Molar um málfar XCVIII

 Hvernig ætlum  við að  afla  fé, sagði samgönguráðherra í sjónvarpi ríkisins (29.06.09.), Við öflum fjár en útvegum  fé.  Þeir  sem  voru  klukkutíma að  aka  frá Selfossi  til Hveragerðis milli klukkan  þrjú á  fjögur  sunnudaginn 28.  júní munu líklega aldrei skilja  þá  arfavitlausu hugmynd ráðherrans að Vaðlaheiðargöng eigi  að koma á undan tvöföldun Suðurlandsvegar. Vegurinn milli Selfoss og  Hveragerðis  er einn hættulegasti og  fjölfarnasti vegarkafli landsins. Það á  að skipta  höfuðmáli, þegar framkvæmdaröð er ákveðin. Fæstum blandast  hinsvegar  hugur um að  samgöngumiðstöð  við Reykjavíkurflugvöll er brýn framkvæmd, - sem  er reyndar hálfri öld of  seint á ferðinni.

  Á ensku  eðlilegt að nota orðið  risk í  fleirtölu og  segja  to take  risks. Að íslenskri málvenju  er orðið áhætta eintöluorð.  Þessvegna  tölum við um að taka áhættu. Ekki  áhættur  eins og  þýtt var ranglega  úr  ensku í sjónvarpi  ríkisins (29.06.09.)

 Eftirfarandi er  af Vefdv (29.0ö6.09.) . Fréttin fjallar um  flugfélag sem   ætlunin er  að stofna í Kína.  Í  vélum þess eiga farþegar geta  staðið  rétt eins og í strætisvagni.   Síðan segir: Zenghua segist hafa haft samband við forsvarsmenn Airbus flugvélaframleiðandans. Þar hafi þau skilaboð fengist að ráðahagurinnværi nógu öruggur. „Þegar leyfi fæst frá stjórnvöldum, þá prófum við þetta,“ segir Wang.  Sá sem  skrifaði  þessa frétt veit greinilega ekki að  ráðahagur  þýðir  kvonfang.Þess vegna verður þetta merkingarlaust bull Það er alltaf hættulegt  að nota orð  sem maður veit  ekki  hvaða merkingu hafa  eins og  gert er í þessu  tilviki.

Meira af  Vefdv (29.06.09.): Maðurinn hefur setið í rúma viku í gæsluvarðhaldi en ekki var ákveðið að krefjast áframhaldandi gæsluvarðhalds yfir manninum. Þetta er  dæmi um einstaklega kjánalega  orðaröð. Eðlilegt  hefði verið að segja.... ákveðið var að krefjast ekki áframhaldandi gæsluvarðhalds ......

 Það var   óvönduð fréttamennska,  eða ótrúlegur  klaufaskapur,  þegar Þórdís Arnljótsdóttir fréttamaður tók svo   til orða í tíufréttum  sjónvarps ríkisins (29.06.09.)  að fjármálaráðherra hafi  reynt að færa rök fyrir því samþykkja þyrfti ríkisábyrgð  á  Icesave-samkomulagið  á  fundi í Iðnó. Þetta  orðalag er ekki  fréttastofunni sæmandi.  Skoðun  fréttamanns á  ekkert  erindi í fréttina. Það  kom reyndar ekki á óvart að  í lokin var   rætt  við Einar Kárason rithöfund  einan  um fundinn. Einar  fann Icesave  flest  til foráttu. 

Aftur kom hugur fréttastofu RÚV  til Icesave fram í hádegisfréttum (30.06.09.)  þegar  Jóhanna Vigdís  spurði fjármálaráðherra hvernig  honum litist á  að ætla keyra málið  í gegn (um þingið) við þessar  aðstæður.  Ráðherra  svaraði  réttilega að hér  væri   ekki verið að keyra  eitt eða neitt í gegn.  Í þessari frétt var líka  talað um meirihluta vegna málsins. Málvenja er að  tala um  meirihluta fyrir máli, ekki vegna máls.

 Flestir  fjölmiðlar  leiðrétta og  biðjast  afsökunar, þegar farið er rangt  með nöfn. RÚV   fór  rangt með nafn   í  fréttum (29.06.09.) Kallaði  Árna Múla  Jónsson, aðstoðarfiskistofustjóra (samkvæmt því sem segir  á heimasíðu Fiskistofu) Þórð Ásgeirsson.  Engin leiðrétting, engin afsökunarbeiðni.

Og svo er spurt í lokin: Hversvegna er það sérstakt baráttumál Kastljóss  ríkissjónvarpsins (30.06.09.) að hætt verði við byggingu  Tónlistarhússins?

 

Athugasemdir

[Jón Óskarsson (IP-tala skráð) 1.7.2009 kl. 10:15]

Góður pistill að vanda.

Þú segir um fréttamennskunan hjá RÚV "óvönduð fréttamennska,  eða ótrúlegur  klaufaskapur"

Þetta er allt meðvitað. Fréttamenn RÚV vinna markvisst að því að koma með skoðanmyndandi fréttir í sínum fréttatímum.  Ef frétt fellur ekki að skoðunum fréttamanna þá eru þær einfaldlega ekki fluttar nema þá helst stuttlega í lok fréttatímanna. 

Ég tók líka eftir þessu með innlsagið þar sem Enar Már var einn kallaður til að vitna gegn Icesave.  Fyrir fundinn var talað við Steingrím og svo einn andstæðing samningsin en sá fékk að vaða á súðum fullur vandlætingar á samningnum en Steingrímur fékk þessar klassísku skildagatíðarspurningu um hvort væri meirihluti fyrir samningnum á þingi. 

Orðalag spurninga eru fréttastofunni til vansa.  Skoðun fréttamanns kemur iðulega fram í spurningunum. Og meðvitað  er sumum spurningum sleppt.

[Bergsteinn Sigurðsson (IP-tala skráð) 1.7.2009 kl. 14:10]

Eins talar þú um að Kastljós hafi farið rangt með nafn, þegar þeir kölluðu Árna Múla Jónsson Þórð Ásgeirsson. Er það að fara rangt með nafn? Þegar ég var ungur var einfaldlega talað um að fara mannavillt.

 Þú ferð til dæmis mannavillt (frekar en rangt með nafn) þegar þú segir RÚV hafa rætt við Einar Kárason. RÚV ræddi hins vegar við Einar Már Guðmundsson. Þér til varnar má auðvitað benda á að það er svo til ómögulegt að þekkja þá í sundur, þeir báðir eru jú rithöfundar og heita Einar. En ég treysti að þú leiðréttir þetta, góðir fjölmiðlar leiðrétta (og blogg er sannarlega fjölmiðill). 

[Stígur Helgason (IP-tala skráð) 1.7.2009 kl. 14:10]

Sæll Eiður,

Menn þurfa að ruglast rækilega í ríminu til að nafnið Árni Múli Jónsson verði að óvart að Þórði Ásgeirssyni. Enda er ólíklegt að þarna hafi fréttamaður farið rangt með nafnið, eins og þú segir. Líklegra er að hann hafi farið mannavillt - ruglast á þessum tveimur mönnum. Á þessu tvennu er nokkur munu, síðast þegar ég vissi.

Svo er það önnur spurning: Ferð þú mannavillt eða rangt með nafn þegar þú kallar Einar Má Guðmundsson rithöfund Einar Kárason í þessari færslu?

[Eiður (IP-tala skráð) 1.7.2009 kl. 15:06]

 Það hárrétt hjá ykkur  Stígur og  Bergsteinn að  auðvitað átti að standa þarna  Einar Már Guðmundsson, en ekki Einar  Kárason. Leiðréttist það hér með og  biðst ég velvirðingar á þessum mistökum.

Þegar  birt  er  mynd  af  Árna Múla  Jónssyni  um leið og  nafn  Þórðar Ásgeirssonar birtist á skjánum má  auðvitað  þvarga  endalaust um það hvort  farið er rangt með  nafn eða farið mannavilt.  Það  birtist rétt mynd  en rangt  nafn.

[Eiður (IP-tala skráð) 1.7.2009 kl. 15:33]

.. mannavillt .. átti þetta auðvitað að vera !

[Þorsteinn Briem, 1.7.2009 kl. 17:18]

Herdís Þorgeirsdóttir, prófessor og doktor í lögum, virðist ekki vita að orðið skuldunautur merkir ekki skuldareigandi eða lánardrottinn (creditor á latínu), heldur skuldari:

„... minna má Hollendinga á óráðsíu og sífelld gjaldþrot Rembrandts. Sem betur fer voru skuldunautarnir ekki utanlands því þá hefðu meistaraverkin verið flutt úr landi."

(Í grein um Icesave-samningana á blaðsíðu 18 í Fréttablaðinu 20. júní síðastliðinn.)

[Haukur Kristinsson (IP-tala skráð) 1.7.2009 kl. 19:43]

OK, prófessor og doktor í lögum skilur ekki faðirvorið. Athyglisvert.

[Atli Freyr Steinþórsson (IP-tala skráð) 2.7.2009 kl. 16:14]

Aðstoðarfiskistofustjóri heitir Árni Múli Jónasson, ekki Jónsson, eins og Eiður hélt ranglega fram. Tvisvar.

Ég vil spyrja þig, Eiður, í fullri vinsemd: Hvernig litist þér á það að nú yrði sturtað duglega yfir þig úr dónalegu fúkyrðasafni þínu yfir fólk sem þú leitast við að smána og segir ekki kunna að lesa eða hafa vitsmuni til að beita móðurmálinu?

Ég tala fyrir munn margra þegar ég segi: Ég ber hag íslensks máls mjög fyrir brjósti, en er á móti þeim forsendum sem liggja að baki Molum um málfar, sem miða frekar að því að salla íslenska málhafa niður með vélbyssu yfirlætis og ofmetnaðar heldur en leiða menn til þroska með pedagógísku umburðarlyndi og húmor. Svona gerði Gísli Jónsson ekki. Svona gerði Helgi Hálfdanarson ekki. Svona gerði Sigurður Nordal ekki. Svona gera menn ekki.

Það sem þú skrifar á þessa síðu eflir ekki dáð íslensks máls. Það er hefðarrof í sögu málvöndunar á Íslandi.

Ég vitna í herrann: „Hræsnari, drag fyrst bjálkann úr auga þér, og þá sérðu glöggt til að draga flísina úr auga bróður þíns.“

[Eiður Svanberg Guðnason, 2.7.2009 kl. 16:27]

Rétt skal vera rétt. Jónasson  er  Árni Múli, en ekki Jónsson. Þakka ábendinguna og einstaklega hófstilltar  og kurteislegar athugasemdir Atla  Freys Steindórssonar.

[Atli Freyr Steinþórsson (IP-tala skráð) 2.7.2009 kl. 17:02]

Verði þér að góðu.