stæði fatlaðra svaraði hún mér heldur illileg á svip með miklum orðaflaumi, líklega  blöndu of  pólsku og ensku. Það eina sem ég skildi var: My boss, my boss. Það virtist hinsvegar ekki hvarfla að henni að færa  bílinn, því  hún hélt  bara áfram inn í Hagkaup.

  Þetta er algjörlega óafsakanlegt framferði. Fyrirtækið  Samasem ætti að skammast sín.

PS Fólkið sem sést á myndinni tengist þessu máli ekkert.

  

Molar um málfar og miðla 351

  Pistlar Sveins Helgasonar  eru ævinlega góð innlegg í fréttatíma  Ríkisútvarps/sjónvarps. Í pistli  í dag (09.07.2010) talaði Sveinn um að vera á höttunum eftir og  bjóða gull og  græna skóga. Gott mál.

  Í  Molum um málfar og miðla (348), var minnst á  forsetningar með íslenskum  staðaheitum. Í  fréttum  Ríkissjónvarps (09.07.2010) var sagt  á Stykkishólmi. Föst málvenja er að segja í Stykkishólmi og er ástæðulaust að breyta því.  Umburðarlyndið má ekki ná svo langt í Efstaleitinu að menn geti  valið sér  forsetningar að vild með  íslenskum staðanöfnum.

  Molaskrifara þykir það einkar ánægjulegt, að  eftir birtingu  350  Mola  um málfar og  miðla   skuli málfarsráðunautur Ríkisútvarpsins  nú farinn að ræskja sig og líka  virðast þessi skrif  hafa ýtt við þeim  ágæta blaðamanni Fréttablaðsins  Bergsteini Sigurðssyni, sem gerir  Molahöfund að sérstöku umfjöllunarefni í Bakþönkum sínum í Fréttablaðinu 9. júlí.

  Svo sem áður hefur  verið nefnt  telur  málfarsráðunautur  þessar  athugasemdir mínar bera  vott um staðnaðan hugsunarhátt og  skort á umburðarlyndi.  Glaður  gengst ég við því að vera haldinn þessum kvillum, ef það er það sem málfarsráðunautur les úr þessum skrifum mínum.

  Bergsteinn gerir  Molahöfund  eiginlega  ábyrgan  fyrir öllu málfari í Ríkisútvarpinu á þeim árum  (1967 til 1978) sem hann starfaði þar, fyrst um skeið sem  yfirþýðandi en lengst af sem fréttamaður og fréttaþulur. Nú þykir Molaskrifara tíra á tíkarskottinu !  Kannski man Molaskrifari svolítið lengra  aftur í tímann  en Bergsteinn, langtum yngri maður. Á  þessum árum  starfaði Ríkisútvarpið í tveimur algjörlega aðskildum deildum. Útvarpið, hljóðvarpið, var  að Skúlagötu  4 en sjónvarpið að Laugavegi 176.  Ég held ,að  við  sem  störfuðum undir  handarjaðri  Emils Björnssonar fréttastjóra  þessi ár, - og við  vorum nokkuð mörg, - þurfum ekkert að skammast okkar fyrir málfar í fréttum á þessum árum. Ég geri það ekki og þykist líka geta talað  fyrir munn minna  gömlu vinnufélaga. Á fréttastofu  hljóðvarpsins  á þessum árum  var einnig lögð rík áhersla á vandað málfar undir  stjórn Margrétar Indriðadóttur. Seinna tóku við Kári Jónasson  í útvarpinu og í sjónvarpinu Ingvi  Hrafn Jónsson og  Bogi  Ágústsson. Allir  höfðu þeir  metnað til að gera vel, -  og  gerðu, - í þessum efnum.  Þularstörfum hjá útvarpinu  gegndi líka fólk,sem lét sér annt um tunguna, - Pétur Pétursson, Jóhannes Arason, Jón Múli, Ragnheiður Ásta og fleiri og fleiri. Iðulega leiðréttu þau texta og færðu málfar til betri vegar.

   Molaskrifari  fær  alltaf öðru hverju  pirringspústra ( ekki viss um að það orð  finnist í orðabókum.!) vegna þessara skrifa sinna. Oftar en  ekki  eru  þar að verki  nafnleysingjar, sem brestur kjark til að koma fram undir  nafni og   vega því úr launsátri. Við þá segir  Molaskrifari það sem góður vinur kenndi honum forðum, þegar sá hafði fengið sig  fullsaddan af símtölum nafnleysingja um efni sjónvarpsins: Ég tala ekki við fólk sem heitir ekki neitt.

  Meðan þeir sem þakka þessi skrif eru margfalt fleiri  en þeir sem amast við þeim, verður  hér haldið áfram enn um sinn.

Molar um málfar og miðla 350

   Ekki er að sjá að nein önnur norræn sjónvarpsstöð hafi notað  tvær og hálfa klukkustund á  laugardagskvöldi, á besta tíma, undir  boltaleik   og fótboltafjas eins og  sjónvarp ríkisins á Íslandi gerði (10.07.2010). Samt gátu snillingarnir ekki haldið sig innan tímaramma dagskrár.  Á hinum Norðurlöndunum hafa sjónvarpsstöðvarnar víðari sjóndeildarhring. Þar hafa menn heldur ekki auglýsingadeildir sem  stjórna  dagskránni og íþróttadeildirnar eru greinilega valdaminni en á Íslandi. Sem betur fer  sér  nú fyrir  endann á þessari linnulausu  og kostnaðarsömu misnotkun á  Ríkissjónvarpinu.  En í dag fær íslenska  þjóðin þriggja klukkustunda  fótboltaskammt,ef auglýstri dagskrá verður  fylgt og leikurinn ekki framlengdur. Það er margfalt Norðurlandamet. Að sjálfsögðu  á að sýna leikinn, - bara   tuðinu. Hvað skyldi tuðið annars kosta?  Hef grun um að það sé ekki ódýrt.

Ríkissjónvarpið hefði getað sparað umtalsvert fé, ef það hefði   farið svipaða leið og aðrar norrænar stöðvar.  Sparnaðinn hefði mátt nota í innlenda  dagskrárgerð og til að kaupa vandaðra erlent efni. Það hefði mátt  spara með því að sýna  langtum færri leiki framan af, meðan þetta var ekkert spennandi, einn á dag hefði verið meira en nóg og með því að sleppa fjasi vitringanna  að mestu.  

Á mbl. is (09.07.2010) segir í fyrirsögn:  Nær allar auglýsingar í Fréttablaðinu. Svo  segir í fréttinni: Á fyrri hluta þessa árs keyptu fyrirtæki í eigu Haga ígildi 396 heilsíðna af auglýsingum í dagblöðum. Af þeim voru 383, eða 97%, í Fréttablaðinu, en 13, eða 3%, í Morgunblaðinu. 

    Á fyrri hluta síðustu  aldar, þegar  Finnbogi Rútur Valdimarsson var ritstjóri Alþýðublaðsins  voru  Morgunblaðið og Alþýðublaðið   álíka stór blöð. Þá var Alþýðublaðið brautryðjandi í nútíma blaðamennsku.  Svo keyptu kaupmenn Morgunblaðið og beindu nær öllum sínum  auglýsingum þangað.  Þá  byrjaði upplag Alþýðublaðsins  að minnka  en Mogga fór að vaxa fiskur um hrygg.

  Að sögn Hjördísar Guðmundsdóttur, upplýsingafulltrúa Keflavíkurflugvallar, kemur atvik sem þetta reglulega upp.(visir.is 08.07.2010). Ekki verður sagt að snilldarblær sé á  þessari  setningu úr frétt  þeirra Vísismanna.

   Úr mbl.is (08.07.2010): Tilboðið var skriflegt og hljóðaði upp á nákvæmlega 8.819 blaðsíður. Líklega er hægt  að segja  að tilboð  hljóði upp á tiltekna upphæð, en tilboð getur aldrei hljóðað upp á  blaðsíður  eins og Netmoggi segir. Þá ætti að vera óþarfi  að taka  fram að tilboð í smíði  179 flugvéla hafi verið skriflegt !  En það er auðvitað gott  að gera ráð fyrir því að hugsun lesenda sé ekki alltof skýr.

  Leiðari  Morgunblaðsins (10.07.2010) Sko dómstólana, er tær snilld, svo notuð  séu  fleyg orð. Það er sjaldgæft að leiðarar séu  svona skemmtilegir.

Í DV (09.07.2010) segir   enn einu sinni frá íslenskri fyrirsætu,sem býr í Búlgaríu, en er að flytjast til Þýskalands. Mér líst ágætlega á þetta allt saman enda er Munich flott borg ......., segir fyrirsætan.  Molaskrifari vonar að hún finni borg  með þessu nafni í Þýskalandi. 

Í frétt á  dv.is  segir (09.07.2010): Mikinn gufustrók stendur upp úr eldstöðinni í Eyjafjallajökli. Hér ætti annað hvort að standa: Mikinn gufustrók leggur nú upp úr eldstöðinni.... eða: Mikill gufustrókur stendur nú upp úr eldstöðinni.... 

 Þegar málfarsráðunautur Ríkisútvarpsins var að setja  ofan í við Molaskrifara í grein í Fréttablaðinu á  dögunum, sagði hann meðal annars um þessi skrif: ..og þar eru sömu atriðin nefnd aftur og aftur. Þetta er rétt athugað. Glöggur maður, málfarsráðunauturinn.   Sömu atriðin eru hér nefnd  aftur og aftur í þeirri traustu trú að dropinn holi steininn.

Molar um málfar og miðla 349

  Málfar í næturfréttum  Ríkisútvarpsins  frá miðnætti til morguns hefur  yfirleitt verið  til  fyrirmyndar , og gildir það einnig um  fréttir Stefáns Svavarssonar ,sem nú  annast þetta verkefni.   Í morgun (08.07.2010) hefði  þó   verið betra ef  hann  hefði talað um bakkafullar ár á  flóðasvæðum í Mexíkó. Ekki barmafullar ár. Bikar getur  verið barmafullur, en ár  tæplega. Nokkrir málfarshnökrar voru í  sjöfréttum í morgun  (10.07.2010) til  dæmis var talað um að taka  eigið líf . Á mbl. is  var þetta betur orðað, svipta sig lífi. Það er svolítið einkennilegt með þessar næturfréttir  að   ekki skuli  fylgt þeirri reglu að hafa alltaf nýja frétt fremst og  sleppa  síðustu, elstu,   fréttinni. Þannig endurnýjast fréttatíminn  smám saman.  

 Úr mbl. is (09.07.2010): Bandaríkjamenn og Rússar skiptu í dag á föngum á flugvellinum í Vínarborg í Austurríki. Ekki er Molaskrifari alveg sáttur við  þetta orðalag.  Að  skipta á einhverjum hefur skýra merkingu í íslensku máli. Hefði talið  eðlilegra að tala um að skiptast á föngum frekar en að skipta á föngum.  Hvað segja lesendur ? Í Morgunblaðinu (10.07.2010) er í fyrirsögn notað orðalagið að skiptast á  föngum.

 Molaskrifari heyrði  endurtekið  athyglisvert viðtal í Útvarpi Sögu aðfaranótt  áttunda júlí.Það var  viðtal Arnþrúðar Karlsdóttur við  prófessor Þorvald  Gylfason.  Þorvaldur  var ómyrkur í máli að venju.  Sýn hans á  Icesave  klúðrið var skýr og  vonandi  hefur útvarpsstjóri Útvarps Sögu  skilið kjarna  málsins eftir þessa kennslustund Þorvaldar.  Við verðum að ljúka þessu máli,  standa við það sem  íslensk stjórnvöld hafa lofað.  Framkoma  forseta Íslands  í málinu var tilraun (sem  tókst að nokkru) til að endurheimta glatað traust þjóðarinnar með  sýndarmennsku  og þjóðaratkvæðagreiðslu sem var  tóm vitleysa. Um hvað voru greidd atkvæði ?  Atkvæðagreiðslan snerist  ekki um að borga eða  borga ekki, eins og  allt of margir virðast hafa haldið og halda enn.  Ummæli  Þorvaldar um þá sem hann að hætti  þeirra í Útvarpi  Sögu kallaði stjórnmálastéttina voru hinsvegar  svo ýkjukennd og illa  grunduð  að þau misstu  algjörlega marks. Hann   taldi alla  stjórnmálamenn gjörspillta sem og þorra  þjóðarinnar. Molaskrifari  hefur  líklega  í áranna rás kynnst fleiri  stjórnmálamönnum af fleiri kynslóðum  en prófessor  Þorvaldur og  fullyrðir  að það voru  upp til hópa vandaðir menn og sómakærir. Víst er  rétt að á því kann að  hafa orðið breyting á seinni árum ,-sérstaklega eftir að   fyrirtæki fóru að  kaupa sér  stjórnnmálamenn með milljóna  prófkjörs- og  kosningastyrkjum. Fyrirtækin gerðu slík innkaup í nánast öllum flokkum,  nema VG,  svona til að hafa vaðið fyrir neðan  sig.

  Í Útvarpi Sögu hefur mikið og lengi  verið talað um þjóðstjórn. Það var líka gert í viðtalinu  við Þorvald. Hann vantreysti núverandi  forseta réttilega  til að skipa menn í slíka  stjórn. En getur einhver ímyndað sér að við  núverandi aðstæður sé hægt að skipa utanþingsstjórn sem nyti meirihlutastuðnings á Alþingi?  Það er  eins og menn gleymi því stundum að utanþingsstjórn verður að  styðjast við þingmeirihluta.

  Hugmyndir um  utanþingsstjórn  núna eru  álíka viturlegar og að halda  að Icesave  klúðrið gufi upp , bara ef Bjarni Benediktsson og  Sigmundur Davíð Gunnlaugsson fái að stjórna  landinu. Icesavemálið  hverfur ekki nema  við  stöndum  í lappirnar og   stöndum við gefin  loforð. Annars  segjum við okkur úr lögum  við samfélag siðaðra þjóða. Vilja menn það ?

Molar um málfar og miðla 348

  Glöggur lesandi,  benti  Molaskrifara á eftirfarandi setningu ( Pressan.is 07.07.2010):  Dagur B. Eggertsson formaður  borgarráðs tók meðfylgjandi mynd af vinnuvélum,sem fjarlægðu kerið á leið til dagmömmu í dag. Skyldu  vinnuvélarnar hafa streist á móti þegar Dagur  tók af þeim myndina?  Voru vinnuvélarnar  lengi á leiðinni til  dagmömmu? Þetta hefði að sjálfsögðu átt á  koma fram í frétt Pressunnar.

 Í  morgunþætti Rásar eitt (09.07.2010) var  sagt frá  kappflugskeppni bréfdúfna. Nægt hefði  að tala um kappflug. Kappflug er keppni.

 Í fréttum   Ríkisútvarpsins (08.07.2010)  klukkan  16 00 var  ýmist sagt: .. í Neskaupstað  eða á Neskaupstað. Venja  er að nota  forsetninguna í með  orðinu kaupstaður. Í  aðalkvöldfréttatíma þetta sama kvöld var  sagt: ... á Borgarnesi.Föst málvenja er að segja í Borgarnesi,  en á Akranesi. Á  tímum hins  óumræðilega umburðarlyndis í Efstaleitinu    geta menn nu líklega  bara  valið sér  forsetningar að vild með íslenskum staðanöfnum , -  samkvæmt þessu.  Í fréttum   Stöðvar  tvö (08.07.2010) var talað um að skrúðgarður hefði verið reistur á  Klambratúni í Reykjavík.  Allt  reisa menn !

 Stundum er hægt að skemmta sér yfir  Mogganum.   Hér áður fyrr,  þegar  sagt var  frá  mótmælum hernámsandstæðinga,  voru lægstu þátttakendatölurnar ævinlega  í Mogganum, en þær langhæstu í Þjóðviljanum. Nú um stundir, þegar sagt er frá  mótmælum  fyrir utan Seðlabankann  eða  Stjórnaráðshúsið við Lækjartorg, eru  hæstu  tölurnar í Mogganum. Ekki lýgur Mogginn, -  eða hvað ? En hann hefur tekið að sér  hlutverk gamla  Þjóðviljans,  t.d. með því að leggja tiltekna  einstaklinga í einelti.

 Ríkissjónvarpið leggur sitt af mörkum  til að auka beygingarfælni þegar á  skjánum birtist fyrirsögnin:  Félagar úr Hornleikarafélag Íslands. Molaskrifari hættir á að benda   umsjónarmanni hins  svokallaða  hádegisútvarps á  Rás eitt  á að orðið dóttir beygist: dóttir, dóttur, dóttur  dóttur. En   honum er ljóst að svona ábending  ber auðvitað vott um bæði staðnað hugarfar og skort á umburðarlyndi. Á gönguferð við Vífilsstaðavatn  rakst skrifari á  skilti frá  Garðabæ  sem letrað var á að að bannað  væri að veiða frá bakkanum  vegna varp flórgoðans. Þarna  vantaði  eitt -s , sem  skiptir    máli.

Það er rangt , þegar fréttaþulur  Ríkissjónvarpsins  segir okkur að Ríkisútvarpið flytji okkur fréttir allan sólarhringinn. Ríkisútvarpið  flytur  stuttar fréttir á Rás 2 klukkan 02 00. Síðan er enginn fréttatími  fyrr en klukkan 05 00. Ekki verður heldur séð að fréttavefur RÚV  á netinu sé  uppfærður milli klukkan  tvö á nóttunni og fimm á morgnana. Ríkisútvarpið  veitir ekki fréttaþjónustu  allan sólarhringinn. Hversvegna  er okkur sagt ósatt ? Okkur var líka sagt ósatt um það hver kostaði ferð  Kristins Hrafnssonar fréttamanns  til  Íraks  fyrr á árinu.  Ein útgáfan kom frá útvarpsstjóra, önnur frá Kristni og sú þriðja  frá  Birgittu Jónsdóttur alþingismanni sem  var einhverskonar umboðsmaður  Wikileaks gagnvart  Ríkisútvarpinu.

 Ríkisútvarpið á að segja eigendum sínum satt.

 

Skýlaust lögbrot Ríkisútvarpsins

  Sá sem þetta skrifar hefur  oft gert athugasemdir við  það hvernig  Ríkissjónvarpið hvetur  til bjórdrykkju, - auglýsir ölþamb þrátt fyrir að  gildandi  landslög banni áfengisauglýsingar. Ríkisútvarpið hefur  skýlt sér á bak við það að birta orðið léttöl  örsmáu letri neðst í hægra skjáhorni í svo sem  eina sekúndu í  lok bjórauglýsinga. Allir vita að ekki er verið að auglýsa léttöl heldur áfengan bjór.   Í kvöld  (07.07.2010) brá  Ríkisútvarpið hinsvegar út af þessari  venju sinni og og auglýst  Egils Gull purkunarlaust án þess að  sýna  orðið léttöl  í sekúndu eins og  gert hefur  verið til þessa, þegar þessi  ríkisstofnun hefur verið að smeygja sér framhjá lagabókstafnum.  

Þessi ómengaða og ódulbúna áfengisauglýsing  var sýnd  í  lok auglýsingatíma í leikhléi leiks  Spánverja og Þjóðverja um klukkan  1930. Þá  ná  bjórauglýsingar líklega best  til unga fólksins.  Auglýsingin  án orðsins léttöl var svo endursýnd í seinkaðri  dagskrá  klukkustund  síðar.

Seinna um kvöldið  birti  Ríkissjónvarpið  svo  auglýsingu frá  nýjum veitingastað, - um tvo fyrir  einn á léttvíni og  bjór.   Sem þýðir líklega að sá sem kaupir  einn bjór fær  tvo  fyrir  verð  eins. Önnur  bein áfengisauglýsing.

Það er ótækt að þessi stofnun  í þjóðareigu  skuli lkomast upp með linnulaus lögbrot.  Ríkisútvarpinu er skipuð  stjórn  sem vafalaust þiggur laun fyrir störf sín, en   stofnunin er  greinilega stjórnlaus.  Nú  er lýst eftir  góðum lögmanni til að fylgja  þessu máli  eftir   með  formlegri  kæru á  hendur Ríkisútvarpinu ohf  fyrir  lögbrot.

 

Molar um málfar og miðla 347

  Úr dv. is  (05.07.2010) : „Fyrir mína parta er ég hér að mótmæla afskiptum Alþjóðagjaldeyrissjóðsins að ríkiskassanum,“ segir Birgitta (Jónsdóttir). Sumum þingmönnum er annað betur  gefið en að  vanda málfar sitt. Hér ruglar þingmaðurinn saman forsetningunum að og af,sem orðið er ótrúlega algengt.

 Málfarsráðunautur Ríkisútvarpsins    skrifar grein í  Fréttablaðið (07.07.2010) og segir þar meðal annars: „Raunar  má halda því  fram að sú málumvöndun sem mest er stunduð undir merkjum málvöndunar og málræktar, sé ekki aðeins til marks um staðnaðan hugsunarhátt heldur vinni gegn markmiðum um bætta málnotkun því að athyglin beinist fyrst og fremst að því neikvæða".

  Það mætti  því spyrja sem  svo , eiga þá kennarar að hætta að leiðrétta stíla, því  athyglinni er þá beint að  hinu neikvæða?  Undir ýmislegt má  taka  af því sem  málfarsráðunautur  segir, en hitt er  miður, að  hin svokallaða  reiðareksstefna í málfarsefnum  skuli nú komin með  fasta  búsetu í Efstaleitinu. Það er ekki af hinu góða og vekur spurningu um hvort  málfarsráðunautur hafi þá nokkuð að  gera  við  Ríkisútvarpið?

  Molaskrifari mun halda sig  við    sinn  staðnaða hugsunarhátt, sem  svo er kallaður Efstaleitinu. Þar þykir sjálfsagt í góðu lagi að  tala um  starfsmenn dýragarðarins eins og  sagt var við okkur áheyrendur og áhorfendur í fréttum  sjónvarps  ríkisins (06.07.2010). Það er líklega bara af hinu góða, en svo læra börnin málið,sem fyrir  þeim er haft.  Það ættu reiðareksmenn að hafa í huga. 

  Svo virðist á stundum sem það sé  hluti af ritstjórnarstefnu Útvarps Sögu að hampa þeim,sem efna til óláta. Að morgni dags (06.07.2010) var viðtal  við kunna  söngkonu vegna óláta  við anddyri Seðlabankans  daginn áður. Söngkonan hafði neitað að  fara tilmælum lögreglum og færa sig. Lögreglumaðurinn tók um handlegg hennar, líklega  fullfast , því konan fékk marblett og fór á  Bráðamóttöku  Landspítalans til að láta gera að sárum sínum.     Vörubrettum og  öðrum eldsmat  hafði verið komið fyrir  við anddyri Seðlabankans og vökva hellt yfir. Kona beindi  kveikjara að  kestinum. Þá  lét lögreglan til skarar skríða.  - Þetta var enginn bálköstur,  sagði söngkonan og  konan  með kveikjarann var bara að grínast!!!   Hvernig á að vera hægt að taka  svo ummæli alvarlega ? Eða ummælin um AGS: Mafía og  glæpamenn.  Hverjir  báðu um aðstoð  AGS? Íslensk yfirvöld af því að  við  vorum ófær um að koma okkur hjálparlaust úr  því ógurlega klandri  sem  misvitrir  stjórnmálamenn og  bankaræningjar höfðu komið okkur í.

  Í fréttum af  sömu atburðum  var líka  sagt frá  konu,sem  kastaði  grjóti að lögreglunni.  -  Ég hitti ekki , sagði hún, eða  dró ekki nógu langt. Hún ætlaði  sér að  kasta grjóti í lögreglumennina.     Það er  svo  annar handleggur, sem kannski kemur  fólki ekkert   við, en  mörgum hefur áreiðanlega  komið á  óvart að heyra  í þessari umfjöllum að kona, sem segist vera öryrki skuldi  tvö bílalán  að upphæð samtals  10 milljónir króna.

 Fjölmiðlafrelsi fylgir  ábyrgð það ættu allir forráðamenn fjölmiðla að hafa í huga.

Molar um málfar og miðla 346

  Hún sigraði Júróvisjónkeppnina, sagði umsjónarmaður  poppþáttarins, sem   sjónvarp ríkisins  býður okkur upp á á laugardagskvöldum. Sigraði keppnina. Það var og.

  Á vef Ríkisútvarpsins  (03.07.2010) stendur:...   og fyrsta skóflustungan af nýju gróðurhúsi var tekin. Hér er  ruglað saman forsetningunum að  og   af.  Ekki er tekin skóflustunga af  nýju gróðurhúsi, heldur  að   nýju gróðurhúsi.

   Árni Johnsen alþingsmaður  tekur stundum einkennilega til orða. í Morgunblaðinu (03.07.2010) er haft eftir honum: Ekki þykir einleikið að í Eyjum skuli ekki vera til bygging eftir þessa rómuðu dóttur  Eyjanna. Molaskrifari hnaut um  orðið einleikið í þessu samhengi.  Þegar sagt er að eitthvað sé ekki einleikið, þá  skilur  Molaskrifari það svo að eitthvað sé ekki með felldu. Það er ekki einleikið hvað hann er dettinn.  Það er ekki einleikið hvað hann lendir oft í árekstrum. Nú má  vel  vera að  þetta sé hárrétt hjá Árna, þótt Molaskrifara komi það spánskt fyrir sjónir.

  Tær Moggasnilld,  -   tær snilld  (mbl.is 03.07.2010):  Nú í eftirmiðdegið var svo einn stöðvaður fyrir of hraðan akstur og reyndist þá ekki vera með ökuréttindi, enda hafði hann misst þau og var ekki búinn að taka bílprófið aftur. Var bíll hans ferjaður á lögreglustöðina á Blönduósi. Úr sömu frétt: ...sá sem hraðast ók var á 128 kílómetra hraða yfir klukkustund. Meira úr sömu frétt: ...en ekkert lögregluembætti sem upplýsingar fengust frá nú í eftirmiðdegið hafði þurft að takast á við nein umferðarslys. Enn meira úr sömu frétt:... Lögreglan á Hvolsvelli segir að útihátíðin í Galtalæk .....  Einmitt það. Í Galtalæk. Málvenja er að segja á Galtalæk, á Rauðalæk,  á Læk. Hinsvegar hefði mátt segja: Útihátíðin í Galtalækjarskógi....

   Á hvaða leið er Mogginn eignlega ? Allavega ekki á uppleið.

Molar um málfar og miðla 345

       Mörg gullkornin hafa hrotið af  vörum íþróttafréttamanna og þeirra sem lýsa gangi knattspyrnuleikja að undanförnu. Vinur Molaskrifara rifjaði upp í samtali  að  á  dögunum hefði einum þeirra,sem lýsa leikjum orðið það á að segja: Hann mundaði  hægri fót og ..... Stundum  eru menn bráðskemmtilegir, -  alveg óviljandi.

  Í hádegisfréttum Ríkisútvarpsins (03.07.2010) var sagt, að þyrla Landhelgisgæslunnar væri á leið um borð  í skip. Heldur  hefði átt að segja að þyrlan væri á leið að skipi. Í sama fréttatíma sagði fréttaritari  á Suðurlandi að gæði heyjanna væru mjög góð.  Gæði eru gæði ,en ekki góð. Hann hefði betur  orðað þetta á annan veg.  En þetta hefur svo sem heyrst áður.

   Í fréttum hefur verið sagt frá því að Reykjavíkurborg ætli ekki að gera neitt til að aðstoða fátæka og snauða meðan hjálparstofnanir, illu heilli, loka vegna sumarleyfa. Í gamla daga var framfærsla fátækra ein af höfuðskyldum hreppanna. Tíundarlög voru samþykkt á Alþingi 1096/97  og skyldi fjórðungur tíundarinnar renna til fátækra. Reykjavíkurhreppur getur ekki hlaupist frá framfærsluskyldu sinni og allra síst getur hann það undir merkjum Samfylkingarinnar. 

   Annars er synd að hrepparnir  skuli horfnir  sem stjórnsýslueining , þótt  fáeinar sveitir beri enn hreppsnöfn, eins og  til dæmis Skorradalshreppur og Akrahreppur. Þar með  er líka horfið  virðingarheitið hreppstjóri. Mér finnst að góðkunningi minn  Davíð Pétursson  á   Grund í Skorradal ætti áfram að vera hreppstjóri. Oddviti er miklu tilkomuminna starfsheiti.

  Það var einkennilegt að hlusta á viðtal í fréttum Stöðvar  tvö (01.07.2010) við mann,sem talaði um að verið væri traðka á alþýðunni og sparka í verkalýðinn. Hann  hafði að eigin sögn  brotist inn á  geymslusvæði fjármögnunarfyrirtækis og tekið þar bíl traustataki. Taldi fyrirtækið skulda sér. Hann hafði tekið lán hjá þremur  fjármögnunarfyrirtækjum. Er það hinn dæmigerði  alþýðumaður og fulltrúi verkalýðsins,sem tekið hefur þrjú slík lán til  tækja- og bílakaupa? Ég held ekki. Þetta var einkar ósannfærandi. Þessi maður vildi greinilega að aðrir borguðu þau lán,sem hann tók. Ekki hann, sem tók lánin. Nú kannast ekkert  fjármögnunarfyrirtæki við að frá  þeim hafi horfið bíll.  Kannski var þetta bara óprúttinn náungi að  plata Stöð tvö?