Molar um málfar og miðla 430

  Stjórnendur Ríkissjónvarpsins  vita að margir  fylgjast með knattspyrnuleikjum í beinni útsendingu. Ekki síst  börn og ungmenni.  Það er  ámælisvert að  Ríkissjónvarpið  skuli  punda  ólöglegum áfengisauglýsingum inn á  heimili landsins  rétt áður en leikurinn hefst, tvisvar sinnum í hálfleik og  svo í leikslok. Þetta segir heldur dapurlega sögu um þessa stofnun í almannaeigu.

   Svo er spurt: Þarf fimm eða  sex  svokallaða „fótboltafræðinga" til að gera einum knattspyrnuleik skil ?  Molaskrifara finnst það nokkuð vel í lagt.  Ekkert  er að því að fá l lýsingu á leiknum og stutta samanmtektí lokin en ekki endalaus teygjuviðtöl og  tuð. Nei takk.  Það er líka  vel í lagt að taka  tvær og hálfa klukkustund úr kvölddagsskrá Ríkissjónvarpsins undir einn knattspyrnuleik.

   Af mbl.is (11.10.2010): Karlmaður sem missti meðvitund í tanki við Drafnarslipp við Strandgötu í Hafnarfirði í hádeginu er haldið sofandi á gjörgæsludeild Landspítalans í Fossvogi. Viðlíka dæmi hafa oft verið birt hér.  Sá sem skrifaði man ekki hvaðan hann fór,  þegar  kemur að því að setja punkt. Hér  ætti  setningin auðvitað að hefjast á þágufallsmynd orðsins karlmaður, -  Karlmanni er haldið sofandi.  

Velunnari  Mola gerði  athugasemd við  frétt á mbl.is (09.10.2010) Af mbl.is í dag:

"Glitni hefur ekki tekist að sýna fram á að dómstólar í New York hafi lögsögu yfir Pálma Haraldssyni. Slitastjórnin sé í veiðiferð. Þetta kemur fram í svarbréfi Pálma til dómstóla í New York. Því sé jafnframt haldið fram að Pálmi hafi stjórnað Fons, en á það er ekki fallist í yfirlýsingu hans."

Það fer í taugarnar á mér  þegar sagt er í frétt að eitthvað komi fram einhvers staðar þegar í raun er um að ræða að verið sé að halda einhverju fram sem skoðun á tilteknu máli. Að eitthvað komi fram finnst mér aðeins eiga við ef um staðreynd sé að ræða.

Undir  þetta skal  tekið, því þetta er  réttmæt athugasemd.  

 Úr mbl.is (10.10.2010) Indversk kona, sem var strandarglópurá flugvellinum í Musca.  Á íslensku verða menn ekki strandarglópar.  Seinheppnir, eða klukkulausir , verða strandaglópar. 

 Enn  skal hér minnst á gjalddaga. Íþróttafréttamaður Stöðvar tvö sagði (12.09.2010) Lánið fellur á  gjalddaga. Málvenja er að segja að lán falli í  gjalddaga. Eða, lánið er á gjalddaga á  föstudaginn.

Ekki var þáttur númer tvö af Hringekju Ríkissjónvarpsins , skárri en sá fyrsti.  Mikil gjafalauglýsung  til Hamborgarafabrikkunar,sem  svo kallar sig . Hversvegna ?  Sjáum til með þriðja þátt. Allt er þegar þrennt er.

Molar um málfar og miðla 429

    Í  sjónvarpsfréttum Ríkisútvarpsins (08.10.2010) var sagt: Það er enginn bilbugur í ykkur. Málvenja  er að segja,  að ekki sé  bilbugur á einhverjum. Og er sannarlega engin ástæða til að breyta því. Bilbugur er „sveigja  (á fylkingu), undanhald; undanlátssemi, hik; ótti (í bardaga)"  (Mergur málsins, dr. Jón G. Friðjónsson bls. 63)  Í sama fréttatíma  talaði fréttamaður  um kröfur á hendur  erlendu svikamyllufyrirtæki og sagði , þær eru taldar nema hundruðum milljónum dollara. Hér hallast Molaskrifari að því að segja hefði átt: Hundruðum milljóna dollara. 

 Í fréttum er ýmist  talað um innistæður eða innstæður, þegar  fjallað er um fé á bankareikningum.  Enginn munur er  er þarna á.  Hvort tveggja er rétt.

 Oft eru undarlegar fullyrðingar í sjónvarpsauglýsingum. Um tilteknar  snyrtivörur er sagt að augnlæknar mæli með þeim. Hvaða augnlæknar? Allir augnlæknar.  Um  íþróttaskó  er sagt að  þeir móti á manni rassinn meira en aðrir skór. Líklega er  ekki  átt  við að það  komi dýpra far í rasskinn eftir  spark með slíkum  skóm. Um krem,sem  borðið er á húðina er sagt, að  það styrki húðina innanfrá.  Makalaust er líka að lesa í blaðaauglýsingu um kennara með áralanga reynslu af kennslu í naglafræði.  Ja, hérna. Mörg eru fræðin.

Ríkissjónvarpið hefur tilkynnt hefur tilkynnt okkur að  hver þáttur  af Landanum, innlendum fréttaþætti, verði  sýndir  fjórum sinnum  í hverri viku. Það er svo  sem góðra gjalda vert. En gott væri  ef hægt væri að segja okkur, þegar sýnt er áhugavert íslenskt  efni , hvenær  það verði endursýnt. Það á  til dæmis  við um mynd Hans Kristjáns Árnasonar,sem sýnd var í gærkveldi(10.10.2010) um ævintýralegan feril Skógstrendingsins  Sveins  Kristjáns Bjarnarsonar. En líklega er það til of mikils mælst. Níðþungt kerfið  veldur því ekki. 

 

Molar um málfar og miðla 428

  Í fjögurfréttum  Ríkisútvarpsins (08.10.2010) var talað um að byggja heimili.  Á íslensku  tölum við um að  byggja  hús. Við byggjum ekki heimili.  Fólk stofnar  hinsvegar heimili, þegar það fer að búa.  Við þetta bætist eftirfarandi  frá Molavin:

"Heimili Herberts á uppboð" segir á forsíðu Eyjarinnar og er þar
vitnað í DV frétt, sem minnist þó ekkert á að selja eigi heimili
umrædds söngvara, heldur hús hans. Þessi hugtakaruglingur, um uppboð á
heimilum, hefur verið fyrirferðarmikill í fjölmiðlaumræðu liðinnar
viku. Vitaskuld er heimili fólks oftast í húsi, en þótt húsið verði
selt hæstbjóðanda, þá flytur heimili þess, sem húsið missti,
væntanlega eitthvað annað. "Hús er ekki heimili" segir í gömlum slagar
eftir Burt Bacharach (A House is not a Home). Gott er þegar fréttafólk
fer rétt með hugtök.   -Molavin.

 Í Ríkisútvarpinu eru menn samkvæmir sjálfum sér því í sexfréttum (08.10.2010) var talað um uppbyggingu nýrra heimila.  Það slær þeim enginn við.  

   Það eru alvarleg tíðindi, að eggjaskríllinn á Austurvelli skuli vera að eyðileggja  Alþingishúsið.  Þrífa þarf húsið með  háþrýstidælum eftir hverja eggjakastshrinu. Grágrýtið  í húsinu er hvorki hörð né endingargóð steintegund. Þessvegna  verða  varanlegar skemmdir  á húsinu í hvert  skipti sem háþrýstidælunum er beitt. En eggjaskrílnum stendur á sama.

 Fréttatíminn nýi er  snoturt blað á ýmsan veg, enda standa góðir fagmenn að blaðinu. Hann er þó  ekkert byltingarblað, en fer ágætlega  af stað.

 Stefið,sem jafnan  er leikið á  undan  dánarfregnum og  jarðarförum í Ríkisútvarpinu er smekklegt og við hæfi. Stefið, sem leikið er á undan hádegisútvarpinu  svokallaða klukkan  tólf  er hinsvegar   jarðarfararlegt. Fréttastefið hefur heldur ekki batnað með tímanum. Það var slæmt og er slæmt. Venst ek

Pennum á pressan.is (08.10.2010) er ekki öllum töm rökhugsun, sbr.  eftirfarandi: ...hún skrifaði André harðorðan tölvupóst þar sem honum var tilkynnt að hún hefði bannað starfsfólki bankans að eiga ekki frekari samskipti við hann.   Það var og. Bannað að eiga ekki frekari samskipti við.  Þetta er skrifað á kostnað og fyrir reikning VÍS, Vátryggingafélags Íslands, sem á þátt í að halda þessu fyrirtæki á floti, (pressan.is )   Öllum sé það til athugunar,sem tryggja hjá VÍS.  Menn verða að hugsa til þess hvert iðgjaldagreiðslurnar fara. Sumum finnst sjálfsagt gott og gilt, að hluti þeirra fari lóðbeint til gamalla Framsóknarmanna. Molaskrifari er ekki sannfærður um ágæti þess.

Molar um málfar og miðla 427

  Í áttafréttum Ríkisútvarpsins (09.10.2010) sagði fréttamaður: Þeirra á meðal Barack Obama,sem vann friðarverðlaunin í fyrra.  Ekki kann Molaskrifari að meta þetta orðalag. Barack Obama hlaut friðarverðlaunin í fyrra. Þeim er úthlutað án þess að um þau sé keppt.  Sami fréttamaður  sagði, að ríkisstjórn  Frakklands vonaðist til að eftirlaunamálið í heild sinni hafi verið  ráðið til  lykta...  Hér hefði verið betra   að segja að  ríkisstjórn Frakklands  vonaðist til að  eftirlaunamálin í heild sinni hafi verið leidd  til lykta...  Að leiða eitthvað til lykta er að ljúka einhverju. 

 Sagnirnar að opna og loka vefjast  fyrir  fréttamönnum. Í fimmfréttum Ríkisútvarps  (07.10.2010) sagði fréttamaður: Nærliggjandi  götur  voru lokaðar þegar í stað. Hér átti að segja: Nærliggjandi götum var  þegar í stað  lokað (vegna sprengjuhótunar).

 Í fréttum Ríkisútvapsins  (08.10.2010) var sagt: Kínverjar eiga í hótunum við Norðmenn.  Það er   ruglugangur að segja  að einhver eigi í hótunum við einhvern. Hér  hefði átt að segja: Kínverjar hafa í hótunum við Norðmenn.

   Molalesandi sendi eftirfarandi (07.10.2010): "Áðan heyrði ég auglýsingu í RÚV (reyndar sama hver miðillinn er):
Hvað geta ljóðskáld sagt hvort öðru?
Datt í hug að ljóðlist á Íslandi væri nánast útdauð og nú væru aðeins tvö skáld eftir." Já , er það ekki makalaust að hjá  þessum stærsta og voldugasta  fjölmiðli landsins skuli fólki ekki  vera  ljós munurinn á  hvort öðru og  hvert öðru ? Nema þá  að umburðarlyndið alræmda  nái svona langt. Því verður  vart trúað. 

 Hluti nauðungargjalds,sem við greiðum Ríkisútvarpinu Ríkisútvarpinu er notaður til að kaupa slúður frá íslenskri konu í Bandaríkjunum. Þessu er svo hellt  yfir  hlustendur Rásar tvö á  föstudagsmorgnum. Svona eins og hellt var úr koppi í gamla daga.  Þetta hefur svo sem verið nefnt hér áður. Á föstudaginn var (08.10.2010) var okkur sagt frá hermanni sem var að leggjast til hvílu. það var verið að jarða hann. Líka var talað um brotið hjarta. Er þá fátt eitt nefnt af því sem sagt var. Ríkisútvarpið kann ekki að skammast sín. Svo  mega umsjónarmenn muna að okkur hlustendum koma persónulegar skoðanir þeirra ekkert við. Þeir eiga að halda þeim fyrir sig.

  Fyrirkomulag rjúpnaveiða verður með sama  fyrirkomulagi og í fyrra var  sagt í fimmfréttum Útvarps Sögu (07.10.2010). Það var og.  Fyrirkomulagið verður með sama fyrirkomulagi! Fyrirkomulag rjúpnaveiða verður óbreytt frá fyrra ári,sagði fréttaþulur Ríkisútvarpsins  ágætlega í  sexfréttum.

Húsfyllir á Húsavík. Góð fyrirsögn á mbl.is (07.10.2010)

 Hefur lengi beðið þess að fá úthlutaða lóð í Reykjavík. Svona var tekið til orða í fréttum Stöðvar tvö (07.10.2010). Betra hefði verið að segja: Hefur lengi beðið þess að fá úthlutað lóð í Reykjavík.

 Tónlistin er fín hjá  KK á Rás eitt á morgnana. Kynningarnar mættu vera betri, - á stundum.  Ekki segja:  Við ljóð Hannes Hafstein. Heldur:  Við ljóð Hannesar Hafstein.

Molar um málfar og miðla 426

  Í Morgunblaðinu segir frá því í tveimur nær samhljóða fréttum á  forsíðu og blaðsíðu  fjögur (07.10.2010) að dæmi séu um að fólk á efri árum  taki sparifé sitt út úr banka og  geymi  í bankahólfi. Molaskrifari nefnir, að þetta er fólkið sem  fjölmiðlar kalla  stundum  fjármagnseigendur í  afar  neikvæðu samhengi.  Í Útvarpi Sögu þennan sama  dag var sagt frá þessari frétt með þeim orðum að  þetta  væri algengt og  almennt  gerðu  eldri borgarar þetta.  Enn eitt  dæmið  um rangfærslur úr þessum ranni.

 Það er  dæmi um málflutninginn í Útvarpi Sögu, að annar aðalforsprakki stöðvarinnar leggur   íslenska oddvita,sem hann svo kallar, að jöfnu við Sjáseskúhjónin rúmensku og telur þeim  sjálfsagt sömu örlög samboðin. Stundum efast maður um að þetta  fólk sé með réttu ráði, að ekki sé meira sagt.   Þessi  fjölmiðill er meinsemd í skjóli málfrelsis. 

  Það rifjast upp, þegar horft er á  skelfilegar myndir  frá súrálsslysinu í Ungverjalandi, að á sínum tíma var rætt um að Rússar reistu  slíka  verksmiðju í grennd við Húsavík. Einhverjir  bentu á að þetta væri  sóðalegasti iðnaður  sem hægt  væri að hugsa  sér. Guði sé lof  fyrir að  þessi  áform  gufuðu upp.

   Þjóðin gat andað léttar , þegar  sagt var í hádegisfréttum  Ríkisútvarpsins (07.10.2010)  , að Hreyfingin,sem svo kallar sig, hefði  gefið ríkisstjórninni frest  fram á  mánudag til að koma með  tillögur  til úrlausnar vanda  skuldugra  fjölskyldna.

  Þulir verða að gæta sín að fara rétt  með,  þegar  tónlist er  kynnt.  Í  Ríkisútvarpinu var  að morgni dags (07.10.2010) leikið hið ómþýða lag Í fyrsta sinn ég sá þig, um sumarfagran dag, og  sagt að Magnús Ásgeirsson  hefði samið ljóðið.  Hið rétta er að ljóðið er eftir  Birger Sjöberg, en Magnús Ásgeirsson íslenskaði af alkunnri snilld (Magnús Ásgeirsson, Kvæðasafn, frumsamið og þýtt II. bindi,bls. 128, Helgafell  1960).

  Íslenska karlalandsliðið hefur  aldrei átt lið í í lokakeppni í stórmóti í knattspyrnu,   sagði íþróttafréttamaður  Ríkisútvarpsins (07.10.2010). Hann hefði betur  sagt: Íslenskt karlalandsliðið hefur aldrei  tekið þátt í lokakeppni í stórmóti í knattspyrnu.

  Stal sígarettupakka og kveikjara, segir í fyrirsögn á  mbl.is (07.102010). Það er eins og Molaskrifara minni, að einhverjir hafi líka stolið bönkum, og gangi enn lausir og glotti til samfélagsins.  

Molar um málfar og miðla 425

  Lánið fellur á gjalddaga , sagði íþróttafréttamaður Stöðvar tvö (06.10.2010). Lán falla ekki á gjalddaga, heldur falla  lán í gjalddaga, ef   þau eru ekki greidd á réttum  tíma. Eindagi  er gjalddagi, síðasti dagur sem unnt er að greiða skuld án þess að á hana falli dráttarvextir eða annar kostnaður.

 Vinsamleg ábending  til Kastljóss: Umræður um stefnuræðu  forsætisráðherra eru ekki eldhúsdagsumræður. Eldhúsdagsumræður  fara fram í þinglok. Þetta er málvenja, sem engin ástæða er til að breyta.

 Ekki hvarflaði það  að umsjónarmanni Kastljóss Ríkissjónvarpsins (05.10.2010) að spyrja þá mótmælendur á Austurvelli,  sem vildu að  landið  fengi  svokallaða neyðarstjórn eða utanþingsstjórn hver  ætti að skipa slíka   stjórn, eða hvernig slík stjórn ætti að starfa í sátt við  þingið. Né heldur  datt  umsjónarmanni í hug að spyrja  þá sem kröfðust þess að hreinsað  væri út úr  þinghúsinu  hverjir ættu að taka  við.  Heldur dapurleg vinnubrögð. 

Umfjöllun um  atburðina á  Austurvelli   var  betri í fréttum Stöðvar tvö og í  Íslandi í dag en  raun bar vitni í  Ríkismiðlinum (05.10.2010). Þar kom vel fram  hverskonar skrílslæti þeir höfðu í frammi sem mest bar á þetta kvöld. Málefnalegast og skynsamlegast var þó framlag  Ölmu Jennyar Guðmundsdóttur í þætti Þórhalls Gunnarssonar Í návígi í  Ríkissjónvarpinu (05.10.2010). Fínn þáttur.

Orð Kolbrúnar Bergþórsdóttur um  skrílslæti á  Austurvelli í Morgunblaðinu ((07.10.2010) eru í tíma töluð.  Fjölmiðlar þora ekki að nefna  hlutina réttum nöfnum. Það er ámælisverður heigulsháttur. Hér hefur verið  leitast við að tala skýrt um þessi mál.  Við sáum skrílslæti í  sjónmvarpinu, en  við  sáum líka fullt  af fólki sem fór með friði.

 Athyglisvert er  er hvernig  sömu  lögmönnunum  tekst  aftur og  aftur að plata   fréttamenn og  komast í sjónvarpsfréttir með „ekki-fréttir",  sbr. fréttina  um regnhlífina (05.10.2010). Fréttastofur verða að gæta þess að láta óprúttna lögmenn ekki ljúga sig inn í fréttatímana.

Valdfíkinn maður,sem forseti Íslands er, þá þarf engum að koma á óvart frétt DV (06.10.2010) um að hann skuli  þegar  byrjaður að þreifa fyrir  sér um  skipun utanþingsstjórnar. 

Molar um málfar og miðla 424

 

 Úr mbl.is (05.102010)  Rétt áður en mótmælunum lauk reyndu tveir ungir menn að bera garðbekk á bálkest sem slökkt hafði verið í á Austurvöll en gáfust upp á miðri leið. Ögn betra hefði verið að skrifa: Rétt áður en mótmælunum lauk reyndu tveir ungir menn að bera garðbekk  á bálköst,sem slökkt hafði verið í á  Austurvelli, en gáfust upp á miðri  leið.  Raunar ekki mikil frétt.

Pressan.is (05.10.2010):  Bubbi Morthens, tónlistarmaður mótmælti líka kröftuglega og heimtaði alvöru byltingu.  Um hvað er maðurinn að biðja? Blóðsúthellingar?  Er það leiðin til að losna við lúxusskuldirnar?

Í framhaldi af ummælum ágæts og verðlaunaðs leikstjóra (02.10.2010) , þá er hæpið að tala um að leika á bresku.  Orðabókin segir , að breska sé keltneskt mál í Wales, kymríska. Líklega hefur verið leikið á ensku.

  Í fyrirsögn í  Morgunblaðinu (04.10.2010) er talað um að afbyggja hugmyndir um hefðbundna þjónustu.... Í greininni er talað um að afbyggja verkefnin... Molaskrifari játar í  fullri hreinskilni að þetta á hann erfitt með  skilja. Sögnina afbyggjahefur hann aldrei heyrt. Hinsvegar hefur hann heyrt talað um byggð hafi lagist af, þegar   sveit eða  svæði hefur  farið í eyði..Síðar segir  í greininni:  Með aðkomu smærri fyrirtækja eins og  Vinunar geta  sveitarfélög breitt yfir  sértækari þjónustu....Þetta skilur Molaskrifari ekki heldur. Er greinarhöfundur  kannski   basla við að þýða  ensku sögnina  to  cover ? Að breiða  yfir , að ná yfir.   Stundum er eins og sérfræðingum sé kappsmál að skrifa sem lengst frá venjulegum lesendum.

Í hádegisfréttum Bylgjunnar (04.10.2010) var talað um að klæða sig vel og vera í vettlingum.  Málvenja er að tala um að vera með  vettlinga, ekki vera í vettlingum. Þó má vera, að sumum sé það orðalag tamt.

 Í IKEA auglýsingu í Morgunblaðinu (05.10.2010) segir í lýsingu á  sófaborði: Askarspónn. Hér hefði átt að standa  askspónn. Heiti trjátegundarinnar  askur beygist, - askur, ask , aski asks. Orðmyndin  askar er ekki til í þessu samhengi, en er auðvitað   rétt  fleirtölumynd af orðinu askur, þegar það merkir matarílát.  Sumir hafa asklok fyrir himin en allir vita nú að bókvitið verður látið í askana.

Molar um málfar og miðla 423

  Molaskrifari hélt, að sér hefði misheyrst, þegar fréttamaður Ríkissjónvarps (04.10.2010) spurði  forsætisráðherra hvort hún vildi ekki stíga  fram á  svalir  Alþingishússins og  ávarpa mannfjöldann á  Austurvelli?  Fréttamaður hefði  alveg eins getað  sagt: Má  ekki bjóða þér út á svalirnar svo þú geti fengið  golfkúlur og grjót í hausinn, -   svona í  tilefni dagsins ?  Þetta var  út úr kú. Eins og   venjulega  eyðilögðu smáhópar skrílmenna mótmæli friðsamra borgara og ollu milljóna  tjóni, sem  skattgreiðendur borga. Lögreglan á heiður skilinn  svo og allir þeir sem fóru með friði um Austurvöll.  

Ófriðsamt haust, sagði prófessor í stjórnmálafræði,  réttilega. Fréttamaður   Ríkissjónvarps  talaði hinsvegar um ófriðarsamt haust, sem Molaskrifara finnst lakara. 

   Tveir fréttamenn Ríkissjónvarpsins  töluðu um að fleiri þúsund  manns  hefðu mótmælt á  Austurvelli (04.10.2010). Fleiri en hvað?  Þeir  áttu við að mörg þúsund manns, eða  þúsundir manna hefðu mótmælt á  Austurvelli í kvöld.  Þetta hefur svo sem verið nefnt hér áður. Það er gamall ósiður að tala um fleiri þúsund þegar átt er við mörg þúsund.

 Ruglið í Útvarpi Sögu á sér engin takmörk. Þar er aftur og  aftur talað um að forseti Íslands  eigi að rjúfa þing og boða  til kosninga. Þingrofsvaldið er ekki í höndum forseta, -  sem betur  fer. Líklega  hefði  núverandi  forseti ekkert á móti því að hafa þann rétt. Í lýðveldi hefur   forsetinn ekki þennan rétt, --  sem betur  fer.

Molaskrifari stenst ekki mátið að birta þennan snilldartexta  úr dv.is (04.10.2010): Jórunn er varaþingkona Atla Gíslasonar og var viðstödd þingsetninguna. Hún er einnig ólétt. Það var og !

 Of margar af þeim ræðum,sem Molaskrifari  hlýddi á frá Alþingi  í kvöld (04.10.2010)  voru innihaldslaust lýðskrum og  upphrópanir.  Því miður.

Molar um málfar og miðla 422

 

  Þið eruð  opnir til klukkan hvað?  Svona spurði þáttastjórnandi í  Útvarpi Sögu (02.10.2010). Ansi eru þeir margir,sem ekki  ráða við  sögnina að opna. Þessi þáttastjórnandi   er  illa haldinn af þágufallssýki, slettir ensku  í tíma og ótíma  (myndin á að vera svona memo!).Mesti bögubósi. Annars er makalaust að hlusta á útvarpsþátt þar sem átölulaust er hvatt til líkamsmeiðinga. En fróðlegt var að heyra að þáttastjórnandinn hafi ekki verulegar áhyggjur af neinu nema áformaðri hækkun erfðafjárskatts !

Þessi  þáttastjórnandi kallaði Þróunarsamvinnustofnun Íslands „kratabúlluna  þaðan sem mokað er milljörðum", sagði hann efnislega  , -- undir  rassinn á  einhverjum vitleysingum úti í heimi! Ótrúlegt.

Ekki er að efa  að í allan heila  dag (04.10.2010) mun Útvarp Saga hvetja til óláta við  Alþingishúsið í kvöld.

 Frétta- og þjóðlífsþátturinn Landinn fór ágætlega af stað  í Ríkissjónvarpinu og   virðist lofa  góðu.  Umfjöllunin um grásleppuna hefði mátt vera ögn ítarlegri. Makalaust að við  skulum  kasta á  fimmta þúsund tonnum af öndvegismat í sjóinn. Borðaði oft  grásleppu sem krakki, bæði nýja , saltaða og  signa. Verst  var mér við að þurfa líka að éta hveljuna. 

 Hjartaknúsarinn, sem sneri höfðum, er ákaflega útlensk fyrirsögn í sunnudagsmogga (03.10.2010) Hrátt úr ensku.

 Fréttamaður Stöðvar tvö (02.10.2010) talaði um samanrekinn grunnskóla og leikskóla.  Að vera samanrekinn  er að vera kraftalega vaxinn, þrekinn án þess að vera feitur, sterklegur. Klaufalegt orðalag, en kannski þekkir fréttamaðurinn ekki orðið samanrekinn.

 Í   hádegisfréttum Ríkisútvarpsins (02.10.2010) var sagt  frá járnbrautarslysi á eyjunni Java. Það er gróin málvenja í  íslensku að beygja nafn þessarar eyjar. Þess vegna hefði átt að tala um járnbrautarslys á Jövu. Á þetta hefur Bjarni Sigtryggsson líka bent . Í fréttum Ríkissjónvarps  var rétt farið með þetta.

Bjarni Sigtryggsson, sendi Molum eftirfarandi: „"The White House Chief of Staff" er ekki starfsmannastjóri Hvíta hússins, eins og iðulega er sagt í fréttum. Algengasta enska heitið á
starfsmannastjóra er "Director of Human Resources".

Um þetta starfsheiti segir svo á Wikipedia fræðasíðunni: "The White House Chief of Staff is the highest ranking member of the Executive Office of the President of the United States President. The
office-holder has been dubbed "The Second-Most Powerful Person inWashington" due to the nature of the job." and a senior aide to the  President."

Starfsmannastjóri fer jafnan með ráðningar-  og kjaramál starfsfólks, starfsmannastefnu og skyld mál. Nær væri að titla Rahm Emanuel forsetaritara, vilji menn leita hliðstæðna í íslenzkum embættum.
Einnig mætti kalla hann yfirmann forsetaembættisins."

Rétt  er það  sem þarna kemur fram, að forsetaritarinn er æðsti embættismaður  forsetaskrifstofunnar og  hefur verið nefndur  næst valdamesti maðurinn í Washington og nánasti samstarfsmaður forsetans.  En  svo  virðist sem íslenskir fréttamenn séu búnir að  festa þessa vitleysu í sessi. Að kalla þennan embættismann starfsmannastjóra er út í hött.

Molar um málfar og miðla 421

 Ríkissjónvarpið féll á prófinu í gærkveldi (02.10.2010). Hinn nýi skemmtiþáttur, Hringekjan, stóð ekki undir væntingum.Svo ófyndinn, sem mest má verða. Hversvegna var verið að þvælast til Vestmannaeyja? Meira en lítið klént. Það kemur ekkert í staðinn fyrir Spaugstofuna.

  Þingheimur hefur nýlokið  við að ganga inn í  Dómkirkjuna, sagði fréttamaður  Ríkissjónvarps (011.10.2010). Nýlokið  við að ganga inn í Dómkirkjuna!!!  Svo lauk þessi sami fréttamaður máli sínu með því að segja: Eru mótmælin  í dag aðeins forsmekkur þess sem koma  skal?   Í fyrsta lagi , herra fréttastjóri  Ríkissjónvarps:  Fólk þarf að vera þokkalega talandi  svo hægt sé að hleypa því fram fyrir myndavél og láttu fréttamenn  hafa sínar vangaveltur  fyrir sig. Þær eiga ekki erindi inn í stofurnar okkar.  Þetta eru   ófagleg vinnubrögð.

  Þrælreyndur fréttaþulur Stöðvar tvö sagði okkur (02.10.2010) að vegamálastjóri hefði vígt Héðinsfjarðargöngin í dag. Með fullri  virðingu fyrir vegamálastjóra, þá vígir hann hvorki eitt né neitt, enda ekki  vígður maður. Hann, ásamt öðrum, opnaði  Héðinsfjarðargöngin fyrir almennri umferð í dag.  mbl.is  sagði rétt frá þessum atburði. Það gerði Ríkissjónvarpið líka í sjöfréttum. Plús fyrir það.

 Séra Þórir Stephensen, sem Molaskrifari hitti á  förnum vegi á  dögunum, nefndi  misnotkun fréttamanna á  sögninni að vígja. Þetta var ein af grunnreglunum í blaðamennsku á árum áður. Aðeins prestar  geta vígt  mannvirki og gera reyndar oft.  Þá er tilefni til að minna á  að eignarfall orðsins jarðgöng er jarðganga.  Eignarfall orðsins göngur, fjárleitir,  er  gangna. Gangnamenn er ekki það sama og göngumenn eða gangamenn,sem gætu verið þeir sem gera jarðgöng.

Nær daglega  tala  fjölmiðlar um að draga eigi Geir H. Haarde, fyrrverandi forsætisráðherra, fyrir  Landsdóm. Síðast heyrði Molaskrifari þetta orðalag í  hádegisfréttum Ríkisútvarpsins (01.10.2010). Þetta er  vissulega myndrænt orðalag, en um leið   finnst Molaskrifara það jaðra  við að vera  dónalegt. Hversvegna er ekki  sagt: Stefna fyrir landsdóm?

Þessar línur bárust  Molum (01.10.2010): „Mig minnir að núverandi ritstjóri Morgunblaðsins hafi notað orðin "víðáttumikið þekkingarleysi" eða eitthvað þvíumlíkt á sínum tíma um pólitíska andstæðinga sína. Þau orð virðast eiga vel við um ýmsa undirmenn hans í dag. Þrátt fyrir ítrekaðar leiðbeiningar þínar stendur þetta í Netmogga í dag: "Roland Cavaille, vínekrubóndi í Frakklandi, brá heldur í brún þegar hann vaknaði um helgina..." Það er engu líkara en heil hjörð fjölmiðlafólks hafi komið til starfa án grunnþekkingar á beygingu nafnorða.
kv.Molavin". Takk fyrir sendinguna.

  Það er tilhæfulaust þvaður, þegar þáttastjórnandi í Útvarpi Sögu segir   við hlustendur:  Við eigum bara að gera  tvíhliða samning við Evrópusambandið. Það þarf tvo eða  fleiri til að gera  samning. Tvíhliða samningur við ESB stendur okkur  ekki til boða og hefur  aldrei staðið okkur til  boða.  Sjálfstæðisflokkurinn var að  þvæla  um þetta fyrir tuttugu árum en skipti um skoðun í stuttri sjóferð yfir Viðeyjarsund, þegar Viðeyjarstjórnin var mynduð 30. apríl 1991. Útvarp Saga mun sjálfsagt halda sínu endalausa rugli áfram. Við því er víst ekkert að gera.