Molar um málfar og miðla 468

   Það er ofur eðlilegt að  þeir sem lesa  fréttir eða segja   mismæli sig. Þá er  bara að leiðrétta mismælið og halda ótrauður áfram.  Ef mismælið er  ekki leiðrétt eru  líklega  fyrir því  tvær  ástæður.   Sá sem  mismælir sig veit ekki betur og  heldur að hann   sé  að lesa það sem rétt er. Hin ástæðan er sú að hann viti betur en hlusti ekki á eigin lestur og heyri því ekki mismælið.  Eitt   það fyrsta sem  fréttamenn ,sem  flytja  talað  mál  þurfa að tileinka sér,  er að hlusta  á það sem þeir  lesa.

   Í miðnæturfréttum Ríkisútvarps ( 22.10.2010) var sagt:  Mikil ísing er nú á vegnum. Átti að  vera  á vegum. Í morgunþætti  Rásar  tvö, þar sem málfar er oft ekki  upp á marga fiska , var  talað um  fólk sem horfið hefði sporslaust. ( Leiðrétt síðar)  Sami umsjónarmaður  talaði um fullt  tungl  og  sagði að  fjöllin á tunglinu hefðu sést bersýnilega. Hann átti við að greinilega hefði mátt sjá  fjöllin á tunglinu, líklega með  berum augum.  Það eru ekki alltaf gerðar miklar kröfur um íslenskukunnáttu til þeirra sem  sjá um fasta þætti  í Ríkisútvarpinu. Með því að ráða  þáttagerðarfólk sem  talar óvandað mál  spillir  Ríkisútvarpið tungunni.

   Í ágætu spjalli um  daglegt  mál á Rás eitt (22.10.2010)  var rætt um  orðið  svefnpurka og bæjarnafnið  Purkugerði, sem   er til  bæði á Íslandi og í Færeyjum.  Bæta má  við að í Færeyjum er líka til ættarnafnið Purkhús.

  Mörg fyrirtæki er  með svokölluð  símaver í stað þess sem einu sinni var  kallað skiptiborð. Í símaverum eru  oft þjónustufulltrúar sem    svara spurningum  viðskiptavina.  Miklu skiptir  að þetta fólki kunni að  svara í  síma. Molaskrifari er  til dæmis aldrei sáttur  við að heyra: Hinkraðu  aðeins fyrir mig !  Eða: Hinkraðu á línunni ! Þegar  Molaskrifari  þakkar veitt  svör eða þjónustu kemur fyrir að  sagt   er:  Gjörðu svo vel ! Slíkt  svar er  auðvitað út í  hött.

Molar um málfar og miðla 467

   Réðust á par af tilefnislausu , segir í fyrirsögn á dv.is (21.11.2010). Hér  hefði átt að standa: Réðust  á par að tilefnislausu.

  Úr mbl.is  (22.11.2010): Júlíana Grétarsdóttir hafnaði í 19. sæti og Heiðbjört Arney Höskuldsdóttir í 26. sæti af 38 keppendum í novice-flokki á Opna Varsjármótinu í listhlaupi á skautum um helgina.  Orðið  novice er  enska og þýðir  nýliði. Þessvegna  hefði átt að segja, að stúlkurnar hefðu keppt í nýliðaflokki

  Glöggur lesandi  benti Molaskrifara á  frétt í Fréttatímanum (19.-21.11.2010), en þar stendur: Verslunin hyggst  bjóða bókina á hálfvirði frá og með  deginum í dag og  með skilarétti þar til birgðir endast. Eitthvað er athugavert við hugsunina í þessu.  Hér  hefði  setningunni  annaðhvort átt að ljúka á orðunum  meðan   birgðir endast,  eða þar til birgðir þrýtur.

   Á fundi VG  var  hart deilt um tvær  tillögur um sama mál (20.11.2010). Sú tillaga vann,  sagði fréttamaður  Ríkissjónvarpsins um þá tillögu er hlaut  meiri stuðning.  Molaskrifari   er ekki  sáttur  við að  nota  sögnina  að vinna  um  tillögu. betra  hefði verið: Sú tillaga var samþykkt.

   Það þurfti að sparka nokkuð oft og  fast í okkar  gamla   Ríkisútvarp  svo  ráðamenn þar áttuðu sig á því að þeir  gátu ekki vikist undan því að kynna  frambjóðendur,  sem eru í kjöri  til  Stjórnlagaþings.

 Úr visir .is  (21.11.2010): Hann vafði plastpoka um fætur sínar og límdi þá fasta til að skilja ekki eftir skóför. Hann setti á sig latexhanska og lambhúshettu og klæddi sig í stóra úlpu og gekk svo síðustu metrana að húsi Hannesar með hnífi í hendi.  Hugmyndina að því að undirbúa sig á þennan hátt segist Gunnar hafa fengið úr bíómyndum og sjónvarpsþáttum á borð við CSI. Í blaðagreinum kallaði Helgi Hálfdanarson  Sjónvarpið oft   Afbrotaskóla ríkisins.

   Merkilegt er hve  þáttastjórnendur í fjölmiðlum eru  glúrnir að hafa uppi  allskonar sérfræðingum sem spá því með  alvörusvip og miklum þunga, að allt  sé á heljarþröm. Lífeyrissjóðakerfið sé að hrynja , ef  ekki hrunið,  heilbrigðiskerfið sé að  hrynja,eða hrunið   og  svo framvegis. Sem  betur  fer hafa allir  heimsendaspámenn fram til þessa haft á  röngu að  standa. En  fjölmiðlamenn hafa of  ríka tilheigingu  til að kokgleypa  svona  stóryrði gagnrýnilaust. Um það eru alltof mörg  dæmi að undanförnu.

Molar um málfar og miðla 466

  Ferðaskrifstofan  Iceland Express hvetur Íslendinga til að  sniðganga verslanir á Íslandi og gera jólainnkaupin í New York.  Ferðaskrifstofan auglýsir í Ríkisútvarpinu (19.11.2010): Hvernig væri að versla  jólagjafirnar í Bloomingdale... (Bloomingdale  er  þekkt  stórverslun í New York). Það kemur ekki á óvart, að frá þessari ferðaskrifstofu komi auglýsingar á  vondu máli , en  svolítið kemur á óvart að ekki virðist  lengur   fólk  við störf í auglýsingadeild  Ríkisútvarpsins sem kann íslensku.  Við verslum  ekki jólagjafir. Við kaupum jólagjafir. Við getum verslað í New York. en það er afleit ambaga og Ríkisútvarpinu ósæmandi að tala um að versla jólagjafir.  

  Ólafur Þór Hauksson segir rannsóknina miða vel, sagði fréttamaður Ríkisútvarpsins í  kvöldfréttum (19.11.2010). Sami fréttamaður sagði:  Tugir fyrrverandi starfsmenn Glitnis....  Fréttamenn, sem heyra ekki svona  villur í máli sínu eiga  ekki að segja okkur fréttir. Á hvað skyldi rannsóknin hafa verið að miða ? Óboðlegt málfar.

 Þegar þessu verkefni  lýkur , vantar föngunum meira að gera , sagði fréttamaður Ríkissjónvarpsins á Suðurlandi  í kvöldfréttum (19.11.2010).  Þágufallssýki er læknanlegur sjúkdómur. Kannski ætti málfarsnautur að bregða sér í læknishlutverk, nema hið alræmda umburðarlyndi banni. 

    Birgitta Haukdal var  fín og falleg í Hringekju Ríkissjónvarpsins (20.11.2010). Hún var líka næstum það eina sem var gott við þáttinn. Það er reyndar  fyndið að þetta skuli heita skemmtiþáttur.  Ég tek læk á þetta,  sagði svo umsjónarmaðurinn.  

 Af þremur kvikmyndum laugardagskvöldsins í Ríkissjónvarpinu eru tvær  endursýndar, sé gluggað í  prentaða dagskrá í blöðunum. Makalaust og fyrir  neðan allar hellur.

  Og svo í lokin  svolítið  um Útvarp Sögu aldrei þessu  vant! Molaskrifari ætlaði  að hlusta á  Sigurð Þ. Ragnarsson í Leið og beið. Enginn Sigurður. Bara  auglýsing þar sem ungt  barn (Hvernig má nota börn í auglýsingum?)  er látið segja: Velkomin á  fætur með Útvarpi Sögu. En það virtist enginn kominn á fætur þar á bæ. Það var ekki fyrr  klukkuna vantaði  tuttugu mínútur í átta  að hlustendur  heyrðu  ómþýða og geðþekka morgunrödd útvarpsstjórans. Kannski svolítið svefndrukkna.  Útvarpsstöðvar eiga að standa við auglýsta dagskrá og  biðja hlustendur afsökunar, ef  dagskrá  raskast.

Molar um málfar og miðla 465

   

 Það er mikil nýbreytni í íslenskri pólitík, að  nú skuli ekki ganga  hnífurinn  á milli þeirra sem áður  voru traustustu stuðningsmenn  vestrænnar samvinnu (Styrmis, Björns og  Davíðs) og  sumra helstu kommaleiðtoga Alþýðubandalagsins,   Ragnars Arnalds, Hjörleifs og Ragnars jarðskjálftafræðings og félaga. Bandaríkjamenn hafa löngum sagt að undarlegasta fólk sængi saman í pólitík ( e. politics makes strange bedfellows). Það á einkar vel við hjér hjá okkur líka.

Hvort þetta einkennilega bandalag   er landi og þjóð til heilla  er svo allt önnur  saga.  

Skrifað er á pressan.is (18.11.2010): Húsið var þá í niðurníslu og lögðust þau í miklar endurbætur á heimilinu.  Hér er átt við að gerðar hafi verið  endurbætur  á húsinu. Svo er það  dálítið  andkannalegt  að tala um að leggjast í endurbætur. Þar að auki leggjast menn ekki í endurbætur á heimili.   Hús er ekki heimili.  Stundum er hinsvegar talað um að leggjast í leti og ómennsku.   Sæmilegt  hefði verið að segja: Lögðu þau í miklar endurbætur.  Svo er það að láta eitthvað drabbast niður  að  láta það fara í niðurníðslu, ekki  niðurníslu.

   Hundasnyrtir á heimsmælikvarða var eitt af viðfangsefnum  föstudagskastljóss Ríkissjónvarpsins.  Þátturinn sannaði það, sem hér hefur verið sagt, að Kastljós er ekki lengur  fréttaskýringaþáttur, heldur langur  auglýsingaþáttur, þótt  athyglisvert efni slæðist með á stundum.

   Gaman var  að hlusta á Robert Christie, sagnfræðing, blaðamann og geðhjúkrunarfræðing í morgunútvarpi Útvarps Sögu (18.11.2010). Þar var á  ferðinni Skoti, búsettur í Írlandi,sem  talaði óaðfinnanlega  íslensku. Betur  máli  farinn en   sumir sem hafa  útvarpsmennsku að atvinnu. Ótrúlegur. Lýsing  hans á   fjármálahremmingum  Íra var  skýr og vel fram sett.

  Útvarp  Saga  er iðið við að halda  rangfærslum að  hlustendum.  Sagt var  (18.11.2010 og líklega daginn áður líka) að 98% þjóðarinnar hefðu hafnað  Icesave  í þjóðaratkvæðagreiðslu. Það  var þjóðaratkvæðagreiðslan arfavitlausa,sem Ólafur  Ragnar efndi til þar sem  greidd  voru atkvæði um samning ,sem ekki var lengur til umræðu. Annar  samningur lá fyrir í hans  stað.

   Á kjörskrá á Íslandi voru 229.977 í þjóðaratkvæðagreiðslunni 6. mars 2010. Kjörsókn var  rúmlega 62%  eða 144.231. Þar af vildu  134.397 hafna   því sem  verið var að greiða atkvæði um  eða  58.4 %. Hvermig  geta  58%  kjósenda  verið  98% þjóðarinnar  eins og  sagt var í  Útvarpi Sögu? Þetta er  auðvitað rangfærsla, hrein ósannindi, svo talað sé skýrt.  Við sem  sátum heima  vegna þess að atkvæðagreiðslan var  rugl frá upphafi til enda,  tilheyrum sem sagt ekki þjóðinni.  Það hvarflaði ekki að m,ér að til væru menn með lagapróf úr  Háskóla Íslands sem gætu reiknað  svona  vitlaust eða  héldu slíkri að þjóðinni.

Ósannindin um 98% þjóðarinnar voru enn endurtekin í Útvarpi Sögu 19.11.2010. Það gerði frambjóðandi stöðvarinnar til stjórnlagaþings, Pétur Gunnlaugsson lögfræðingur.  Á fólk að treysta þeim,sem umgangast sannleikann með þessum hætti?  Útvarp Saga  hælir vissum  frambjóðendum til  stjórnlagaþings, en níðir aðra daginn út og daginn inn.

   Önnur ósannindi,sem haldið var að hlustendum (18.11.2010) Útvarps Sögu var, að ekkert aðgengi væri  fyrir fatlaða við inngang  húss  TR á horni Laugavegar og  Snorrabrautar. Sannleikurinn er sá  að þar eru tvö   bílastæði sérmerkt  fötluðum við  dyrnar og  þar er skábraut  fyrir hjólastóla. Þannig hefur þetta verið í mörg ár. Það er erfitt að ljúga meiru. Þá er því ítrekað haldið að hlustendum að  snittumóttaka  fyrir  fulltrúa  á Norðurlandaráðsþingi hafi  kostað  50 milljónir. Það er  er auðvitað ósatt. En  stjórnendum  finnst það líklega hljóma vel.

   Stendur ekki í góðri bók: Sannleikurinn mun gera yður frjálsa.

Molar um málfar og miðla 464

  Allt ætlaði um koll að keyra í bókstaflegri merkingu , sagði íþróttafréttamaður í Ríkissjónvarpinu (17.11.2010). Þetta fannst Molaskrifara  einkennilegt orðalag. Af hverju í  bókstaflegri merkingu ?  Nægt hefði  að segja að allt hefði ætlað um koll að keyra.

 Í  sjónvarpsauglýsingu er talað um bestu gæði. Það  þýðir að  gæði séu  góð en  slíkt orðalag  er út í hött.

Þegar einn af forsprökkum samtaka,sem Jónas Kristjánsson kennir við óráðssíu, segist vera maður orða  sinna , er það aulaþýðingu úr ensku. Á góðu máli væri sagt: Ég stend  við það sem ég  segi, eða  ég er orðheldinn maður.

Rannsóknin var leidd af... var sagt í  fréttum  Ríkisútvarpsins (17.11.2010). Betra hefði verið: Rannsókninni stjórnuðu ...

 Slettur vaða upp í  auglýsingum. Í  Morgunblaðinu (18.11.2010)  auglýsir   fyrirtæki  sem kallar sig  Sport-outlet 50% afslátt af öllum watershorts og bikiníum frá Speedo. Ekki er þetta til fyrirmyndar.

 Oft er farið  rangt með orðtök,sem eru föst í málinu. Í  Útvarpi Sögu var nýlega sagt: Þá fannst mér kasta steininum. Það  sem maðurinn vildi sagt hafa var: Þá  fannst mér  steininn taka úr, þá fannst mér  keyra úr  hófi.  Eða þá fannst mér kasta tólfunum. 

   Það  fór  lítið fyrir Íslandi í Íslandi í dag á  Stöð tvö,  (17.11.2010). Þá var  birt breskt  viðtal við breskan prins og  unnustu hans.  Huggulegasta  fólk í alla  staði, en  tengist Íslandi ekki með neinum hætti.  Glöggur hlustandi  horfði á þennan þátt og sendi  Molum eftirfarandi: „Ekki veit ég hver þýddi viðtalið við prinsinn breska og heitmey hans í "Íslandi í dag", á Stöð 2 í kvöld, -  en sá sem þýddi var illa haldinn af þágufallssýkinni.
Amk. þrisvar sinnum í röð í sama viðtalinu voru setningar þýddar með: "mér langar" og "henni langar"  , -í fjórðu tilraun tókst held ég að hafa þetta rétt."   Ljótt er atarna,segir Molaskrifari.

 Það er með endemum að heyra   suma  þáttastjórnendur í Útvarpi  Sögu tala eins og   alls ekkert hafi verið gert af  hálfu stjórnvalda til að  leysa  vanda skuldsettra  fjölskyldna. Þeir sem þannig  tala eru heyra ekki vel og sjá ekki vel þegar  staðreyndir  eiga í hlut.    Það hafa  alltaf verið  nauðungaruppboð á   húseignum og bílum. Það hefur  alltaf verið til fólk,sem  kann ekki fótum sínum forráð í  peningamálum.   Vissulega  hefur  þeim fjölgað í hruninu sem  eiga í erfiðleikum með að standa  í skilum. En að tala eins og ekkert  hafi verið gert  er  á skjön  við sannleikann. Með því er  verið að segja fólki ósatt. Það er ekki hlutverk fjölmiðla.

 Það vekur athygli hvernig   reynt er að reyta æruna af  nafngreindum frambjóðendum til stjórnlagaþings,sem ekki eru  stjórnendum stöðvarinnar að skapi.

Molar um málfar og miðla 463

  Fréttamenn þurfa að gæta sín sérstaklega, þegar þeir nota forsetningar  með staðanöfnum. Þær lúta ekki  reglum eða rökum, heldur málvenju. Stundum eru fleiri kostir en einn í stöðunni. Listinn sem   málfarsráðunautur (líklega sómamaðurinn Árni Böðvarsson) eitt sinn gerði, er greinilega ekki lengur í notkun á fréttastofunni. Kannski er hann týndur  og tröllum  gefinn. Vel má  vera, að menn hafi talið sig kunna svo mikið, að listans væri ekki lengur þörf.

  Í   morgunútvarpi  Rásar  eitt (17.11.2010) var sagt í Hólmavík. Molaskrifari  hefur aldrei  heyrt   aðra  forsetningu notaða  en á  með   staðarheitinu Hólmavík.  Nú  má  vera að  honum skjátlist um þetta.  Fróðlegt væri að heyra hvað lesendur segja.

Hvað skyldi vera langt síðan Ríkissjónvarpið bauð okkur upp á  óperu í dagskránni ?  Það er  líklega svo langt  síðan, að  ekki einu sinni elstu menn muna  svo langt  aftur.

 Um áramót ætti  Ríkissjónvarpið að gera bragarbót og leyfa okkur  að   horfa og  hlýða á  nýárstónleikana frá  Vínarborg í beinni  útsendingu eins og  tugir milljóna í Evrópu eiga kost á. Hér  eru  Vínartónleikarnir í beinni  útsendingu látnir  víkja  fyrir Ólafi Ragnari sem  flytur   ávarp,sem tekið var upp milli hátíðanna.

 Norrænir  þjóðhöfðingjar, til dæmis Margrét Danadrottning og Ólafur Noregskonungur ávarpa  þjóðir sínar  síðdegis á gamlársdag. Hversvegna  getur Ólafur  Ragnar ekki gert það líka? Ávarp hans  á ekki að þurfa að spilla því að þjóðin sjái frábæra  tónleika  frá  höfuðborg tónlistarinnar í Evrópu í beinni útsendingu. Þannig fengi líka úrvalsefni forgang í dagskránni.  

 Ritstjóri   sjónvarpsþáttarins Landans ,sem oft er prýðilegur, er  Gísli Einarsson,fréttamaður og frægur veislustjóri. Í nafnalista  í lokin kemur fram, að   framleiðslustjóri þáttarins sé Óðinn Jónsson . Gaman  væri að vita hvaða  hlutverki  framleiðslustjóri gegnir  í þessari þáttagerð. Það liggur ekki alveg í augum uppi. Nema  búið sé að breyta  starfsheiti  fréttastjórans og  hann heiti nú framleiðslustjóri  fréttastofu Ríkisútvarpsins.

   Kastljós  Ríkissjónvarpsins hjakkar  í sama farinu (17.11.2010) og hefur breyst  í langan auglýsingaþátt. Bækur ,sem  ekki ná inn í Kiljuna, geisladiskar og fiðluverkstæði. Það er miður.

Morgunblaðið  fer (17.11.2010) nýjar leiðir í pólitískri blaðamennsku. Í nafnlausum Staksteinum er Þorsteinn Pálsson fyrrverandi formaður Sjálfstæðisflokksins og forsætisráðherra hæddur sem mest má  verða. Skoðanir  hans á Evrópumálum eru Morgunblaðinu ekki þóknanlegar. Þorsteinn  er aldrei nafngreindur en hinsvegar er  birt mynd af honum í Staksteinum. Molaskrifari  telur   þessa  nýjung  Morgunblaðsins    ekki vera  til bóta, -  nema síður sé.

    Nokkrir þingmenn  Framsóknarflokksins eru  mjög  áberandi í dagskrá Útvarps  Sögu.  Það má svo sem segja að það fari ekki illa á því.

Molar um málfar og miðla 462

    Það var að verðleikum að Vigdís Finnbogadóttir skyldi  hljóta Verðlaun Jónasar Hallgrímssonar á  degi íslenskrar tungu. Innilega til hamingju, Vigdís.

  Í morgunútvarpi beggja  rása Ríkisútvarpsins er sagt frá helstu fyrirsögnun dagblaðanna. Umsjónarmenn Rásar  tvö sáu enga  ástæðu til að segja frá  verðlaununum ,sem  Vigdísi voru veitt(17.11.2010). Líklega utan þeirra áhugasviðs.

  Í fréttum Stöðvar tvö (14.11.2010) var sagt að   tilteknar reglur um bankaviðskipti hefðu ekki  verið réttilega  birtar þangað til í október.  Þarna átti fréttamaður  auðvitað að segja,   ... fyrr en í október.  Í sama fréttatíma  talaði fréttamaður (sá sami?) um bréf frá Kaupþing. Láðist að beygja  heiti bankans, ...bréf frá Kaupþingi.  Og í þriðja sinn skal  vitnað í sama  fréttatíma, en þá talaði fréttamaður um sökudólga sjúkdóma,  er hann var að tala um orsakir  sjúkdóma. Ógott mál.

  Ýmislegt fróðlegt  var í Landanum (14.11.2010), ekki síst umfjöllun um rófurækt og  orku sjávarfalla. Óþarft var þó að kalla Hallormsstað  Hallormsstaði. Eins og  hér hefur verið  margsinnis sagt sér þess oft stað í fréttum, að landafræðinni var úthýst úr námsefni grunnskóla.  Kvikmynd  Jóns Karls Helgasonar um Álfahöllina við Hverfisgötu var prýðileg.

  Stundum er íþróttafréttamönnum heldur ósýnt um að tala mannamál. Íþróttafréttamaður Ríkissjónvarpsins   sagði  okkur (14.11.2010) að  nafngreindur  knattspyrnumaður hefði klippt  boltann  glæsilega í netið.  Allir  sáu  að  maðurinn skoraði mark, en líklega ekki allir að hann hefði klippt boltann í netið. 

Dagskrárstjórar norrænu sjónvarpsstöðvanna vita að til er sígild tónlist. Þeir  bjóða  áhorfendum  vikulega á  tónleika þar sem frábært efni í flutningi heimskunnra listamanna er á boðstólum. Þeir  starfsmenn  í Efstaleitinu,sem  raða  saman  dagskrá  Ríkissjónvarpsins virðast ekki vita af sígildri tónlist. Þar breytir engu þótt heimildamynd um Mendelsohn hafi  slæðst inn í dagskrána á dögunum. Sígild tónlist á ekki upp á pallborðið í Efstaleitinu. 

Enn er sá ósiður  við lýði í símaþáttum Útvarps Sögu,  að þeir sem  hringja úthúða  nafngreindu fólki og níða það með  gífuryrðum, en þáttastjórar  hreyfa engum  andmælum, þegar  óþverranum er ausið yfir hlustendur.

Molar um málfar og miðla 461

   Fæðingardagur Jónasar Hallgrímssonar , 16. nóvember , hefur verið valinn   Dagur íslenskrar tungu. Fer  vel á því. Vitnað er til orða Helga Hálfdanarsonar í tilefni dagsins:

 „Í vitund Íslendinga er nafnið Jónas Hallgrímsson samgróið öllu sem íslenzkt er, landinu, sögunni, tungunni, eðli og einkennum íslenzkrar náttúru, heitum grasa og dýra. Hraundrangi, Hekla,Kolbeinsey, Réttarvatn, jökull, berjalaut, brekkusóley, þröstur; nafnið Jónas Hallgrímsson er samnefnari þessa alls. Og nafn Jónasar bergmálar í örnefninu Gunnarshólmi rödd þeirrar ættjarðarástar,sem með alúð og staðfestu verndar íslenskt þjóðlíf, íslenzka  tungu og menningu, þótt öfl eyðingar fari hamförum.

  Slíkum Íslendingi sem Jónasi Hallgrímssyni var óhætt að ganga á vit erlendrar menningar í því skyni að tileinka sér það bezta og nytsamasta sem hún hafði að veita. Lítil hætta var á að hann yrði þar sjálfur bergnuminn."

   Tilvitnunin er úr bók Helga , Molduxi, Rabb um  skáldskap og fleira, Mál og menning 1998. Greinin ber heitið Heilsaði hún mér drottningin ( Á fundi með nokkrum stúdentum). Hún birtist í tímariti Máls og menningar 1978:1 Hún  er að meginefni um þýðingar Jónasar á ljóðum Heines.

Molar um málfar og miðla 460

 Margt var einkennilegt í frétt dv.is (13.11.2010) um fannfergið í Eyjafirði. Dæmi: Þar hafa bændurnir þurft í daga að moka kindur sínar úr snjó sem nú nær yfir hné í sveitinni. Annað dæmi: Já, það fóru þrjá kindur hjá okkur undir snjó. Það fenndi hreinlega yfir þær en þær voru á lífi þegar við fundum þær.  Það var og. 

   Í endurteknum þætti í Útvarpi Sögu (15.11.2010) var rætt við Ómar Ragnarsson og Sigríði Beinteinsdóttur. Þar hafði vinur minn Ómar á orði, að farið  væri að kalla  Ríkisútvarpið Alzheimerstöðina, vegna þess að þar vissu menn ekki hvaða þætti  væri búið að endursýna. Sigríði fannst þetta óskaplega fyndið og  hló  dátt og lengi. Við þau Sigríði og Ómar segir Molaskrifari aðeins: Það á ekki að hafa Alzheimersjúkdóminn í flimtingum frekar en aðra ólæknandi sjúkdóma. Er gert grín að  MS eða  MND  vegna þess að þessir sjúkdómar  vega stundum að talfærum fólks?  Þetta var ekki fallega  sagt.

Klaufavilla hjá mbl.is (14.11.2010): Fréttir af hrottalegu morði hefur vakið óhug í Svíþjóð. Þetta  á auðvitað að vera: Fréttir  af ... hafa vakið óhug.

 Úr mbl.is (14.11.2010), dæmi um óþarfa og  næstum óþolandi þolmyndarnotkun:...fannst látin einungis degi eftir að henni var rænt af vopnuðum mönnum í höfuðborginni Cape Town. Hér  hefði germynd farið  betur. ..... eftir að  vopnaðir menn rændu henni...  Nema þá  að einhverjir  hafi rænt konunni frá  vopnuðum mönnum,sem í þessu tilviki er heldur ósennilegt. Svo má bæta við, að hefð   er fyrir því  að tala um Höfðaborg,   ekki Cape Town.

Fjölmiðlar, þar með talið Silfur Egils í Ríkisútvarpinu (14.11.2010) halda  áfram að hampa   svokölluðum Hagsmunasamtökum heimilanna. Enginn  fjölmiðlamaður kannar inntak og eðli þessarar samtaka. Egill og fleiri  gleypa  hrátt það sem frá þeim  kemur. Fulltrúi þeirra í Silfrinu hafði nákvæmlega  ekkert nýtt til málanna að leggja. Athuga málin enn lengur  , skoða  þeirra gömlu tillögur enn betur. Er Agli farið að förlast ? 

 Höfundur Reykjavíkurbréfs Morgunblaðsins fer  svo sannarlega á kostum (12.11.2010). Gildir þá  einu hvort menn eru honum sammála eður ei. Allir vita hver skrifar.  Niðurlag bréfsins er svona: „Meira að segja þeim sem töldu einhverja innistæðu vera í Páli Magnússyni útvarpsstjóra dettur ekki í hug lengur að hann muni gegna hinu raunverulega starfi sínu í þessu máli frekar en öðrum. En það verður ekki af honum skafið að hann er ljómandi fréttaþulur".  Ef til vill lesa hér einhverjir það milli línanna, að það hafi verið  Davíð Oddsson,sem gerði Pál Magnússon að útvarpsstjóra og sjái nú eftir þeirri  ákvörðun. En kannski er það bara vitleysa.

Molar um málfar og miðla 459

  Útsvar Ríkissjónvarpsins stendur jafnan fyrir sínu. Það er sá þáttur,sem Molaskrifari síst vill missa af.  Spurningaþættir virkja áhorfendur til þátttöku, til að hugsa. Sigmar og Þóra gera þetta svo vel , að aðrir mundu þar ekki betur  gera. Kastljósið er hinsvegar að koðna niður í heldur   ómerkilegan  auglýsingaþátt (Bók Jónínu Benediktsdóttur,tónleikar og plötuútgáfa  Sálarinnar hans Jóns míns, kvikmyndin um Jón Gnarr). Jónínu þátturinn var  einstaklega ógeðfelldur. Hún þurfti ekki að tíunda elskhuga sína ( sem svo  voru kallaðir)  fyrir alþjóð. Var verið að reyna að skapa sem mest  tilfinningalegt tjón hjá saklausu fólki ?   Þetta fannst Molaskrifara illa gert.

Úr mbl.is (12.11.2010): Persónuvernd telur, að svonefndur svikahnappur á vef Vátryggingafélags Íslands (VÍS) ekki samræmast reglum.  Hér  hefði átt að standa: Persónuvernd telur að  svonefndur svikahnappur á   vef Vátryggingafélags Íslands (VÍS)  samræmist ekki gildandi reglum. Eða: Persónuvernd telur svonefndan svikahnapp ekki í samræmi við gildandi reglur.

 Í  Ríkissjónvarpinu (12.11.2010) sagði fréttamaður á Akureyri: Neyð fólks hefur verið mikil í Reykjavík.  Vissulega  eiga margir í höfuðborginni í erfiðleikum með að láta  naumar tekjur eða  bætur  duga  fyrir  nauðþurftum. Ekki skal gert  lítið úr því. Molaskrifara  fannst fréttamaður hinsvegar  taka  ansi  stórt upp í sig, þegar  hann tók svona til orða.  

 Úr mbl.is (12.11.2010): Farþegaflugvél frá bandaríska flugfélaginu United Airlines, á leið frá Lundúnum til San Francisco, þurfti að lenda á Keflavíkurflugvelli nú undir kvöld með veikan sjúkling. Molaskrifari  hefur aldrei heyrt um sjúkling sem ekki var veikur og vart er það fréttnæmt,að sjúklingur skuli vera veikur.

  Í morgunþætti á Rás  tvö (13.11.2010) var   fólk beðið að nefna   kostulega  sjónvarpsþætti.  Fjórum eða  fimm sinnum heyrði Molaskrifari  umsjónarmann tala um:  eitthvað sem kemur upp í hugann á þér. Molaskrifari er kannski úr hófi sérvitur, en hann kann því ekki vel  að heyra talað um hugann á þér.  Betra hefði verið að segja: ... eitthvað sem þér kemur í hug,  eitthvað sem þér dettur í hug,  eitthvað sem kemur í hugann, --  ekki hugann á þér.