Molar um málfar og miðla 356

  Andlega lágkúran í dagskrá Ríkisútvarpsins  kristallast á föstudagsmorgnum á  Rás tvö. Þá hringja umsjónarmenn, og mega vart vatni halda yfir tilhlökkun,  til  Dídíar í Hollywood, sem segir hlustendum fyllerís- og framhjáhaldssögur   af  fræga  fólkinu í kvikmyndaborginni. Þetta hefur  hefur svo sem verið nefnt hér áður og er svartur blettur á morgunútvarpi Rásar tvö. Það kemur vel í ljós í þessum þætti  að umburðarlyndi Ríkisútvarpsins gagnvart vondu máli og slettum er nánast óendanlegt.

 Ef allt  væri með felldu ætti  Orkuveita Reykjavíkur að vera gullmalandi fyrirtæki og skila eigendum sínum miklum arði. Svo er hinsvegar ekki. Viðskiptavinir OR geta nú  vænst verulegra gjaldskrárhækkana vegna þess að misvitrir stjórnmálamenn hafa komið þessu áður trausta fyrirtæki á kaldan klaka. Væntanlegar gjaldskrárhækkanir eru í boði Sjálfstæðisflokksins.  Engin von er til þess að  þessir fjármálamisindismenn verði látnir sæta ábyrgð. Slíkt tíðkast ekki á Íslandi.

 Moggasnilldin bregst ekki (17.07.2010): Lögreglan segir hins vegar að nóttin hafi gengið ágætlega. Fimm ökumenn voru teknir ölvaðir á bak við stýri í nótt... Nóttin gekk ágætlega og fimm voru fullir  bak við stýrið !

Allar  sjónvarpsstöðvar endursýna efni yfir hásumarið. Það mun hinsvegar leitun að sjónvarpsstöð þar sem endursýnt efni er jafn hátt hlutfall dagskrár og hjá skylduáskriftarsjónvarpinu okkar, Ríkissjónvarpinu. Ef endursýningar þurfa að vera svona stór hluti dagskrárinnar,  hversvegna er þá ekki endursýnt gamalt íslenskt efni úr gullkistu Ríkissjónvarpsins ?

 Í hádegisfréttum Ríkisútvarpsins (17.07.2010). var fiskvinnsla á Patreksfirði kölluð verksmiðja. Það er  ekki rangt, en  til þessa hafa fiskvinnslufyrirtæki ekki heitið verksmiðjur í fréttum.

 Menn skoða ekki skipsflök á Eystrasalti, eins og sagt var í hádegisfréttum RÚV (17.07.2010). Hér hefði átt að segja :... í Eystrasalti.

 Einn af þeim sem er fastagestur á öldum ljósvakans í Útvarpi Sögu, fáraðist  í dag (17.07.2010) yfir lágum launum í unglingavinnu. Hann vitnaði  til þess að hann hefði unnið fyrir góðu kaupi hjá Tryggva Ófeigssyni á Kirkjusandi í gamla daga. Það rifjaði upp að þegar Molaskrifari var  15 ára vann hann um skeið  á Kirkjusandi hjá Tryggva Ófeigssyni. Þegar að útborgun kom  komst hann að því , að hann var á unglingakaupi, af því  að hann var ekki orðinn fullra 16 ára. Vann  við hlið fullorðinna og  vann sömu verk og þeir.  Hætti umsvifalaust, þegar þetta kom í ljós. Hefur aldrei litið Tryggva og Kirkjusand réttum augum eftir þetta.En auðvitað hafði Tryggvi réttinn sín megin. Eimskipafélag  Íslands fór á þeim árum  öðru vísi að gagnvart unglingum sem unnu við hlið fullorðinna við uppskipun eða í vörugeymslum.