Enn bregst Mogginn

 Þeir sem borga fyrir að fá Morgunblaðið heim til sín á morgnana eiga heimtingu á því að þar sé í fréttum  fjallað um menn og  málefni af heiðarleika og réttsýni.

Það var augljóslega mjög fréttnæmt er eignir fyrrverandi ráðuneytisstjóra  í fjármálaráðuneytinu, voru kyrrsettar. Það var  vegna þess að hann var grunaður um að hafa nýtt sér innherjaupplýsingar er hann seldi öll hlutabréf sín í  Landsbankanum  skömmu eftir að hann sem  embættismaður sat fund í London þar sem fjallað var um slæma  stöðu íslenska bankakerfisins. Verðmæti bréfanna mun hafa 127 milljónir króna.

Þetta varð Morgunblaðinu tilefni til að birta  örstuttan eindálk um málið  efst á  vinstri síðu, bls. 6 nánar tiltekið miðvikudaginn 18. nóvember.

 Í dag,  fimmtudaginn 19. nóvember annan  eindálk um málið , öllu lengri á bls. 2.  Þar  er Ólafur Þór  Hauksson, sérstakur saksóknari, fenginn til að neita því að  kyrrsetning  eigna Baldurs hafi  pöntuð niðurstaða.  Þetta er í samræmi  við hina frægu subbureglu í blaðamennsu  sem ættuð er frá  Bandaríkjunum og Nixon:  Látum þá  neita því(Let them deny it). Það er sem sagt verið að gefa í skyn að  stjórnvöld, væntanlega, hafi  krafist þess að saksóknarinn kyrrsetti eigur Baldurs.

Það bætist svo við að  hinir venjulega nafnlausu  Staksteinar  blaðsins eru  í dag  frá upphafi  til enda vörn fyrir Baldur Guðlaugsson, að vísu   er textinn að mestu tilvitnun í nafngreindan bloggara.En látum það nú vera. Staksteinar eru ekki fréttir, - miklu oftar nafnlaust níð um nafngreint fólk.

Sá sem þetta skrifar  hefur ekki hugmynd um sekt  eða  sakleysi Baldurs Guðlaugssonar  í umræddu máli. Hann krefst þess hinsvegar að Mogginn  geri sér  ekki mannamun í fréttaflutningi eins og hér er gert.

Það er engu  líkara en öll fagmennska í fréttaflutningi  hafi með nýjum ritstjórum   verið látin víkja,  send út í hafsauga. Það eru  vondar fréttir  fyrir lesendur blaðsins og illt hlýtur að vera fyrir vandaða blaðamenn  að búa  við slíka stjórn.

 

Molar um málfar og miðla 203

 

Á fréttavef RÚV segir (18.11.2009): Ísraelsstjórn heimilaði í gær byggingu 900 húseininga á hernumdu svæði í útjaðri austurhluta Jerúsalemborgar. Sama orðalag var í morgunfréttum. Hér hefur greinilega verið illa þýtt úr ensku þar sem talað hefur verið um housing units, það er að segja hús eða íbúðir. Á íslensku  er orðið húseiningar notað um verksmiðjuframleidda húshluta úr tré eða steinsteypu. Þetta geta verið veggir ,stigar eða svalir. Hús sem gert er úr slíkum einingum hefur verið kallað einingahús. En að tala um byggja 900 húseiningar er enn ein aulaþýðingin úr ensku.   

 

 

Í morgun fylgdi blöðunum inn um póstlúguna auglýsingablað frá BT. Þar stendur efst á forsíðu. Verslaðu jólagjafirnar í BT. Molaskrifari mun ekki kaupa eina einustu jólagjöf  af fyrirtæki sem misþyrmir móðurmálinu með þessum hætti. Fróðlegt væri að vita hvaða auglýsingastofa hefur svona bögubósa á sínum snærum. Á baksíðu blaðsins stendur hinsvegar Verslaðu tímanlega – það borgar sig. Það er gott og gilt að taka þannig til orða.

  Svo  var tekið til orða í Vefmogga (18.11.2009) um sjómenn, sem lent höfðu í langvinnum hrakningum: ....en munu vera illa haldnir af næringarleysi. Málvenja er í slíkum tilvikum að tala frekar um hungur eða næringarskort, fremur en næringarleysi. Í frétt Vefdv um sama mál segir sama dag:.. Báturinn var eldsneytislaus og rak hann lengst út á haf. Hér hefði farið betur á á að segja: Báturinn varð eldsneytislaus og  rak hann á haf út.

 Í fréttum Stöðvar tvö (18.11.2009) var  talað um að flytja erlendis. Þetta er ein af þeim fjölmiðlavillum sem heyrast aftur og aftur. Menn geta verið erlendis, en menn fara ekki erlendis né flytja erlendis. Menn flytja til útlanda eða fara til útlanda.

    Fínt innslag í fréttum RÚV sjónvarps (18.11.2009) um Þríhnúkagíg. Það mun breyta miklu í ferðamennsku á suðvesturlandi ef þetta einstæða náttúrufyrirbæri verður gert aðgengilegt. Það ætti að gera sem fyrst.  

 

Molar um málfar og miðla 202

   Vefdv (17.11.2009)... og þannig verði fjöldi starfsmanna atvinnulaust og birgja fyrir miklu tjóni. Tær og skýr hugsun , ekki satt? – Meira úr Vefdv sama dag: ... komið hefur verið upp sérstakri aðstöðu fyrir ofurölva nemendur. Lýsingarorðið ofurölvi beygist ekki. Því ætti að standa þarna:.. fyrir nemendur sem eru ofurölvi. 

Vefdv er um þessar mundir mikil ambögulind. Eftirfarandi er þaðan (17.11.2009):  Sagan segir að stórt brúnt umslag af peningum fyrir þinggjöldum fyrir alla farþegana hafi verið skotið upp í flugvélina áður en lagt var af stað til Ísafjarðar. Þarna átti auðvitað að standa: Stóru brúnu umslagi.....  og  farþeganna, ekki farþegana. Sígilt dæmi um að skrifar man ekki hvaðan  fór, þegar komið er fram í miðja setningu.

 Í veðurfréttum Stöðvar tvö (17.11.2009) var talað um að útlit væri fyrir fínu veðri. Ekki í fyrsta skipti sem svo er tekið til orða þar á bæ. Betra væri að segja að útlit væri fyrir gott veður, fínt veður.

 Enn og aftur tala fréttamenn RÚV um að brúa fjárlagagatið ( tíu fréttir 17.11.2009) Göt eru  ekki brúuð. Það er stoppað í göt eða  þeim lokað. Þetta er endurtekið nánast daglega í sjónvarpi RÚV , þegar  rætt erum hvernig skuli loka fjárlagagatinu. Fréttamaðurinn, sem valinn hefur verið til að fjalla um þessi mál,,veit greinilega ekki betur.   Gott var að hlusta á formann Sjálfstæðisflokksins Bjarna Benediktsson  í fréttum RÚV(18.11.2009).Hann talaði réttilega um að loka  fjárlagagatinu.  Viðmælendur eru oftar en ekki betur máli farnir en fréttamenn. 

  Gaman var að horfa og hlusta á frétt um velgengni íslenskra hönnuða ,sem hannað hafa  svokallaðar fjölnota flíkur. Ekki var eins gaman að heyra það ágæta fólk sem rætt var við nota  enskusletturnar  concept, collection og season. Hreinn óþarfi, svona daginn eftir dag íslenskrar tungu.  

 

  Samstarfsmaður frá fyrri árum, áhugasamur um íslenska tungu, sendi Molaskrifara eftirfarandi: Mig langar að spyrja hvort þú gætir ekki skrifað nokkur orð um nammi og frítt. Það er ekki nóg með að þessi orð séu notuð í auglýsingum, ég sé að fullorðið fólk notar þau í alvarlegum textum. Hvað varð um sælgæti og ókeypis ? Þetta er hárrétt ábending. Orðið sælgæti er gott og gegnsætt orð. Næstum fallegt. Nammi er leikskólamál, sem því miður of margir hafa tekið með sér til fullorðinsára. Og svo er ókeypis miklu fallegra en frítt. 

 

  Hannes Hólmsteinn Gissurarson er einn stórbokkanna á blogginu,sem ekki leyfa neinum að gera athugasemdir við það sem þeir skrifa. Í nýju bloggi skrifar hann um Davíð Oddsson og segir: Þótt Davíð kunni eins og allir slyngir stjórnmálamenn að gjalda lausung við lygi, eru svik ekki til í munni hans.

    Ekki er Molaskrifari viss um  að Hannesi sé alveg ljóst, að þetta orðtak þýðir að svara lygi með óhreinskilni, gjalda í sömu mynt. Molaskrifari sat í rúmlega tvö ár í fyrstu ríkisstjórn Davíðs Oddssonar og reyndi hann þá aldrei að öðru en drengskap og heilindum í hvívetna. Eftir það áttum við stundum trúnaðarsamtöl um ýmis efni, en undanfarin misseri þekki ég minn gamla vin eiginlega ekki fyrir sama mann.

Molar um málfar og miðla 201

  Molaskrifari   fær ekki betur séð en allir þeir, sem heiðraðir voru á degi íslenskrar  tungu, séu vel að þeim heiðri komnir. Þorsteinn frá  Hamri er höfuðskáld, - þeir  Baggalútspiltar  stór góðir. Lagið við ljóð  Káins , Sólskinið í Dakota, eftir Braga  Valdimar Skúlason, í flutningi þeirra  heillaði  mig er ég er  heyrði það  fyrst  í Andrarímum. Þórbergssetrið hefur  Molahöfundur, því  miður enn ekki heimsótt. Færeyskur  rithöfundur,  vinur minn, eða vinmaður minn, eins og  Færeyingar  segja,   stansaði  þar í 4-5  klukkutíma á leiðinni  frá   Seyðisfirði  til Reykjavíkur á dögunum og lýsti þeirri heimsókn  ítarlega  fyrir mér  kvöldið áður en setrið hlaut þessa viðurkenningu. Hann er heillaður  af Þórbergi,- eins og fleiri.   

 

Það má eiginlega segja að í sameiningu hafi RÚV  og  Múrbúðin gefið íslenskri tungu  langt nef á  degi  tungunnar  með birtingu   afspyrnu vondrar  auglýsingar þar sem  talað er um að hakka og lakka verð. Á víst að vera fyndið. María Gunnarsdóttir vakti  athygli á þessari auglýsingu í  athugasemd  við síðustu Mola.  Enn eitt framlag  RÚV  til stuðnings móðurmálinu. Í  dagskrárkynningu RÚV  sjónvarps (16.11.29009) var talað um  mynd   þar sem   fólk  dettur út  í  tvær mínútur og   sautján  sekúndur. Dettur út  er   slangur  fyrir að  missa  meðvitund.

 

Það var lofsvert og afar vel til fundið  hjá Kastljósi RÚV að  flytja hið  fallega  ljóð Huldu,  Hver á sér  fegra  föðurland, á táknmáli í tilefni  dags íslenskra  tungu. Takk fyrir það.

 

Í fréttum Stöðvar tvö um manninn sem  skaut á útihurð í Breiðholti var sagt ( 16.11.2009) ..  hafði  sig á  bak og burt.  Þarna hefði  átt að  segja hafði sig   burt   eða var á bak og  burt.  Það er ekki hægt að tala um að hafa sig á bak og burt. Líka var sagt  í þessari frétt  að maðurinn hefði verið klæddur  lambhúshettu, - eðlilegra hefði verið að segja að hann verið með lambhúshettu..

 

Afleit fyrirsögn var á  Vefdv á  degi íslenskrar tungu (16.11.2009) Helga Kress: útgefandinn uppvís af meiðyrði. Í  fyrsta lagi verða menn uppvísir  að  einhverju, ef tiltekinn gjörningur sannast á þá. Í öðru lagi er orðið meiðyrði  yfirleitt notað í fleirtölu. Því ætti að standa  þarna  meiðyrðum. Annars er ekki heil brú í þessari fyrirsögn. Örugglega hefur  Helga Kress ekki orðað þetta svona.

Í  Vefdv  (16.11.2009) er  sagt  frá  bifreiðaárekstri á Akureyri með þessum  orðum:  Þarna varð árekstur með hvítri Kia Sportage bifreið og blárri Toyota Hiace sendibifreið. Eðlilegt  hefði verið að  segja:  Þar rákust  á...  eða  árekstur varð milli...   En auðvitað er gott að fá að  vita hvernig bílarnir voru á litinn! Í sama blaði er fjallað um byrjunarörðugleika hjá  versluninni Kosti. Áformað hafði verið að opna  verslunina klukkan  ellefu, en það seinkaðist um nokkra klukkutíma. Orðið seinkaðist er ekki til.   Réttara hefði verið að segja  ... en því  seinkaði  um nokkra  klukkutíma.

   

Í  stundarkornshlustun á   Morgunútvarp Rásar tvö (17.11.2009) þrástagaðist annar umsjónarmanna á  orðinu  testa , sem er enskusletta ( e. test = prófa). Sá  hinn sami talaði um að fyrirtækið Íslensk  erfðagreining hefði unnið lengi  hér á landi.  Starfað lengi, hefði verið  betra.  Málfarsráðunautur RÚV þarf að taka   stjórnendur  morgunþáttarins  til  bæna.

  

Fréttin   um brottrekstur  Guðmundar Ólafssonar hagfræðings úr þáttum  Sigurðar G. Tómassonar  í Útvarpi Sögu staðfestir  það sem Molaskrifari hefur  sagt um þennan  fjölmiðil.  Merkilegt þykir mér þó, ef ágætismaðurinn  Sigurður G. Tómasson, lætur þetta yfir sig ganga.

   

Gullfiskaminnið og heiðarleikinn

 

 

 Þegar stjórnmálamaður fullyrðir að hann hafi ekki haft hugmynd um að Baugur  hafi  styrkt  kosningabaráttu hans  fyrir  fjórum árum, um eina milljón  króna  þá kemur tvennt    upp í í hugann. Hann heldur  að kjósendur séu heimskir.  Kjósendur  skynja að hann er ekki  eins   klár og hann vill vera láta. Allavega er hann ekki minnisgóður.

  

  Þetta minnir á  að fyrir nokkrum árum fékk tilvonandi  tengdadóttir  ráðherra ríkisborgararétt með hraði. Alþingismennirnir,  sem   settu stúlkuna á hraðbraut ríkisborgararéttar,  sóru   og sárt við lögðu  hver á fætur  öðrum að þeir hefðu  ekki haft hugmynd um tengsl  hennar við ráðherrann.  Trúlegt?  Hreint ekki. Að minnsta kosti hvarflaði ekki að mér að trúa þeim.

 

  Það veitti greinilega  ekki af því að halda þjóðfund þar sem heiðarleiki var settur á oddinn, - því   122 fundargestir voru  sektaðir fyrir að leggja  bílum sínum ólöglega  við  fundarstaðinn. En ekki verður því trúað,  að  forsvarsmenn  þjóðfundarins hafi haft samband  við lögregluna til að  óska eftir því að fallið yrði frá sektum.

 Kannski er þetta  bara Ísland í dag, eins og stundum er sagt.

 

Molar um málfar og miðla 200

Í dag, á fæðingardegi Jónasar Hallgrímssonar, er dagur íslenskrar tungu. Það er vel til fundið. En fjölmiðlamenn ættu að hugsa til þess, að allir dagar eru dagar íslenskrar tungu og orð fjölmiðlamenn vega þungt við mótun málsins. Þess vegna eiga þeir að kappkosta að skrifa vandað mál. Til hamingju með daginn.

 Á baksíðu Morgunblaðsins er degi íslenskrar tungu heilsað með fyrirsögninni: Ólöf Arnalds sjóðandi heit vestur í Bandaríkjunum. Gott að þessari ágætu listakonu vegnar vel vestra. En ekki er  fyrirsögnin á  fögru máli. Á forsíðu DV  er fyrirsögn: Brjálaður skaut upp hurð.  Ekki til fyrirmyndar heldur.

Af vefsíðu RÚV (15.11.29-009): Rás tvö liggur niðri á Austurlandi. Unnið að viðgerð á Gagnaheiði. Aldrei getur Molaskrifari fellt sig við orðalagið að eitthvað liggi niðri þegar það bilar. Svo ættu starfsmenn RÚV að vita að sendar fyrir útvarp og sjónvarp á Austurlandi eru á Gagnheiði, ekki Gagnaheiði.

 

Keppast um risahótel við höfnina, sagði í fyrirsögn á Vefdv. Ef flett er upp í orðabók, kemur í ljós að orðtakið að keppast um þýðir að keppast við eitthvað. Það sem fyrirsagnarhöfundur hefði átt að skrifa  er: Keppa um risahótel við höfnina. Í prentaðri útgáfu DV er fyrirsögnin: Keppa um risahótel ,sem ekkert er athugavert við.

 

Í fréttum Stöðvar tvö (14.11.2009) var sagt frá samkomu í Hafnarfirði þar sem eins og þulur réttilega sagði, konur kepptust við að prjóna. Fréttamaður sagði hinsvegar að þarna væri kappkostað að útbúa agnarsmáar flíkur.  Ekki fellir Molaskrifari sig við notkun sagnarinnar að kappkosta í þessu samhengi.

 

Munu þeir taka yfir störf slökkviliðsmanna á Reykjavíkurflugvelli, var sagt í fréttum RÚV hljóðvarps (12.11.2009). Þetta orðlag er enskt. Betra hefði verið að segja : Munu þeir taka við störfum slökkviliðsmanna á Reykjavíkurflugvelli.

 

Í fréttum Stöðvar 2 (14.11.2009) tók fréttamaður svo til orða, að tunglið væri óvistvænn staður. Vistvænn þýðir; sem mengar ekki eða spillir lífríki eða náttúru. Líklega hefur fréttamaður ætlað að segja vistlegur. Tunglið er  ekki aðlaðandi til dvalar, ekki vistlegt.

 

Í sama fréttatíma Stöðvar tvö var sagt var opnun nýrrar verslunar í Kópavogi sem gekk ekki þrautalaust því  tölvukerfið gerði mönnum erfitt fyrir: Einungis var hægt að versla hluta af vörunum,sagði fréttamaður. Þá kröfu verður að gera til fréttamanna að þeir kunni að nota sagnorðin að kaupa og að versla. Svo var ekki í þessu tilviki.

 

Úr Vefdv (15.11.2009) Tilkynnt var um innbrot í sumarbústað á Grímsnesi til lögreglunnar á Selfossi á föstudaginn var. Það er ekki  mikilli máltilfinningu fyrir að fara, þegar notuð er forsetningin á  um Grímsnesið.

 

Í Molum hefur stundum verið vikið að Útvarpi Sögu. Rétt fyrir miðnætti fimmtudagskvöldið 12.11 hlustaði Molaskrifari á  útvarpsstjórann og Pétur ræða við Sverri Hauk Jóhannesson, sendiherra og aðalsamningamann okkar í aðildarviðræðum við ESB. Útvarpsstjórinn hélt sig mjög á mottunni. Pétur hafði að venju uppi  rangar fullyrðingar í spurningum. Þau komu ekki að tómum kofanum hjá Stefáni Hauki, sem leiðrétti rangfærslur Péturs með hægð og kurteisi og hafði skýr svör við öllu sem um var spurt.   Um fáa, ef nokkra, hafa þau Arnþrúður og Pétur talað af jafnmikilli rætni og illkvittni og starfsmenn íslensku utanríkisþjónustunnar.

Mogginn leggst í ræsið

 

Nýrri ritstjórn Morgunblaðsins fylgja nýir pistlahöfundur. Á laugardaginn var lagðist Morgunblaðið í ræsið með birtingu pistils eftir Sverri Stormsker um Ingibjörgu Sólrúnu Gísladóttur. Ritstjórarnir leggja blessun sína yfir sorann. Þessi pistill er eitt það sóðalegasta sem ég hef lesið í dagblaði. Þetta er verra en gamli Þjóðviljinn þegar hann var sem verstur og verra en orðljótustu leiðarar Jónasar Kristjánssonar,   skrifaðir í geðillskuköstum.

 Fyrirsögn pistilsins er klámkenndur orðaleikur.Viljandi gert. Morgunblaðið misbýður mörgu fólki með þessum skrifum og kemur þá pólitík ekkert við sögu.

 

 Ritstjórnin er annaðhvort með öllu dómgreindarlaus eða hatursfull úr hófi. Nema hvort tveggja sé. Nú fer að styttast í að ég hætti að borga fyrir að fá þennan skít inn á heimilið.

Molar um málfar og miðla 199

   Alþingismaðurinn Lilja Mósesdóttir kallar sig rebel í viðtali við DV (13.11.2009) Orðið rebel er enska og þýðir uppreisnarmaður. Hversvegna þarf íslenskur þingmaður að sletta ensku á lesendur ? Getur hún ekki talað íslensku við Íslendinga ?  Finnst henni flott að sletta? Molaskrifari skilur ekki þjóðkjörna fulltrúa, sem svona tala til fólksins í landinu. 

Í Vefdv (13.11.2009) er fjallað um svokallað þjónustuhús á Hornströndum. Í fréttinni segir: Einnig gefst ferðafólki kostur á að vaska upp og þvo hendur.  Orðalagið  að þvo hendur finnst Molaskrifara  ógott. Betra væri að segja: ... þvo sér um hendurnar.  Það  væri kannski betri íslenska að tala um að þvo upp, en að vaska upp og  uppvask  eru fyrir löngu orðin  hluti af málinu. Rétt eins og  viskastykki eða viskustykki!   

Össur skjaldar Ólaf Ragnar vegna orðuhneykslis, segir í fyrirsögn á AMX fréttaskýringavefnum (12.11.2009). Nafnorðið skjalda  þýðir á íslensku skjöldótt kýr, ekki er vitað til þess að það sé notað um aðrar dýrategundir. Sögnin að skjalda er ekki til í íslensku. Á ensku þýðir sögnin to shield að vernda. Þetta er óþarfur tilbúningur. Undir hitt skal svo tekið að framkoma  forseta Íslands gagnvart sendiherra Bandaríkjanna var til háborinnar skammar fyrir land og þjóð. Búið var að tilkynna sendiherranum að hún yrði sæmd fálkaorðunni. Hún var á leiðinni til Bessastaða, þegar hringt var frá forsetaskrifstofu og  efnislega sagt: Allt í plati. Þú færð enga fálkaorðu. Á þessari framkomu  þjóðhöfðingjans hefur aldrei fengist viðhlítandi skýring.

   Í auglýsingu á Stöð tvö, minnir mig, heyrði ég auglýstan  bulky lopa. Er ekki óþarfi að nota ensku til að auglýsa íslenskan lopa á Íslandi?

 Frá og með næsta sunnudag verður Skjár einn í læstri dagskrá, segir  Vefmoggi (12.11.2009). Hér ætti að standa: Frá og með næsta sunnudegi...Undarlega villa. 

 

 

Í fréttum Stöðvar tvö (12.11.2009) var talað um að brúa fjárlagagatið. Menn  brúa ekki göt. Menn brúa bil.  Bilin á að brúa heitir  sjálfsævisaga Halldórs E. Sigurðssonar  fv. ráðherra og er þar að væntanlega tilvísun  til Borgarfjarðarbrúar.  Menn stoppa í göt. Eða loka götum eins og sagt var ágætlega  í hádegisfréttum RÚV (13.11.2009) En sennilega eru allir hættir að stoppa í sokka, þannig að þetta gamla orðtak er líklega að hverfa úr málinu. Í sama fréttatíma var talað um að framkvæma viðskipti. Tilgerðarlegt orðalag.

  Í fréttum Skjás eins og Moggans var fjallað um (12.11.2009) að verið væri að breyta Skjá einum í áskriftarstöð. Við erum að detta í tíu þúsund , sagði talsmaður Skjásins og átti við að næstum tíu þúsund manns hefðu keypt áskrift. Að tala um að detta í tíu þúsund er unglingaslangur. 

 

Ríkisstjórnin ætlar að ná í einhverja 50 milljarða króna í ríkiskassann á næsta ári, sagði  fréttamaður RÚV sjónvarps (12.11.2009) í frétt um væntanlegar skattahækkanir.  Af hverju einhverja 50 milljarða ? Ef hann átti við um það bil 50 milljarða, þá átti hann að segja það. Að tala um einhverja 50 milljarða er málleysa. Fréttinni lauk fréttamaður svo með þessum orðum: Enn liggur síðan Icesave óbætt hjá garði.  Ef flett er upp í hinni ágætu bók Jóns G. Friðjónssonar um íslensk orðatiltæki, uppruna þeirra sögu og merkingu, Merg málsins, segir svo um þetta orðatiltæki á bls. 248: liggja /falla óbættur hjá garði, engar bætur koma fyrir einhvern/ enginn heldur uppi vörnum fyrir einhvern.  Molaskrifari fær ekki séð hvernig hægt er að nota þetta orðtak í þessu samhengi. Fréttamenn eiga að halda sig við þau  orð og orðtök sem þeir hafa vald á,- sem þeir skilja.

 Sami fréttamaður sagði í hádegisfréttum RÚV (13.11.2009) að fjármálaráðherra hefði verið dulur á skattaáform ríkisstjórnarinnar,eða skattlagningaráform ríkisstjórnarinnar. Ekki gott mál að mati Molaskrifara. Fréttamaður hefði getað sagt að ráðherra hefði verið dulur um skattaáformin eða fátt viljað  segja. Svo er til orðtakið að draga ekki dulur á, að fela ekki , leyna ekki. 

 Blaðamenn, sem vilja vinna vel og vanda sig, nota orðabækur eða handbækur um íslenskt mál, þegar þeir eru í vafa. Margir gera það , - ekki nógu margir. Sumir telja sig ekki þurfa á slíkum bókakosti að halda. Þeir kunni allt og viti allt. Það gæti verið undirliggjandi sjúkdómur hjá  stöku manni í  Efstaleiti.

Stutt er Sturlunef

 Dapurlegt er að sjá hvernig samflokksmenn  og  samherjar Þorsteins Pálssonar ráðast  nú að honum með  aðdróttunum og stóryrðum fyrir það eitt að hafa tekið sæti í samninganefndinni um aðild okkar að ESB. Þeir skammsýnu og hugumlitlu menn, sem þetta gera, ættu miklu frekar að fagna  setu  Þorsteins í nefndinni.  Að honum er mikill fengur. Enginn frýr honum vits og enginn grunar hann um græsku.

  Víðsýni, greind og  sanngirni Þorsteins  eru okkur gott veganesti í þessar  viðræður, en  það er ofvaxið skilningi sumra,  sem áður gegndu  trúnaðarstöðum á  vegum Sjálfstæðisflokksins og sjá nú ekki lengra en nef þeirra nær. Sem er stutt. Það gildir sérstaklega um fyrrum forseta Alþingis.

Molar um málfar og miðla 198

    Snilldin blómstrar á Morgunvaktinni á Rás tvö hjá RÚV, enda hrapar hlustun, samkvæmt könnunum. Í morgun (13.11.2009) var þar rætt um að díla við meðvirkni og gera aðra ævisögu. Svo voru hlustendum fluttar fréttir sem umsjónarmenn réttilega kalla slúðurfréttir um fræga fólkið í henni Ameríku. Skorinorður og vel fluttur pistill Láru Hönnu meðal annars um vonda fjölmiðlun  í kjölfar  slúðursins var eins og löðrungur á kinnar umsjónarmanna. Hafi þeir hlustað og skilið, sem Molaskrifari  er hreint ekki viss um. Vel að orði komist, er Lára Hanna sagði að þættinum Íslandi í dag á Stöð tvö hefði verið breytt í ábyrgðarlaust þunnildi. Einkar nákvæm lýsing. Það var eftir öðru að slúðurfréttaritarinn vestra skyldi kveðja hlustendur með orðunum : Góða helgi, bæ.

   Kosið verður um embættið, sagði íþróttafréttamaður RÚV sjónvarps (11.11.2009) ,en tilefni fréttarinnar var framboð Íslendings sem sækist eftir formennsku í Körfuknattleikssambandi Evrópu. Máltilfinning Molaskrifara er sú að þarna hefði átt að segja: Kosið verður í embættið. Það er ekki kosið um embætti.

    Í íþróttafréttum Stöðvar tvö (11.11.2009.) var sagt frá þýska markverðinum, sem batt enda á líf sitt með því að kasta sér fyrir járnbrautarlest. Sagt var að hann hefði tekið eigið líf. Molaskrifari getur aldrei fellt sig við þetta orðalag. Í íþróttafréttum RÚV sjónvarps var sagt að maðurinn hefði fyrirfarið sér. Það er eðlilegra orðalag um þennan sorglega atburð. 

 Í fréttum Stöðvar tvö (11.11.2009)um fellibylinn Phyan sem kom inn á land á Indlandi var sagt : Hundruð veiðimanna voru undan strönd Indlands... Heldur er óvenjulegt að tala um fiskimenn eða sjómenn með þessum hætti. Orðið veiðimaður er yfirleitt einungis notað um þá sem stunda veiðar á landi. 

 Athyglisvert er að heyra í fréttum að nú skuli eiga að banna þeim sem eru yngri en 18 ára aðgang að ljósabekkjum. Árið 1985 fluttum við Jóhanna Sigurðardóttir, núverandi forsætisráðherra svohljóðandi tillögu til þingsályktunar á Alþingi: Alþingi ályktar að fela heilbrigðisráðherra að skipa þegar í stað nefnd sérfræðinga til að kanna hvort tengsl séu milli sóllampanotkunar og húðkrabbameins. Nefndin skal hraða störfum svo sem unnt er. Málið dagaði uppi. Ekki  reyndist áhugi fyrir hendi  hjá þeim sem þá réðu ferðinni á Alþingi.

 Molaskrifari er kominn að þeirri niðurstöðu að Útvarp Saga sé vondur fjölmiðill. Þar heyrði hann nýlega endurtekið viðtal við Eirík Bergmann Einarsson um ESB. Þar kom margt fróðlegt fram. Það voru útvarpsstjórinn og meðhjálpari að nafni Pétur sem spurðu. Furðulegt var að heyra Pétur deila við Eirík um staðreyndir. Það var eins og rífast um það hvort Esjan væri 914 eða 714 metra há! Enn furðulegra var að heyra Pétur afflytja og rangtúlka skoðanir Eiríks í einhverskonar samantekt , þegar Eiríkur var farinn af vettvangi. Pétur opinberaði svo vísku sína með því að tala um að viðskiptasamningi Íslands og Kína yrði sagt upp. Það er enginn viðskiptasamningur í gildi milli Íslands og Kína, - í nokkur ár hefur hinsvegar verið rætt um að gera fríverslunarsaming milli landanna.   


 Nokkru síðar heyrði ég sama Pétur vitna til ummæla Eiríks um íslenskan landbúnað og ESB úr þessu viðtali. Hann kvað Eirík hafa sagt að ESB aðild mundi leggja íslenskan landbúnað í rúst. Þetta er rangt. Ósatt. Eiríkur sagði að framleiðendur svínakjöts og kjúklinga gætu líklega „pakkað saman”, held ég hann hafi sagt , ef Ísland gengi í ESB , en venjulegur búskapur, íslensk fjölskyldubú, ættu ekki að hafa neitt að óttast. Þannig að íslenskum landbúnaði stæði ekki sú ógn af aðild, sem oft væri um rætt.

Um þetta geta menn auðvitað deilt, - en það er óheiðarlegt að gera mönnum upp orð og skoðanir eins og Pétur gerði. Slíkir fjölmiðlar eyðileggja umræðuna og segja hlustendum ósatt. Þess utan má auðvitað lengi ræða hvort svínabú og kjúklingabú séu kjötverksmiðjur eða landbúnaður. Ég hallast að því fyrra.

Þegar Molaskrifari heyrði þennan sama mann ræða við Þorgerði Katrínu Gunnarsdóttur varaformann Sjálfstæðisflokksins var framkoma hans beinlínis dónaleg. Það var eiginlega kornið sem fyllti mælinn og þess vegna setti Molaskrifari þessi orð á skjáinn.