Forsetinn og sannleikurinn

 Í miklu drottningarviðtali við Ólaf Ragnar Grímsson í  Helgarblaði DV segir í flennifyrirsögn. Hefur lært að  segja sannleikann. Tími til kominn, segir  líklega  einhver. Maðurinn að nálgast sjötugt og hefur  verið í pólitík alla ævi og lengi þjóðhöfðingi. Of lengi að sumum finnst.

 Í  formálsorðum viðtalsins  segir Ólafur Ragnar, að hafi hann lært eitthvað af bankahruninu sé það að við ættum alltaf  að segja sannleikann sama hversu óþægilegur hann er.   Fyrst um málfræði: Samkvæmt málkennd þess, sem þetta  skrifar, hefði þjóðhöfðinginn átt að segja:  Við eigum (ekki ættum) alltaf að segja sannleikann hversu óþægilegur sem hann er.  Móðurmálið hefur reyndar aldrei verið  hin sterka hlið forsetans.

 En aftur að sannleikanum. Í DV  segist forsetinn hafa  talað um eldgosið í Mýrdalsjökli  sem  rehearsal (æfingu)  Hann talaði  reyndar um small rehearsal (smáæfingu) Og  auðvitað  voru ummæli hans slitin úr  samhengi. Það segja menn alltaf  þegar þeir  tala  af sér. Þetta  með  æfinguna  var kannski ekki ósatt,en allavega  ekki nákvæmt.

 Ef hrunið kenndi Ólafi Ragnari að  segja  sannleikann,  af hverju sagði hann þjóðinni þá ósatt um  það sem hann sagði í frægu hádegisverðarboði í danska  sendiráðinu í Reykjavík með erlendum sendiherrum á Íslandi? Þegar  fregnir bárust frá Noregi af því sem hann  sagði í boðinu, þá kom hann í Ríkissjónvarpið og sagði  þjóðinni ósatt.  En miki' líður okkur  vel, þjóðinni, að hafa forseta  sem: Hefur lært að segja sannleikann.

Athugasemdir

[Björn Birgisson, 25.4.2010 kl. 19:45]

Lengi hefur ÓRG verið ill þolandi, en nú er hann orðinn algjörlega óþolandi.

[Hans Haraldsson (IP-tala skráð) 26.4.2010 kl. 04:05]

Ákvörðun forsetans um að vísa Icesave-frumvarpinu til þjóðarinnar um áramótin mætti næstum því kalla hetjudáð, sé til þess litið að fáir ættu að vita það betur en forsetinn að meðal íslenskra vinstrimanna er að finna smæstu smásálir á norðurhveli jarðar og langrækni þeirra eftir því.

[Þorsteinn Briem, 26.4.2010 kl. 10:05]

Hans Haraldsson.

Ólafur Ragnar Grímsson er hvorki fugl né fiskur, frekar en formaður Sjálfstæðisflokksins, skuldum vafinn.

Eftir þjóðaratkvæðagreiðsluna í vetur hafa allir þingflokkar hér, Sjálfstæðisflokksins, Samfylkingarinnar, Vinstri grænna, Framsóknarflokksins og Hreyfingarinnar, verið í viðræðum við Breta um skilmála fyrir greiðslu íslenska ríkisins á IceSave-reikningunum en ekki hvort íslenska ríkið muni greiða þessa reikninga.

En þitt líf og yndi í grænum dal, eins og Ólafs Ragnars Grímssonar, er að ljúga bæði að þjóðinni og sjálfum þér.

[Eiður Svanberg Guðnason, 26.4.2010 kl. 10:49]

Líklegt er að nær allir, sem sögðu  nei í þjóðaratkvæðagreiðpslunni  hafi  talið sig vera að hafna því að okkur beri að borga Icesave.  Þetta var eitt  rugl   frá upphafi til enda og í raun skrípamynd af lýðræðinu.

[Þorsteinn Briem, 26.4.2010 kl. 11:26]

Hvað ætlar Ólafur Ragnar Grímsson að gera þegar allir þingflokkar hér, Sjálfstæðisflokksins, Samfylkingarinnar, Vinstri grænna, Framsóknarflokksins og Hreyfingarinnar, samþykkja nýja skilmála fyrir greiðslu íslenska ríkisins á IceSave-reikningunum í Bretlandi og Hollandi eftir þingkosningar í þessum löndum 6. maí og 9. júní næstkomandi og Hans Haraldsson ásamt sínum fylgifiskum ríða aftur húsum á Bessastöðum?!

Hver ræður ÞÁ í þessu máli, þingið eða þjóðin?