Molar um málfar og miðla 498

    Molaskrifari velti  svolítið  fyrir sér  orðunum fjölnota íþróttahús og  komst að þeirri niðurstöðu  að nóg væri   að tala um íþróttahús. Sleppa mætti orðinu  fjölnota. Ekki er þetta   stórmál. En Molaskrifara fannst taka í hnúkana, þegar hann í hádegisútvarpi Ríkisútvarpsins heyrði fréttamann  segja: Yfirbyggð fjölnota íþróttahús hafa risið í nokkrum sveitarfélögum á undanförnum árum.?  Yfirbyggð fjölnota íþróttahús ? Eru til óyfirbyggð hús ?  Er það ekki  þakið, sem gerir fjóra veggi að húsi?  Eru þá  íþróttavellir óyfirbyggð íþróttahús?  Þarna skortir eitthvað á skýra hugsun, að ekki sé  meira sagt.

  „Við tókum mikla áhættur og þeir borguðu sig,“segir Seang Chau, (mbl.is 11.01.2011). Mogginn bregst ekki. Svolítið meira um Moggann. Í   Morgunblaðinu sama dag er  frétt um  að síðustu endurskoðun  Alþjóðagjaldeyrissjóðsins á efnahagsstöðu Íslands  sé lokið. Flestum þykir  þetta líklega áfangi og  talsverð frétt. Eindálkur inn við kjöl á annarri síðu er fréttamat Moggans. Moggi bregst  heldur ekki í því að gera lítið úr því sem  gengur  vel eða sæmilega hjá núverandi stjórn, þegar flórinn er mokaður eftir ástmegi  blaðsins.   Á fjórðu síðu er  frétt  um deilur innan  VG. Þar er enn hlúð að  því sem  Moggi kallar „órólegu deildina" og notar gæsalappir til að gefa  kynna að kannski sé þetta alls ekki réttnefni. 

   Í fréttum Stöðvar tvö  var (09.01.2011) ítrekað  talað um öryrkjabótakerfið. Til þessa  hefur þetta verið kallað örorkubótakerfið og er ástæðulaust að breyta því.  

  Enskuslettur vaða nú uppi í  auglýsingum í Ríkissjónvarpinu. Þar er (09.01.2011) talað um að smæla framan í heiminn og    spurt: Ertu  dídjei (dj) ? Þetta dídjei er ensk skammstöfun (disc jockey), plötusnúður ( fínt orð). Skammstöfunin  dj...   á íslensku þýðir hinsvegar allt annað (djöfull). Þegar  auglýsingapeningar eru annarsvegar lætur  Ríkisútvarpið okkar málvöndun lönd og leið. Það er miður.

  Í ágætu rabbi um daglegt  mál á  Rás eitt (10.01.2011)  var nefndur til sögunnar  Sigurjón á  Álafossi í tengslum við  orðið værðarvoð ( frábært orð) sem hann notaði um ullarteppin ágætu  frá Álafossi.  Bæði umsjónarmaður og  Aðalsteinn Davíðsson cand. mag.  sögðu  Sigurjón í Álafossi og áttu þá  við  verslunina, sem lengst af  var á horni Þingholtstrætis og Bankastrætis. Sigurjón á Álafossi finnst Molaskrifara betra. Hann var alltaf  fremur kenndur við staðinn en  verslunina. Sigurjón var snjall auglýsingamaður. Veit ekki betur en hann hafi smíðað slagorðið: Kaupirðu  góðan hlut , þá mundu hvar þú fékkst hann.  Þegar honum gekk illa að selja aðgang að  danspalli á útiskemmtun á Álafossi er  sagt að hann hafi kallað: Næsti hálftími verður þrjú kortér.  Snjall sölumaður Sigurjón.

 Íþróttadeild  Ríkissjónvarpsins er ótrúlegt apparat. Nú er  byrjað að sýna   frá  amerískum  fótboltaleikjum í  fréttum. Sú íþrótt er ekki iðkuð á Íslandi og  þeir eru örugglega ekki margir sem kunna leikreglurnar til hlítar í þessari íþrótt. Ólíklegt er að nokkur áhugi sé  hér á landi  fyrir þessu efni.  Ákvörðun hefur  greinilega verið  tekin í Efstaleiti um að  troða  þessu ofan í kok áhorfenda og skapa  spurn eftir nýrri íþróttagrein, nýju efni.

 Í Molum hefur áður verið  vikið að óþolandi óstundvísi í dagskrá Ríkissjónvarpsins. Hinn prýðilegi þáttur um  Diddú, Sigrúnu Hjálmtýsdóttur  (09.01.2011) byrjaði fimm mínútum seinna en  auglýst var. Þetta óþarfi. Þetta er óvirðing við áhorfendur og subbuskapur. Það er enginn vandi  fyrir þá sem stjórna dagskránni að  virða  tímamörk. Það er til dæmis gert á Rás eitt. En til þess þarf vönduð vinnubrögð og metnað til að gera vel.     Til samanburðar skal  nefnt að listaþáttur  þáttur  NRK2  Hovedscenen þetta sama kvöld var auglýstur klukkan 2010. Hann hófst á mínútunni klukkan 2010.  

Athugasemdir

[Ómar Ragnarsson, 12.1.2011 kl. 21:39]

Hafðu þökk fyrir að standa vaktina, gamli vinur, þótt nú virðist við ofurefli að etja, því að málkennd hér hrakar hratt þveröfugt við það sem gerist hjá hliðstæðum fjölmiðlum nágrannaþjóðanna.

Var nú rétt í þessu að leggja þér örlítið lið með bloggi um tískuorðin "í beit", sem vaða uppi gersamlega að ástæðulausu. 

En síðan ætla ég að leyfa mér að vera þér ósammála þér um eitt atriði. Mér fannst 60 metra spretturinn sem einn af leikmönnunum í bandaríska fótboltanum tók með boltann aldeilis magnað sjónarspil því honum tókst honum á undraverðan og snilldarlegan hátt að standa af sér áhlaup fjölda mótherja, sem allir reyndu að fella hann, en án árangurs.

Þegar svona gerist og er atvik eru þar auki útskýrð eins og þegar boltanum var síðan spyrnt af 50 metra færi í gegnum endamarkið finnst mér bara allt í lagi að gera undantekningar frá reglunni. 

[Eiður (IP-tala skráð) 13.1.2011 kl. 08:44]

   Góði vin, Ómar. Þakka þér orðin. Þú hefur nú meiri áhuga á íþróttum en  gengur og gerist. Það getur vel  verið að þessi atburður hafi  verið svo sérstakur að rétt væri að sýna hann hér  þar sem  þessi íþrótt er ekki iðkuð. En líklega  gerist svona ekki oft á ári.  Ég man  enn tröllin í fórboltaliði skólans  þar sem  ég stundaði nám í Bandaríkjunum, - kannski einkum vegna þess að sumir skólabræður  höfðu  aukatekjur af því að kenna þeim í einkatímum. Þeir  höfðu nefnilega ekki  komist inn í  skólann vegna námshæfileika !  En ég  þykist skynja að   íþróttaaðallinn í Efstaleiti sé að markaðssetja  amerískan fótbolta á Íslandi.