Molar um málfar og miðla 458

  Hvað gerðist fyrir fjölskylduna mína? Þetta var letrað á skjá  Ríkissjónvarpsins (11.11.2010) í kynningu á dagskrá. Annað gullkorn,sem kom á  skjáinn í dagskrárkynningu (12.11.2010) : Hvernig á fólki að vera óhult?  Þarna er ruglað saman   Hvernig á fólki að vera óhætt og  hvernig á  fólk að vera óhult ? Líklega þarf að ráða fleiri málfarsráðunauta.

 Það er makalaus  dagskrárgerð, að  Ríkissjónvarpið skuli bjóða  upp á  mynd, sem er bönnuð börnum klukkan 21:20 á  föstudagskvöldi. Hvað eru  dagskrárstjórar að hugsa?

 Úr dv.is (12.11.2010): Magnús Hlynur hefur getið sér góðs orðs fyrir vandaðar og öðruvísi fréttir af málefnum líðandi stundar.    Málvenja er að tala um að geta sér gott orð, ekki geta sér góðs  orðs. Í  80. pistli  Jóns G. Friðjónssonar um Íslenskt mál í Morgunblaðinu  í júlí á árinu 2006 segir:  Eitt er að geta sér gott orð en annað að afla sér einhvers. Þessu má ekki rugla saman eins og í eftirfarandi dæmi: Miðað er við að kennarar ... hafi getið sér góðs orðs [þ.e. gott orð] fyrir kennslu (Mbl. 30.4.06).

Brottrekstur Þórhalls Jósepssonar  af  fréttastofu Ríkisútvarpsins vekur spurningar. Fréttastjóra láðist að  spyrja Þórhall, þegar  Þórhallur sagðist vera að skrifa  bók. Hafði fréttastjóri gert athugasemdir við vinnubrögð  Þórhalls eftir að hann vissi að Þórhallur var að skrifa um fyrrverandi ráðherra? Það hefur ekki komið fram. Brottrekstur Þórhalls  rýrir trúverðugleik  fréttastofu og Ríkisútvarps,  sem af mörgum ástæðum á í vök að verjast.   Greining Þorbjarnar Broddasonar  (Rás eitt (12.11.2010), prófessors  og  sumarafleysingamanns á Alþýðublaðinu um miðjan  sjöunda áratuginn  var ágæt, -   svo langt sem hún náði. 

Og nú hefur Lára Hanna verið rekin sem  pistlahöfundur í morgunútvarpi.  Hver verður næstur?

 Í auglýsingu á forsíðu fylgiblaðs Morgunblaðsins , finnur.is  segir (11.11.2010): ... þegar fyrirtæki eða stofnanir þurfa að ráða inn starfsmann tímabundið... Ráða inn ? Hér hefði   dugað að tala um að ráða starfsmann tímabundið.

  Á baksíðu Garðapóstsins (11.11.2010) stendur í heilsíðuauglýsingu: Við viljum bjóða handverksfólki og  sölufólki með nýjar vörur og matvæli velkomið á Garðatorg.  Það er  góðra gjalda  vert að  glæða  hið fram til þessa steindauða torg  nýju lífi. Það skal þakkað. Góður  prófarkalesari hefði  leiðrétt þessa auglýsingu. Þarna hefði átt að standa:  Við viljum bjóða handverksfólk og sölufólk með nýjar vörur og matvæli velkomið  á Garðatorg.

Molar um málfar og miðla 457

  Kastljós Ríkissjónvarpsins  fór niður í flórinn í viðtalinu við Jónínu Benediktsdóttur (11.11.2010)  Gaf henni  margra milljóna króna ókeypis   auglýsingu  kvöldið áður en bók hennar kemur út.  Hvað kemur þjóðinni karlafar þessarar konu  við? Ekki baun. Það setti að manni ógleði í tvennum skilningi  við að horfa á  Ríkissjónvarpið leggjast svona lágt.

  Í tíufréttum Ríkissjónvarps  (10.11.2010) var talað um að leikskólastjórnendur væru  áhyggjufullir fyrir... Betra  hefði verið að segja: ... áhyggjufullir vegna ...

  Hér var stundum hnýtt í einstaklega hallærislegar auglýsingar  ferðaskrifstofunnar Iceland Express. Fyrirtækið hefur nú söðlað um.  Auglýsingar þess nú um stundir  eru  hróss verðar, en keimlíkar eru þær auglýsingum Tals.

Til hamingju Borgarleikhúsið, segir í fyrirsögn á heilsíðu auglýsingu frá VÍS í Morgunblaðinu (11.11.2010) Þetta hljómar ekki vel í eyrum  Molaskrifara. Betra hefði verið:  Til  hamingju  Borgarleikhús.

 Á tímum niðurskurðar gæti Ríkissjónvarpið sparað verulegar fjárhæðir með því að   fella niður tíuféttir. Þær  bæta yfirleitt  litlu sem engu við það sem  sagt var í fréttum klukkan  sjö. Kannski er einni nýrri afgangsfrétt úr sjöfréttatíma skotið fremst.   Svo mætti  endursýna  sjöfréttir  í lok dagskrár,ef vill.  Svo er líka hægt að reka fleiri reynda fréttamenn.

 Stundum rambar Ríkissjónvarpið á  fréttir  af fólki,sem gerir góða hluti. Þannig var fréttin (10.11.2010) um frænda minn í fimmta lið, Guðna  bónda á Þverlæk, sem  safnar drykkjarumbúðum  við  þjóðvegi Suðurlands og gefur  afraksturinn til menningarmála. Afi Molaskrifara, Jón Guðmundsson (d.1932) bjó um skeið á Þverlæk í Holtum.

 Hann bregst ekki samhljómurinn milli  formanns Framsóknarflokksins og talsmanns  svokallaðra Hagsmunasamtaka heimilanna, enda  var ljóst í upphafi að samtökin höfðu flokksleg tengsl. Ekki er vitað til að neinn fréttamaður hafi sinnt  þeirri faglegu skyldu að kanna þessi samtök. Hve margir eru félagar ? Hvenær  var kosið í stjórn og  svo framvegis.  Miðlarnir gleypa allt hrátt,sem frá   samtökunum kemur.

  Það var ánægjuleg tilbreyting  að  sjá heimildarmynd um tónskáldið Felix Mendelsohn í Ríkissjónvarpinu (10.11.2010). Það eru ár og dagar síðan  þar hefur verið flutt efni sem tengist sígildri  tónlist.  Molaskrifari leyfir sér að benda   Ríkissjónvarpinu á frábæran hálftíma þátt úr SVT 2  á mánudagskvöld með dönsku kammersveitinni og  Hovedscenen úr NRK 2 á  sunnudagskvöld með kínverska píanósnillingnum Lang Lang.  Ríkissjónvarpið hlýtur að geta nálgast þetta  efni   í Nordvision samstarfinu. Þetta er svona vinsamleg ábending.

Molar um málfar og miðla 456

 

Í myndatexta í bókarauglýsingu (Morgunblaðið 10.11.2010) stendur: Beitt á lóðir. Myndin er af manni að beita línu.  Vel má  vera að   málvenja sé einhversstaðar á landinu að taka  svona til orða.  Molaskrifari er vanur  að heyra talað um að beita  lóð eða  beita línu.  Ef til  vill mætti segja að fé  væri beitt á lóðir í Grafarholti !

 Enn einu sinni opinberaðist í  fréttum Ríkissjónvarpsins (10.11.2010) að  fréttamenn  skilja  ekki muninn á  stjórnaráðinu og  stjórnarráðshúsinu. Einkennilegt hve einfaldir hlutir geta  þvælst fyrir ágætlega greindu fólki.

 Stundum heyrist talað um að gera eitthvað upp á sitt einsdæmi.  Þegar  einhver gerir  eitthvað  einn,  af  eigin hvötum eða  frumkvæði er talað um að hann geri það upp á sitt eindæmi. Einsdæmi er  hinsvegar einstæður atburður. Þessu má ekki rugla saman.

 Oft  heyrir maður að  fyrirtækjanöfn  eru ekki beygð. Í auglýsingu í Ríkissjónvarpinu (10.11.2010) var talað um  vildarþjónustu Byr. Hér átti nafn Byrs auðvitað að vera í eignarfalli.

 Sögukunnáttan í Útvarpi Sögu  er oft ekki upp á marga  fiski. Þar var í morgunútvarpi (10.11.2010) talað um Svavar Gestsson fjármálaráðherra ,sem fellt hefði gengið fjórtán sinnum. Svavar Gestsson hefur gegnt ýmsum ráðherraembættum ,en aldrei verið fjármálaráðherra.  Í þessum sama morgunþætti var rætt  við manninn, sem  rak ólöglegan  veitingastað og varð uppvís að því að stela heitu vatni framhjá  mæli, en  dregur nú  hundruð milljóna skuldahala.  Hann var ekki spurður um heita vatnið eða  veitingastaðinn, -  að minnsta kosti ekki svo Molaskrifari heyrði. Kjarni viðtalsins var að Landsbankinn sýndi honum ekki nægan skilning.  Væri vondur við hann.

 Í kvöld (11.11.2010) býður  Ríkissjónvarpið upp á  þrjár  bandarískar þáttaraðir í beit. Þá er gott að eiga eitthvað í handraðanum , -  eins og  til dæmis píanósnillinginn Lang Lang sem lék Beethoven sónötur í norska sjónvarpinu sl. sunnudagskvöld.

Molar um málfar og miðla 455

   Fasteignaauglýsingar geta verið skemmtilegar. Þessi er úr Fréttablaðinu (10.11.2010): Vel skipulögð 128.0 fm efri sérhæð auk 26.0 fm bílskúrs með   tvennum svölum til suðurs. Þetta hlýtur að rokseljast. Hver vill ekki eiga bílskúr með tvennum svölum til suðurs?

 Í þremur eða  fjórum fréttatímum  Ríkisútvarpsins (10.11.2010) var talað um mann sem féll fram af svölum íbúðarhúsnæðis. Það var ekki fyrr en í áttafréttum að fréttamaður með máltilfinningu  kom á  vaktina. Þá var réttilega  sagt: ... fram af svölum íbúðarhúss.

  Faraldur er eitt  þeirra orða ,sem  fjölmiðlamönnum verður stundum hált á. Í morgunútvarpi Bylgjunnar (09.11.2010) var talað um innbrotafarald á Suðurnesjum. Orðið faraldur beygist, faraldur,faraldur,faraldri faraldurs. Það beygist ekki eins og karlsmannsnafnið Haraldur.

  Það er nánast liðin tíð, að  fréttaþulir í Ríkisútvarpi leiðrétti villutexta  frá fréttastofu. Þetta gerðu þeir óhikað   Jóhannes  Arason og Jón Múli Árnason  svo  aðeins  tveir séu nefndir. Margir aðrir  góðir þulir  gerðu þetta líka.  Í áttafréttum Ríkisútvarpsins (09.11.2010) las  þulur: Ísraelsstjórn hefur  hafið byggingu 1300 nýrra heimila í austurhluta Jerúsalem og verða þau eingöngu úthlutað  gyðingafjölskyldum.  Við þessa setningu er  tvennt að   athuga. Ríkisstjórnir  byggja ekki heimili. Þær  geta látið byggja  hús  eða íbúðarhúsnæði. Fólk  stofnar heimili. Byggir ekki heimili. Í öðru lagi  segir: ... og verða  þau eingöngu úthlutað gyðingafjölskyldum. Þau verða ekki úthlutað, einhverju er úthlutað. Hér hefði farið betur á að segja til dæmis: Nýbyggingarnar eru eingöngu ætlaðar gyðingafjölskyldum. 

    BBC segir um  ofangreint mál :  Israel has revealed plans to build nearly 1,300 housing units for Jewish settlers in occupied East Jerusalem. BBC segir einnig .... plans for more than 1000 new homes have been approved.

  Enn einn reynsluboltinn látinn fjúka af fréttastofu Ríkisútvarpsins. Nú var það Þórhallur Jósepsson fyrir að hafa skrifað  bók um Árna Mathiesen. Best er að hafa bara  nýgræðinga við störf. 

Molar um málfar og miðla 454

 Stundum er eins og  blaðamenn haldi að  fyrsta orð í frétt  verði að vera í nefnifalli. Úr dv.is               (08.11.2010) Viðskiptavinur Subway í Ártúnshöfða var neitað um vatn eftir að hafa keypt tvo báta á staðnum. Einhverjum er neitað um eitthvað. Þessvegna  átti setningin að byrja  svona:  Viðskiptavini Subway var neitað um...  Í sama  miðl  er sagt í frétt:  Fram kemur  að  mörg  hundruð farþegar hafi verið strandaglópar...  Molaskrifari hallast að því að hér hefði átt að segja að mörg hundruð farþegar hafi orðiið  strandaglópar. Verið var að fjalla um afleiðingar eldgossins í Eyjafjallajökli.

 Í morgunútvarpi Rásar tvö (08.11.2010) var  sagt  eitthvað á þessa leið: .. áður en geislavirknin var fundin upp. Molaskrifari er á því að  tala  eigi um að finna eitthvað upp, þegar  eitthvað nýtt er  búið til. Thomas Alva Edison fann upp rafmagnsperuna , eða glóperuna. Geislavirknin var hinsvegar uppgötvuð, því hún  hafði alltaf verið til. Menn vissu bara ekki af henni.

  Grindhvalir syntu upp á írskt land, segir í fyrirsögn á mbl.is. Varla getur þetta  talist  vel orðað.  Skárra hefði verið: Grindhvalir syntu á land á Írlandi.

   Áætlun Herjólfs hefst að nýju í fyrramálið, var sagt í kvöldfréttum Ríkisútvarpsins (08.11.2010). Eðlilegra hefði verið að segja: Herjólfur  siglir að nýju samkvæmt áætlun í fyrramálið.

 Í DV (08.11.2010) er auglýst  húsnæði með fjórum svölum.  Hér hefði átt að standa  með  fernum svölum  því  svalir er fleirtöluorð.  Eintala er svala , -  fuglategund.  Þá er  fleirtalan svölur.

Við drógum úr losun á vettvangi  Evrópu í heild  sagði  ráðherra í fréttum Ríkisútvarpsins (08.11.2010).  

 Glöggur lesandi sendi Molum eftirfarandi: Innlent | mbl | 8.11 | 17:52
Kvöldsigling á milli lands og Eyja fellur niður
Vegna mikillar hreyfingu í innsiglingu Landeyjarhafnar siglir Herjólfur ekki kl. 20 frá Vestmannaeyjum og ekki kl. 21:30 frá Landeyjahöfn.

Vegna hreyfingu, lagningu, setningu, allt eru þetta  algengar beygingarvillur. Svo er  heldur ekki  sagt  á milli lands og Eyja.  Heldur milli lands og  Eyja.

Molar ummálfar og miðla 453

Úr mbl. is (07.11.2010) Hvalur hefur flutt út 631 tonn af fullverkuðum langreyði til Japans í ár. Hér hefur eitthvað skolast til hjá þeim sem skrifaði því  hvalaheitið langreyður er kvenkyns orð. Hér hefði því átt átt að standa: ...  af  fullverkaðri  langreyði. 

Úr dv.is (07.11.2010): Hann segist vera orðinn langþreyttur á því meinta ofbeldi sem hælisleitendur í Evrópu mega þola. Þetta  finnst Molaskrifara dálítið einkennilegt orðalag.

Viðvaningar eru oft á  vöktum um helgar. Eftirfarandi er úr  dv.s  (07.11.2010): ...sagði þetta hafa verið einn af hrikalegustu rannsóknarvettvangum sem hann hafi unnið við.  Og þetta: Þá heyrði (hér vantar orðið  hún  í textann)  skringileg hljóð úr þvottavélinni sem átti í erfiðleikum með gang.  Ekki gott.

Úr mbl. is  (07.11.2010):  Hópur erlendra fjárfesta hótar íslenskum stjórnvöldum málsókn vegna setningu neyðarlaganna ...Hér  ætti að mati Molaskrifara að   segja: ... vegna  setningar  neyðarlaganna.  Vegna einhvers.

 Molaskrifari sleppti því að mestu að horfa á  endurtekið efni í Silfri Egils (07.11.2010), Árna Pál, Bjarna Ben. og Lilju  Mósesdóttur. Þar voru bara spilaðar gamlar plötur.  Gaman að  sjá og  heyra,minn gamla kunningja, Högna Hoydal. Flokkur hans  heitir  reyndar Thjóðveldi, en ekki Þjóðveldisflokkurinn. Högni hefur reynst endingarbestur allra  færeyskra stjórnmálamanna. Molaskrifari vonar að  yfirmenn í Efstaleiti hafi hlustað á  norska útvarpsstjórann í Silfrinu. Einkum það sem hann sagði um mál og menningu. Ríkisútvarpið ohf er á villigötum. Líklega yrði uppreisn í Noregi ,ef NRK endursýndi tvær gamlar bíómyndir á laugardagskvöldi!

Molar um málfar og miðla 452

 Oft eru hæpnar fullyrðingar í auglýsingum. Í  auglýsingu í Útvarpi Sögu segir, að  niðursoðin þorsklifur lækki  blóðsykur. Hvað segir  landlæknir? Er þetta rétt? Eða  er verið að blekkja fólk ?  Í  þessari útvarpsstöð úir og grúir af hæpnum fullyrðingum um svokölluð  fæðubótarefni, sem stundum reynast mesta ólyfjan.  Í sama  miðli  er talað um hátíðarmat í auglýsingu. Málvenja er að tala um hátíðamat.

 Rýnt í stjórnarskránna, var letrað á skjáinn í fréttatíma Ríkissjónvarpsins (06.11.2010). Átti að vera  stjórnarskrána. Líklega er þetta eðlilegt framhald af því að fréttamenn tala  stundum um ánna, ekki ána, brúnna ekki  brúna.  

  Úr mbl.is (06.11.2010):... upplýsingafulltrú Þjóðfundar, segir gaman að sjá hversu tímanlegt fólk sé. Þetta orðalag er nýtt fyrir Molaskrifara. Gott er að koma  tímanlega,  vera  stundvís, en að  vera  tímanlegur hefur hann ekki heyrt áður. Auðvitað er ekki þar með sagt að þetta sé  rangt, en virðist ekki í samræmi við málvenju.

Molavin í austri er iðinn við að  senda okkur  athyglisverðar ábendingar.  Hann sendi þetta: 

„Morgunblaðið (mbl.is) segir í frétt í gær, föstudag, sem hefur enn ekki verið leiðrétt, að Keith Olbermann, hinn kunni, pólitíski þáttastjórnandi á bandarísku sjónvarpsstöðinni MSNBC hafi verið rekinn. Orðrétt segir í fréttum bandarískra stöðva að hann hafi verið "suspended indefinetely without pay". Það þýðir að honum hafi verið vikið frá tímabundið. Settur í launalaust leyfi. Jafnramt segir New York Times: "On Friday evening, no one at NBC suggested that Mr. Olbermann would be fired."

Trúverðugleiki fjölmiðla er í húfi þegar óvandvirkni er liðin. Fréttaleit án undirbúnings er sömuleiðis hvimleið og skaðar viðkomandi fjölmiðil. Bókmenntaverðlaunahafi Norðurlandaráðs skensaði réttilega þáttargerðarmanneskju Rásar-2 fyrir það að vita ekki um hvað hún væri að spyrja. Útvarpskonan reiddist í viðtalinu og spurði hvort hún þyrfti háskólamenntun í bókmenntum til að geta spurt hana spurninga. Það var dónaskapur og lítilsvirðing við RÚV hlustendur. Ljóst var að útvarpsmanneskjan hafði ekki búið sig undir viðtalið, vissi ekki um þjóðerni skáldsins né söguefni bókarinnar. Fór svo að rífast við viðmælanda sinn, sem benti henni á muninn á skáldskap (fiction) og skáldsögu (novel)."

 Allt er þetta rétt, Molavin. Vond vinnubrögð og hroki  fara ósjaldan saman.

dv.is  segir  líka frá  bandaríska sjónvarpsmanninum (06.11.2010): Keith Olbermann sjónvarpsmaður á MSNBC í Bandaríkjunum hefur verið vikið úr starfi tímabundið...  Hér ætti auðvitað að standa: Keith Olbermann sjónvarpsmanni á ....  hefur verið vikið úr starfi tímabundið. 

  Molalesandi sendi  eftirfarandi um þennan sama sjónvarpsmann: „ Þetta má lesa á ruv.is um bandarískan þáttastjórnanda í sjónvarpi, sem var látinn hætta störfum vegna pólitískra afskipta:

„Nú hefur komið á daginn að hann studdi þrjá frambjóðendur demókrata með háum fjárframlögum í aðdraganda kosninganna og mun það hafa verið kornið sem fyllti mælinn.“Þau orð sem ég feitletra voru ekki í fréttinni þegar hún var flutt í fréttum RÚV klukkan 08.00 að morgni 6. nóvember. Þá var sagt: „ og mun það hafa verið síðasta hálmstráið“ í stað þess sem ég feitletra."

Molaskrifari þakkar sendinguna.  Ríkisútvarpið okkar allra stendur sig illa í þessum efnum.

Molar um málfar og miðla 451

   Er að -    fárið  breiðist út. Meistaranemi við Háskólann  á Akureyri,  sem svaraði spurningum í morgunþætti  Rásar  eitt (04.11.2010) var illa haldinn af þessari óværu. Nokkur  dæmi:  Það fyrsta sem ég er að sjá,... Við erum að standa nokkuð vel  miðað við hin Norðurlöndin Í stað þess  að segja : ... börnunum líður  vel...  börnunum líður betur,  sagði   meistaraneminn:  Börnunum er að líða vel,  börnunum er að líða  betur. Einnig   heyrðum við: Þau svona finnast þau knúin...  Þetta finnst Molaskrifara heldur slæmt. Tvisvar talaði þessi meistaranemi um  hin  Norðurlöndin. 

 Glæpasamtök hafa skotið niður  rótum, segir á  vefsíðu Ríkisútvarpsins. Ekki kannast  Molaskrifari  við þetta orðalag.  Málvenja  er að segja að  eitthvað  skjóti rótum, þegar það nær  fótfestu.  En að skjóta niður rótum  er  nýtt  fyrir   Molaskrifara.

 Mjög algengt er að heyra og sjá  á prenti að talað sé um hin Norðurlöndin  Í  góðu bréfi sem áhugamaður  um velferð tungunnar  sendi Molaskrifara  segir hann meðal annars:   „Algengt dæmi um rökleysu er orðalagið ‘hin Norðurlöndin’, ‘á hinum Norðurlöndunum’. Fleirtöluorðið Norðurlönd táknar í raun  eitt óskipt landsvæði og ætti ætíð að vera án greinis. Hliðstæð eru orðin ‘Bandaríkin’ og ‘Vestfirðir’, og er gott að hafa mið af notkun þeirra. Orðið ‘Bandaríki’ er aldrei haft um hvert einstakt fylki í Bandaríkjum N-Ameríku og ‘Vestfjörður’ ekki heldur um hvern einstakan fjörð vestra. Ekki verður hvert og eitt hinna norrænuanda heldur kallað ‘Norðurland’. Engum er tamt að segja ‘í hinum Bandaríkjunum’ eða ‘á hinum Vestfjörðunum’. Sagt er ‘annars staðar í Bandaríkjunum’ eða ‘í öðrum fylkjum Bandaríkjanna’ og ‘annars staðar á Vestfjörðum’. Á sama hátt er rökrétt að skrifa ‘annars staðar á Norðurlöndum’ eða ‘í öðrum ríkjum á Norðurlöndum’."

Bréfritari bendir á að  betra sé að nota  orðalagið: á öllum Norðurlöndunum,alls staðar á Norðurlöndunum  eða annars staðar á Norðurlöndum. Undir þetta er tekið.

Þú kaupir þrjár vörur, en borgar fyrir tvær, segir í auglýsingu frá verslanakeðjunni Nettó. Molaskrifara finnst þetta vera málleysa. Betra væri að segja: Þú kaupir þrennt, en borgar bara tvennt.

Molar um málfar og miðla 450

  Það er óbreytt  menningarleg reisn yfir  dagskrá  Ríkissjónvarpsins.  Frá klukkan 20 00 á  fimmtudagskvöldi (04.11.2010) til klukkan 23 05 var okkur áhorfendum boðið upp á  fjórar bandarískar þáttaraðir í beit. Þá  tók við endursýndur  norskur þáttur. Þetta er ótrúlegt,  - en satt.

Komu upp um leynileg göng, segir í fyrirsögn á mbl.is (04.11.2010). Hér hefði verið eðlilegra að tala um að laganna verðir hefðu fundið leynigöng , fremur en að þeir hefði komið upp um þau. Göngin lágu undir landamæri  Bandaríkjanna og Mexíkó og um þau var smyglað  eiturlyfjum. Svo segir í fréttinni: Að sögn lögreglu voru göngin notuð af smyglurum til að flytja fíkniefni yfir landamærin.   Þolmyndarnotkunin í þessari setningu er óþörf. ... smyglarar notuðu göngin til að flytja eiturlyf ...Ef til vill hefði verið   eðlilegra að segja  að göngin hefðu verið notuð  til að  flytja  eiturlyf undir landamæri  ríkjanna.

  Í fyrirsögn á forsíðu Fréttablaðsins (04.11.2010) segir: Elsti og yngsti fulltrúinn á þjóðfundinum eru bjartsýnir á skynsama niðurstöðu.  Molaskrifari hallast að því að ekki eigi að tala um skynsama niðurstöðu, heldur   skynsamlega niðurstöðu. Oft heyrist talað um skynsama leið, eða skynsaman kost  þegar betra væri að tala um skynsamlega leið eða skynsamlegan kost..

   Meira um Fréttablaðið. Ekki er   Molaskrifari ánægður  með fyrirsögnina  á grein Guðna Ágústssonar í blaðinu (04.11.2010): Íslenskt smjör og  skyr: „I love it". Guðni vinur minn er að lofsyngja , að verðleikum,  ágæti íslenskra landbúnaðarafurða. Við þær er allt gott, --  nema  verðið. (Lambakjöt er nú bara á  borðum á  hátíðum) Guðni hefði þess vegna átt að láta móðurmálið duga í fyrirsögn á greinina.  Annars ætti það að vera íslenskum bændum tilhlökkunarefni að ganga í Evrópusambandið  því þá  fá   frábærar  afurðir  eins og  smjör og  skyr mörgþúsundfaldan     markað miðað   við það sem nú er.  Íslenskir  bændur með sínar ágætu afurðir hafa ekkert að óttast. Það gæti hinsvegar orðið erfitt að anna eftirspurn og verðið sem þeir fengju mundi rjúka upp úr öllu valdi.  Vonandi skrifar  Guðni bráðum um það.

  Oft hefur verið  vikið að því hér hve litlar kröfur  um málfar eru  gerðar   til þeirra  sem annast  morgunþátt Rásar  tvö í Ríkisútvarpinu.  Í  morgun (04.11.2010) var þar talað um ágæti  málstaðs, - átti auðvitað að vera  málstaðar, sem er  rétt eignarfall af orðinu málstaður. Einnig  var  talað um að spá í einhverju, en  málvenja er að tala um að  spá í eitthvað, rétt eins og  talað er um að  spá í spil og spá í kaffibolla. Orðabókin bendir að vísu á að spá í e-u sem óformlegt mál. Engin ástæða er til að hefja  það  til vegs  í útvarpi. En þetta  er það sem hlustendum er  boðið, þegar metnaður er ekki til staðar.

   Þegar Sturla Jónsson og  Arnþrúður útvarpsstjóri segja  hlustendum Útvarps  Sögu að móttaka  vegna Norðurlandaráðsþings fyrir 400-500 manns, að þeirra sögn, hafi kostað 50 milljónir halda þau greinilega að hlustendur séu fífl. Á boðstólum voru , sögðu þau, snittur, bjór, freyðivín ,  sódavatn og gos.  Ef  500 manns  sóttu móttökuna og  hún kostaði  50 milljónir, þá hefur kostnaðurinn verið  100 þúsund krónur á hvern gest. Hver trúir því ?  Hlustendur er ekki fífl, ekki allir. En Í Útvarpi  Sögu þarf þetta ekki  að vera svo nákvæmt  ef verið er að böðlast á þeim  sem stöðin hefur ekki velþóknun á.

Molar um málfar og miðla 449

  Úr visir.is (02.11.2010)  Ekki er um eiginlega fjársöfnun að ræða, heldur samskot sem voru tekin einu sinni. Á íslensku er ekki  talað um að taka  samskot. Eðlilegra er að tala um að  efna til samskota, þegar fé  er safnað handa einhverjum sem er fjár vant.

 Nú erum við að tala saman, sagði fréttamaður Stöðvar tvö (02.11.2010) með fullan munninn af mat frá kokkalandsliðinu. Þetta var öldungis óþörf tilvísun í  bandaríska málvenju. Svo þykja það nú ekki góðir mannasiðir  að tala með  fullan munninn af mat.

 Hvað er fréttastofa Ríkisútvarpsins að segja okkur, þegar  með frétt um Icesavemálið (03.11.2010) er birt  birt  mynd af Icesave-kaffimáli, sem liggur á  hliðinni   við hálfblauta servíettu? Hvað eigum við áhorfendur að lesa  í þetta?  Enn eitt  dæmið um ófagleg og óboðleg vinnubrögð í Efstaleitinu.

 Hluti verðlaunafjárins verður ánafnað sjálfbærri bankastarfsemi á Íslandi, skrifar mbl.is (03.11.2010)  Málvenja er að ánafna einhverjum eitthvað. Þess vegna hefði þarna betur staðið: Hluta verðlaunafjárins  verður ánafnað sjálfbærri bankastarfsemi á Íslandi.   En hvað er átt við með  sjálfbærri bankastarfsemi?  Er verið að  hæðast að  okkur ?  Minni á  að Færeyingar kalla  hraðbankana  sjálvtökur. 

Þegar hlaupið nær hámarki sínu var sagt í  sjónvarpsfréttum Ríkisútvarpsins (03.11.2010). Þarna  hefði  mátt sleppa  orðinu  sínu.  Því var ofaukið.   Í sömu frétt var rætt  við mann sem titlaður var rafveituvirki. Það  virðulega starfsheiti hefur Molaskrifari aldrei áður heyrt.

 Molavin sendi eftirfarandi: „ Veiðimenn klaga hvor aðrasegir Pressan um klögumál rjúpnaveiðimanna á fjórhjólum. Væntanlega eru skyttur fleiri en tvær, svo ég tel að betur færi á því að segja "Veiðimenn klaga hver annan." Reyndar er þessi frétt aðeins tilvitnun í netmiðlinn Skessuhorn, en þar er sagt, orðrétt: " Einnig hafa veiðimenn verið að klaga hvern annan." Ég kann því heldur ekki vel. Nema þessir menn væru að klaga "annan hvern" veiðimann."