Svolítið síðbúið hrós um grein skálds

 Ef ég  vildi að margir læsu þessar línur,þá ætti  fyrirsögnin  að vera í þessa áttina: „Hrós um grein Hannesar." Þá  væri hún í nútímablaðamennskustíl, - menn héldu  að ég væri  að hrósa  Hannesi Hólmsteini  Gissurarsyni ( sem reyndar  er hvorki skáld né  rihöfundur) En  það er  mjög  til siðs í nútímafjölmiðlun  að búa til villandi  fyrirsagnir  til að blekkja  fólk til að lesa fréttir.

Nei, ég er að hrósa  grein Hannesar Péturssonar , ljóðskálds og rithöfundar. Greinin  birtist á blaðsíðu 29 í Morgunblaðinu laugardaginn 9. maí. Hún heitir  í allri hógværð: „Það var nú það."

Þetta er einhver albesta blaðagrein sem ég hef lengi lesið. Það er  svo mikill sannleikur  í henni. Lesið hana.

 

Athugasemdir

[Sigurður Þór Guðjónsson, 11.5.2009 kl. 12:11]

Greinin sjálf er hins vegar ekki tiltakanlega hógvær hvað sem efni hennar líður. Hannes talar niður til lesenda og setur sig á háan hest. Mér finnst þetta ekkert sérstök grein. Menn bera bara virðingu fyrir nafni höfundarins.

[Eiður (IP-tala skráð) 11.5.2009 kl. 12:31]

 Svona getur menn greint  á, Sigurður Þór.  Hvorki get ég  skilið það svo, sem lesandi, að Hannes  sé að tala niður  til mín eða setja sig á háan hest. Hannes er  að segja skýrt það sem margir  hugsa. Ég endurtek að mér finnst grein hans  með því besta sem ég hef lengi lesið.

Þegar ég  hinsvegar les á bloggsíðu Páls Vilhjálmssonar  orð eins og  kvislingar og  júdasar,  þá  finnst mér  ekki talað niður til lesenda heldur verð ég orðlaus og það   fer  hrollur um mig. HVað gengur mönnum  til  með slíkum  samlíkingum ?

[Jón Óskarsson (IP-tala skráð) 11.5.2009 kl. 18:52]

Ég las grein skáldsins eftir þinni ábendingu og ég verð að segja að mér finnst hún full af hroka, útúrsnúningum og yfirlæti. 

Skáldinu þóknast að taka ummæli eins ráðamanns og snúa út úr þeim og tala um þau af miklum hroka. 

Verð að taka undir með Sigurði hér að ofan.

[Eiður (IP-tala skráð) 11.5.2009 kl. 19:14]

Oft er það þannig , þegar rökin skortir, að menn bregða á það ráð að tala um útúrsnúninga, yfirlæti  og  hroka. Það eru  nú bara venjubundin  rökþrotaviðbrögð og við því er  svo sem ekki margt að segja.