Skrifað og skrafað

21.9.2009 | 23:41

Molar um málfar og miðla CLV

Merkilegt fyrirbæri Útvarp Saga. Þar vellur bullið oft fram í stríðum straumum. Nú vill útvarpsstjórinn fá utanþingsstjórn. Mikill barnaskapur er að halda að það breyti einhverju.Vill líka skipta út öllu þingliðinu. Víst er ekki valinn maður í hverju rúmi á Alþingi og hefur aldrei verið. En það eru kjósendur sem velja menn til setu á Alþingi. Helst á að losna við alla stjórnmálaflokkana sem nú starfa. Athyglisverð tillaga í ljósi stuttrar sögu Borgarahreyfingarinnar. Þáttastjórnandi lýsti því yfir nýlega að fólk ætti að taka allt sitt fé út úr bönkunum og svo ætti að stofna nýjan banka , einhverskonar „ alþýðubanka"sem hann kallaði. Þennan sama þáttastjórnanda heyrði ég garga á hlustanda ,sem hringt hafði til þáttarins. Hlustandinn gargaði móti. Þegar þeir höfðu gargað hvor á annan um stund slökkti Molaskrifari á útvarpinu. Góður takki slökkvarinn.

En engum er alls varnað. Sigurður G. Tómasson er rödd skynseminnar í Útvarpi Sögu. Hann er afbragðs útvarpsmaður,einn sá allra besti. Fjölfróður og kurteis við þá sem hringja til hans í beinni útsendingu og ekki skemmir Guðmundur þegar hann situr við hljóðnemann hjá honum. Velkomin tilbreyting að heyra aftur í þeim saman. Það var til dæmis fróðlegt að heyra þá tala um Framsóknarsukkið í kringum gömlu Símahúsin við Austurvöll og væntanlegt hótel þar. Það mál er tilvalið verkefni fyrir öfluga rannsóknarblaðamennsku.

Í fyrstu jólainnkaupaauglýsingunni (of langt orð!),sem birtist fyrir fáeinum dögum, er orðið ilmur notað í fleirtölu,ilmir. Þetta fellir Molaskrifari sig illa við. Fleirtölumynd þess orðs er ekki til í beygingalýsingu íslensks máls á vef Árnastofnunar. Það er gamalt og gilt að tala um ilmvatn og þess vegna ilmvötn, eða hvað ?

Bjarndýr réðist á ferðamenn í Japan og stórslasaði níu þeirra áður en hann var skotinn til bana í minjagripaverslun. Svona tók fréttaþulur í fréttum Stöðvar tvö (20.09.2009) til orða. Hefði átt að segja... áður en það var skotið til bana. Þetta er dæmi um það að fréttaþulur er ekki með hugann við lesturinn, heyrir ekki hvað hann sjálfur segir. Óþarfa ambaga. Ekki hefði heldur skaðað að taka fram að þetta var skógarbjörn. Þegar talað er um bjarndýr dettur flestum fyrst í hug ísbjörn.

Sérkennilegt orð sá dagsins ljós á skjá RÚV í fréttum (21.09.2009)og hafði nokkuð langa viðdvöl á skjánum.Það var orðið sönnunarbirgði. Skemmst er frá því að segja að þetta orð er ekki til. Þarna átti örugglega að standa sönnunarbyrði, sem er eins og segir í Íslenskri orðabók: Sú skylda (málsaðila) að sanna málstað sinn.Þetta eru ekki þau faglegu og vönduðu vinnubrögð sem RÚV básúnar í auglýsingunni um eigið ágæti. . Það er til prýðileg stafsetningarorðabók frá JPV bókaútgáfunni sem gott er að styðjast við (Útg. 2006). Þetta er svona grunnskólavilla,ef þannig má að orði komast. Það var heldur ekki af hinu góða, þótt sumum finnist kannski smátt, að í tíufréttum RÚV sjónvarps (21.09.2009) heyrði ég ekki betur en fréttaþulur talaði um Vesturdalseyri,en fréttamaður á heimaslóð sagði réttilega Vestdalseyri. Fréttamenn í Reykjavík þurfa helst að þekkja landið sitt svona sæmilega.

Flokkur: Bloggar | Facebook

Athugasemdir

Það er einnig hægt að tala um tvenns konar og þrenns konar ilm, margs konar eða ýmiss konar ilm.

Þorsteinn Briem, 22.9.2009 kl. 00:07

Að þekkja landið, helstu staði, bæði bæi, sveitir, dali osfrv., var ófrávíkjanleg krafa á gömlu, góðu Fréttastofu Útvarps - og maður skyldi einnig hafa réttar forsetningar, þ.e. í eða á, eftir því sem við átti - og á. Þetta hefur slappast ógurlega, ásamt svo allt of mörgu öðru.

Enn og aftur, takk fyrir að standa málfarsvaktina, Eiður!

Þorgrímur Gestsson (IP-tala skráð) 22.9.2009 kl. 00:13