Umburðarlyndið heyrir sögunni til í Sjálfstæðisflokki

  

 Það er  deginum ljósara, að grundvallarbreyting hefur  orðið á Sjálfstæðisflokknum á tiltölulega fáum árum. Þar er nú ekki sem var  rúm fyrir ólíkar skoðanir eins og  áður.   Á landsfundi flokksins varð  formaðurinn  að lúta í gras fyrir öfgafólki ,sem ekki mátti heyra minnst á málamiðlanir, og  þar var samþykkt  tillaga  þar sem  valtað var yfir þá flokksmenn, sem  vildu  að þjóðin fengi  að skera úr  um ágæti þess samnings,sem  kynni að nást  við Evrópusambandið. Hvað skyldu nú  fulltrúar atvinnulífsins í flokknum (aðrir en kvótakóngar, sægreifar og  sauðfjárbændur) segja?

  Það kom í ljós fyrir landsfundinn að  Sjálfstæðismenn, sem  í sveitarstjórnarkosningum höfðu boðið sig fram á listum  sem ekki voru hreinir flokkslistar voru reknir úr flokknum. Hvað er það annað en brottrekstur, þegar  hringt er í fólk og  því tilkynnt  formlega , að það sé lengur félagar í Sjálfstæðisflokknum? Auðvitað er það brottrekstur.

 Snemma árs 1980 myndaði Gunnar Thoroddsen ríkisstjórn í óþökk forystu Sjálfstæðisflokksins. Gunnar varð forsætisráðherra þeirrar stjórnar. Tveir aðrir þingmenn  flokksins urðu ráðherrar í þessari  ríkisstjórn, þeir  Friðjón Þórðarson og Pálmi Jónsson.  Var  Gunnar rekinn? Nei. Var Friðjón rekinn? Nei.  Var Pálmi  rekinn?   Nei.   Þetta var auðvitað mjög erfið staða  fyrir Sjálfstæðisflokkinn, en flokkurinn hafði sig í gegnum það. Þá var meirihlutinn ekki styrkari en  svo, að ráðherrarnir þrír urðu að taka  sæti í þingnefndum, sem  var nær óþekkt áður.

  Sjálfstæðisflokkurinn hefur  löngum verið  fylgjandi víðtæku samstarfi  við  aðrar þjóðir einkum  lýðræðisþjóðir. Stundum hefur  flokkurinn  meira að segja  gengið svo langt að  reyna að eigna sér hluta þess  sem aðrir höfðu forgöngu um í þeim efnum.  Hinn kunni  fræðimaður Hannes Hólmsteinn Gissurarson hefur   séð um  endurritun Íslandssögunnar hvað þetta varðar fyrir hönd flokksins. Meðal annars í alræmdum sjónvarpsþáttum Ríkissjónvarpsins.

  Nú  vill Sjálfstæðisflokkurinn að við verðum að athlægi með því að  draga umsókn um ESB  aðild  til baka. Er ekki nóg að efnahagsóstjórn  Sjálfstæðisflokks með hjálp Framsóknar lengst af og  Samfylkingar í blálokin  skuli hafa gert okkur að viðundri um víða veröld, fyrir nú utan það  að leiða hörmungar yfir  tugþúsundir  heimila í landinu ?  Það  nægir þeim greinilega ekki.

  Sjálfstæðisflokkurinn hefur nú illu heilli skipað sér í sveit öfgaþjóðernisflokka yst á  hægri væg stjórnmálanna. Það er dapurlegt , ömurlegt hlutskipti flokks ,sem eitt  sinn var víðsýnn og frjálslyndur. Flokks  þar sem  var rúm  fyrir   fólk , - líka  þótt það  væri ekki sammála stefnu flokksins í öllum  greinum. Það nú er liðin tíð. Umburðarlyndið heyrir nú sögunni til.