Molar um málfar og miðla 365

  Láta sér ekki muna um, sagði fréttamaður Ríkissjónvarps (30.07.2010) Molaskrifari á því að venjast að  talað sé um að láta sig ekki muna um  að gera eitthvað.

 Af hverju í ósköpunum skrifa menn svona?  Þremur slökkviliðsbílum frá slökkviliðinu á höfuðborgarsvæðinu fóru áleiðis upp í Skálafell rétt eftir klukkan 13 eftir að tilkynnt var um svartan reyk á svæðinu.(dv.is 27.07.2010)

 Í sjö fréttum Ríkisútvarpsins  (28.07.2010) las fréttaþulur óhikað: .. samþykkti í gær  þrjátíu og þrjá milljarða   fjárveitingu til stríðsins í Afghanistan...  Þrjátíu og þriggja milljarða  hefði þetta átt að vera, en umburðarlyndið fer  vaxandi í Efstaleitinu.

 Í  skúraræksnunum  frá stríðsárunum   við Reykjavíkurflugvöll, sem kölluð eru afgreiðsla   eða  flugstöð, er að  finna upplýsingaspjald  á  íslensku og ensku um tollfrjálsan varning. Í enska  textanum á þessu spjaldi sem merkt er  Flugfélagi Íslands, eru einar  fjórar  eða fimm prentvillur/málvillur. Ekki eru húsakynnin traustvekjandi og þegar Molaskrifari  les   enskan  texta sem er morandi í villum hrapar  ábyrgðarmaður textans í áliti. Skúrarnir og skiltið  eru  okkur til skammar.

 Stórbrotið fagn Stjörnumanna ,segir dv. is í  fyrirsögn  (27.07.2010). Með orðskrípinu fagn  virðist sá sem skrifar eiga við orðið fagnaður eða fögnuður sem þýðir ánægja eða  gleði. Í fréttinni segir:

Það sem var þó fallegra en markið sjálft var fagn Stjörnumanna sem er líklega það besta sem sést hefur hér á landi. Halldór Orri renndi fyrir laxi í fagninu og fékk á öngulinn engan annan en Jóhann Laxdal,.. rennndi fyrir laxi í fagninu ! Hvað eru menn að hugsa á  dv.is. Þeir eru ekki að hugsa.  Er dv. is að  reyna að búa  til einhverja nýja tegund af barnamáli handa lesendum sínum ?  Við erum ekki börn.   íþróttafréttamaður Stöðvar tvö át svo þetta rugl  fimm sinnum  upp eftir  dv.is í fréttatíma stöðvarinnar (27.07.2010)

  Reykholt í Borgarfirði er að verðleikum orðið eitt mesta menningarsetur landsins.   Molaskrifari hitti þar í dag (29.07.2010) Arne Holm og  Håkan Randall gamla vini frá Bergen sem  eiga ómetanlegan þátt í endurreisn Reykholts.  Það voru fagnaðarfundir.--  Mæli hinsvegar ekki sérstaklega með veginum um Kaldadal til að komast í  Grímsnesið !

 

Athugasemdir

[Ben.Ax. (Benedikt Jóhannes Axelsson), 30.7.2010 kl. 21:16]

Sæll. Í Morgunblaðinu fimmtudaginn 29. júlí á bíósíðu er áhugaverð grein eftir Guðmund Egil Árnason. Þarna er á ferðinni ungur maður sem hefur vafalaust margt til síns máls en hann segir m.a. :,,Unga kynslóðin er kynslóð örsamskipta við umheiminn. Mengi íslenskrar menningar skerst við mengi bandarískrar menningar og því verður ekki breytt. Við ættum að opna okkur fyrir nýjum orðum, en ekki bara sætta okkur við ógrynni af orðum sem urðu ekki íslensk fyrr en á 15. öld eða 16. öld eða 17. öld...'' Við lestur greinarinnar datt mér í hug hversu mörg orð hafa horfið úr íslensku máli vegna breyttra búskaparhátta. Málshættir og orðtök koma úr fornsögum og  tengjast einnig aðalatvinnuvegum þjóðarinnar. Ný orð koma í stað gamalla og málvitund breytist. Það sem okkur finnst lélegt málfar kann unga fólkið hins vegar hugsanlega vel að meta vegna þess að það er alið upp við það. Um málfar í fjölmiðlum er ég sammála þér og finnst mér ekki sæmandi að þeir skuli ekki hafa á sínum snærum fólk sem kann betur til verka en það að sífellt sé hægt að vera með aðfinnslur.

[Eiður Svanberg Guðnason, 30.7.2010 kl. 21:41]

 Heill og sæll, Ben. Ax.

Já, um þetta má margt segja. Þakka þér  þessa ágætu hugleiðingu. Ég hnaut um það , þegar Guðmundur Egill segir: Mengi íslenskrar menningar skerst við mengi bandarískrar menningar..   Hann ruglar saman að skerast, eins og í að skerast úr leik og  skarast, jaðrast eða leggjast á misvíxl,sbr. skarsúð þar sem  efri brún fjalar leggst yfir neðri brún næstu fjalar fyrir ofan.

[Eygló, 31.7.2010 kl. 02:48]

bölva og RAGNA  ... bölv og RAGN

er þá ekki ágætis orðmynd(un)  úr FAGNA   - - -   FAGN?

[Brjánn Guðjónsson, 31.7.2010 kl. 16:55]

„Fagn“ hefur verið notað um einhverra ára skeið, af íþróttamönnum og íþróttafréttamönnum. Þá er átt við einskonar leiksýningu sem menn setja á svið í fögnuðinum.

Mér fannst þó verra að lesa „renndi fyrir laxi.“ Ég hef hingað til heyrt sagt að renna fyrir lax. I-inu ofaukið.