Molar um málfar og miðla 350

   Ekki er að sjá að nein önnur norræn sjónvarpsstöð hafi notað  tvær og hálfa klukkustund á  laugardagskvöldi, á besta tíma, undir  boltaleik   og fótboltafjas eins og  sjónvarp ríkisins á Íslandi gerði (10.07.2010). Samt gátu snillingarnir ekki haldið sig innan tímaramma dagskrár.  Á hinum Norðurlöndunum hafa sjónvarpsstöðvarnar víðari sjóndeildarhring. Þar hafa menn heldur ekki auglýsingadeildir sem  stjórna  dagskránni og íþróttadeildirnar eru greinilega valdaminni en á Íslandi. Sem betur fer  sér  nú fyrir  endann á þessari linnulausu  og kostnaðarsömu misnotkun á  Ríkissjónvarpinu.  En í dag fær íslenska  þjóðin þriggja klukkustunda  fótboltaskammt,ef auglýstri dagskrá verður  fylgt og leikurinn ekki framlengdur. Það er margfalt Norðurlandamet. Að sjálfsögðu  á að sýna leikinn, - bara   tuðinu. Hvað skyldi tuðið annars kosta?  Hef grun um að það sé ekki ódýrt.

Ríkissjónvarpið hefði getað sparað umtalsvert fé, ef það hefði   farið svipaða leið og aðrar norrænar stöðvar.  Sparnaðinn hefði mátt nota í innlenda  dagskrárgerð og til að kaupa vandaðra erlent efni. Það hefði mátt  spara með því að sýna  langtum færri leiki framan af, meðan þetta var ekkert spennandi, einn á dag hefði verið meira en nóg og með því að sleppa fjasi vitringanna  að mestu.  

Á mbl. is (09.07.2010) segir í fyrirsögn:  Nær allar auglýsingar í Fréttablaðinu. Svo  segir í fréttinni: Á fyrri hluta þessa árs keyptu fyrirtæki í eigu Haga ígildi 396 heilsíðna af auglýsingum í dagblöðum. Af þeim voru 383, eða 97%, í Fréttablaðinu, en 13, eða 3%, í Morgunblaðinu. 

    Á fyrri hluta síðustu  aldar, þegar  Finnbogi Rútur Valdimarsson var ritstjóri Alþýðublaðsins  voru  Morgunblaðið og Alþýðublaðið   álíka stór blöð. Þá var Alþýðublaðið brautryðjandi í nútíma blaðamennsku.  Svo keyptu kaupmenn Morgunblaðið og beindu nær öllum sínum  auglýsingum þangað.  Þá  byrjaði upplag Alþýðublaðsins  að minnka  en Mogga fór að vaxa fiskur um hrygg.

  Að sögn Hjördísar Guðmundsdóttur, upplýsingafulltrúa Keflavíkurflugvallar, kemur atvik sem þetta reglulega upp.(visir.is 08.07.2010). Ekki verður sagt að snilldarblær sé á  þessari  setningu úr frétt  þeirra Vísismanna.

   Úr mbl.is (08.07.2010): Tilboðið var skriflegt og hljóðaði upp á nákvæmlega 8.819 blaðsíður. Líklega er hægt  að segja  að tilboð  hljóði upp á tiltekna upphæð, en tilboð getur aldrei hljóðað upp á  blaðsíður  eins og Netmoggi segir. Þá ætti að vera óþarfi  að taka  fram að tilboð í smíði  179 flugvéla hafi verið skriflegt !  En það er auðvitað gott  að gera ráð fyrir því að hugsun lesenda sé ekki alltof skýr.

  Leiðari  Morgunblaðsins (10.07.2010) Sko dómstólana, er tær snilld, svo notuð  séu  fleyg orð. Það er sjaldgæft að leiðarar séu  svona skemmtilegir.

Í DV (09.07.2010) segir   enn einu sinni frá íslenskri fyrirsætu,sem býr í Búlgaríu, en er að flytjast til Þýskalands. Mér líst ágætlega á þetta allt saman enda er Munich flott borg ......., segir fyrirsætan.  Molaskrifari vonar að hún finni borg  með þessu nafni í Þýskalandi. 

Í frétt á  dv.is  segir (09.07.2010): Mikinn gufustrók stendur upp úr eldstöðinni í Eyjafjallajökli. Hér ætti annað hvort að standa: Mikinn gufustrók leggur nú upp úr eldstöðinni.... eða: Mikill gufustrókur stendur nú upp úr eldstöðinni.... 

 Þegar málfarsráðunautur Ríkisútvarpsins var að setja  ofan í við Molaskrifara í grein í Fréttablaðinu á  dögunum, sagði hann meðal annars um þessi skrif: ..og þar eru sömu atriðin nefnd aftur og aftur. Þetta er rétt athugað. Glöggur maður, málfarsráðunauturinn.   Sömu atriðin eru hér nefnd  aftur og aftur í þeirri traustu trú að dropinn holi steininn.