Molar um málfar og miðla CXXVII

 Löggæsluyfirvöld eru iðin  við orðasmíð en  ekki er það   það allt af hinu  góða.. Eftirfarandi  er úr Vefvísi (14.08.2009):  Það yrði að öllum líkindum þannig, þar sem honum yrði brottvísað af Schengen-svæðinu.  Sögnina að brottvísa hef ég  aldrei heyrt. Á íslensku   er talað  um ´að vísa einhverjum á brott, ef hann er  rekinn burt. Hinsvegar er svo auðvitað  til nafnorðið brottvísun.

Meira af vefvisi (14.08.2009): ..En eftir þessi samskipti var maður ekkert of viljugur að vesla af þeim tíuþúsund lítra af olíu á ári. Þetta eru ummæli sem blaðamaður hefur eftir viðmælanda sínum. Hann hefur  líklega ætlað  að  skrifa  versla  af þeim, sem  er argasta ambaga.  Hér  hefði átt standa ... kaupa  af þeim tíu þúsund lítra...   Þessi  vesaldómur   er með ólíkindum.

Ótrúlega gengur sumum  miðlamönnum illa að  beygja orðið fé. Í fréttatíma RÚV sjónvarps (15.08.2009) var talað um hluta fjársins, átti  að  vera hluta fjárins.

Veit ekki hvort það þreytir  fleiri en  Molaskrifara að nú heyrist   sögnin  að vinna  heyrist nær  aldrei  öðruvísu  en að bætt sé  við  hörðum  höndum.

Læt lesendum eftir að dæma  þessa klausu úr Vefdv (14.08.2009): Flugumferðarmenn eigi að vera á tánum öllum stundum á vakt og þeir fái korters pásu á tveggja tíma fresti að sögn talsmanns FAA.   Á íslensku  heita þeir  starfsmenn sem  hér um  ræðir flugumferðarstjórar  e. air traffic  controllers.Svo hefði auðvitað mátt  fylgja  skýring á skammstöfuninni FAA (e. Federal Aviation Administration - sem er  bandaríska  flugmálastjórnin.

Traust og trúnaður - Icesave lekinn

Líklega hafa  allir blaðamenn upplifað það að vera  trúað  fyrir   viðkvæmum upplýsingum,sem  ekki  væru  til birtingar. Til  dæmis   skýringum  á því hversvegna gæti  verið skaðlegt  almannahagsmunum  eða   rannsóknarhagsmunum (eins og það heitir víst núna)  á þeim tímapunkti að greina frá því sem blaðamaðurinn vissi. Ég held að langflestir hafi virt  þennan trúnað, enda máttu þeir  vita  að sá  sem  trúði þeim  fyrir  upplýsingunum mundi aldrei  treysta þeim  aftur, ef  þeir  ryfu  trúnaðinn. Margir blaðamenn hafa líka upplifað það að  reynt  hefur  verið að misnota þá með því að  leka  til þeirra  röngum  upplýsingum. Þar þurfa  fjölmiðlamenn sífellt að vera á varðbergi. Það er líka   nokkuð  algengt að einkum ungir, lítt  reyndir  athyglisfíklar úr  hópi  stjórnmálamanna reyni að koma  sér í mjúkinn hjá  blaðamönnum með því að leka  til þeirra  trúnaðarupplýsingum. Til þess að eiga hönk upp í  bakið á blaðamanninum  síðar. Innst inni  held ég að heiðarlegir  blaðamenn hafi  skömm  á  slíkum stjórnmálamönnum. Það var rétt sem  Helgi Hjörvar sagði í Kastljósi  RÚV (14.08.2009) að eitt   það  versta   við leka  eins í Icesave málinu  á ögurstundu er að  allir liggja undir  grun. 

En lifandis ósköp  gekk  formanni  Framsóknarflokksins  illa í þessum sama sjónvarpsþætti að  afneita því að hann hefði lekið þessum upplýsingum til  fjölmiðla. Hann var eiginlega svo ósannfærandi sem mest mátti verða.

 Hitt skal  svo  viðurkennt að upp geta komið  tilvik  þar sem almannahagsmunir  eru  svo ríkir  að birta ber  upplýsingar sem yfirvöld vilja  að  séu trúnaðarmál. Þau  tilvik eru  fá, en  alltof ríkrar tilhneigingar  gætir hjá yfirvöldum að setja  trúnaðarstimpil á mál  sem  engin ástæða  er  til að halda leyndum. 

Icesave lekinn var eitthvert  alvarlegasta  trúnaðarbrot þingsögunnar í áratugi

Að lokum óska ég  Guðbjarti Hannessyni formanni  fjárlaganefndar til hamingju. Hann hefur ekki  átt sældardaga eða sæluvikur að undanförnu. Hann á  heiður skilinn.