Fín fjárfesting

 

Það væri örugglega fín fjárfesting að byggja bílageymsluhús við Flugstöð Leifs Eiríkssonar. Furðulegt að slíkt  hús  skuli ekki  löngu risið.

Þegar Norðmenn  ákvaðu að  loka Fornebu-flugvelli  við   Osló g gera nýjan völl á  Gardemoen átti  það sér  langan  aðdraganada  og   harðar pólitískar  deilur  urðu um staðarvalið. Þremur  árum áður  en     Fornebu  flugvelli    var lokað, var   bílageymslu húsið þar  stækkað. Ég  spurði þá einn af  forráðamönnum  flugvallarins  hvaða  vit  væri í því að  stækka bílahúsið , þegar  vitað  væri að  flugvellinum yrði lokað    eftir      þrjú ár. Þá  kostaði um  600 krónur  að  geyma  bíl þar í einn sólarhring .
Jú , sjáðu  til  , sagði hann  þetta er  mjög arðbær  framkvæmd.  
Í  fyrsta lagi verður  húsið búið að borga sig   og vel það innan þriggja ára.
Í öðru  lagi er þetta bygging úr  forsteyptum  einingum,  sem  einfaldlega  verða  teknar niður og  raðað saman annarsstaðar.

Bílageymsluhús  við  flugstöðina á  Miðnesheiði yrði til mikillia  þæginda  fyrir farþega  sem  koma þangað á eigin bílum.  Sú  framkvæmd  yrði áreiðanlega fljót að borga sig og mundi gefa  góðan arð.

Takmarkalaus snilld

Stundum  finnst  venjulegum  skattborgara að  snilldinni sem  býr  í Ráðhúsinu við Tjörnina og   reyndar einnig á næsta bæ, Alþingishúsinu. séu næsta lítil takmörk sett. 
Í Ráðhúsinu  er  talað   um að   gera  nýjan  flugvöll  á Hólmsheiði eða   á Lönguskerjum úti í  hafsauga. Snertispöl  frá  Hólmsheiðinni er   Keflavíkurflugvöllur, einn stærsti og fullkomnasti   flugvöllur   við norðanvert  Atlantshaf. Samt  ræða menn í alvöru  um  Hólmsheiðarflugvöll eins og milljarðar  af  skattfé  borgaranna   skipti   engu  máli  frekar en stöðumælaklinkið í  buddunni.
Svo  kemur fram  tillaga á  Alþingi  um lestarsamgöngur  við Keflavík.  Er  nú ekki rétt að ljúka  tvöföldun Reykjanesbrautar,  svo  brösuglega ,sem  það hefur  gengið, áður en menn  fara  að tala um   lestir út og  suður.
Fyrir  örfáum árum var  hagkvæmni  lestar  til Keflavíkur könnuð. Man ég ekki betur  en  stofnkostnaðurinn hafi verið metinn  á  fjórða.milljarð. Og þótt  svo hann væri  afskrifaður á  einu bretti mundi árlegt tap  vera  á þriðja hundrað milljóna króna. Séu þessar  tölur rangar má gjarnan leiðrétta það.Stundum er talað um gullfiskaminni  kjósenda. En  það  fyrirbæri   er víðar að finna.   Hvernig  væri  að  menn kynntu sér hvernig  Norðmönnum  hefur  gengið að  láta  lestina  milli Oslóar og  Gardemoenflugvallar  bera sig?  Samt er  hún hluti  af  gömlu og  grónu   lestakerfi í Noregi.
Stundum er eins og mönnum sé ekki sjálfrátt, hvorki við  Tjörnina né  Austurvöll.

Frítt í strætó

Í Þórshöfn í Færeyjum er frítt í strætó, - fyrir alla. Engin skírteini. Ekkert vesen. Þetta  hefur  gefist svo vel, að nýlega var ferðum  fjölgað og þjónusta bætt.

Í Reykjavík er  rætt um að  fjölga  þeim sem  fá frítt  far en láta suma borga. Fróðlegt  væri ef reiknað  væri út  hver  kostnaðurinn er  við skírteini,  kortasölu, umsjón með  fjármunum,  etc,  etc.  Gæti  verið að  sá  kostnaður  slagaði hátt upp þær  tekjur,  sem   í  vændum  eru  frá þessum tiltölulega fáu borgandi farþegum ?

Ef  raunverulegur áhugi er á því að fá  fólk til að skilja  bílinn eftir  heima og taka á  strætó  þá á að hætta  þessari takmörkuðu  innheimtu. Þá  fyrst er líklegt að  farþegum  fjölgi . 

Rasshandarlag

Æ betur kemur í ljós hvert rasshandarlag hefur verið  við útgáfu nýrrar Biblíuþýðingar, sem í allri hógværð er kölluð  “Biblía 21.  aldar.”

Líklega var  það  dr. Jón G.  Friðjónsson, prófessor ,sem   fyrstur vakti  athygli á  ambögum og málvillum  af ýmsu tagi í  nýju útgáfunni.Hann hlaut litlar þakkir  aðstandenda útgáfunnar fyrir , muni ég  rétt. Þeir tóku réttmætri gagnrýni hans  illa. Að undanförnu hefur   svo  hver fræðimaðurinn á  fætur öðrum  stigið  fram og með  sterkum rökum bent á  misfellurnar, -  sem  virðast margar og  sumar með ólíkindum. Bent  skal á   þrjár greinar í  síðustu  tveimur  Lesbókum Morgunblaðs eftir  Jón Axel Harðarson, Guðrúnu Þórhallsdóttur og Clarence E. Glad.

Það sem  venjulegum  borgurum líklega kemur  mest á óvart er að   stjórn Hins  íslenska  biblíufélags  virðist hafa   látið   fámennan  öfgahóp  femínista  kúga  sig   til að  breyta  Biblíutextum   til einhvers  sem  kallað er  “mál beggja  kynja”.   Íslenska  er  mál beggja  kynja og kyn orða  hefur ekkert með jafnrétti að gera.Nákvæmlega ekkert.  Kemur kannski þar,  að  orð  eins og  móðurmál og  föðurland þykja ekki við  hæfi  vegna þess að orðin geta ekki kallast  “mál  beggja  kynja”. Hvílíkt  rugl!

Guðrún Þórhallsdóttir  segir í lok  greinar sinnar: “Líklega var engin frétt af “Biblíu 21. aldar” meiri  tíðindi en fyrrnefnd samþykkt   stjórnar Hins  íslenska  biblíufélags og  eðlilegt að hún vekti þeim sem láta sér annt um móðurmál sitt óhug, enda  eru   fyrirmæli  um hlýðni við  málstýringu  femínista ekki daglegt brauð hér á landi” (leturbr. mín) Sem betur  fer , bæti ég  við.

Ég hvet alla sem unna  móðurmálinu  til að kynna sér  þessar greinar.

Hér þarf að bæta um betur og  gefa út  nýja Biblíuþýðingu, eða hreinlega  nota  bara þá  gömlu og kasta  nýju útgáfunni fyrir  róða  meðan unnið  er að því að koma  Biblíutextanum í sómasamlegt horf.

Þökk sé þeim fræðimönnum sem bent hafa með rökum á  hve  óhönduglega hefur hér hefur til tekist. Nú þarf bragarbót.

Húmoristar á mbl.is

Úr fréttayfirlitinu í dag !

• Sjálfstæðismenn enn á fundi
• Slógust með brotnum flöskum
• Á fundi í Valhöll

Vilhjálmur: Hef axlað ábyrgð