Molar um málfar og miðla 441

  Það  viðraði ekki vel til hátíðahalda á kvennafrídaginn, 25. október. Konur létu veðrið þó  ekki aftra sér  frá því að  flykkjast þúsundum saman á Lækjartorg og Arnarhól.  Kona, sem  rætt  var við í  fréttum Stöðvar tvö,  sagði að það væri mannskaðaveður. Svo var sem betur  fer ekki. Mannskaðaveður er  veður, sem veldur manntjóni.  Ágæt var hinsvegar forsíðufyrirsögn Morgunblaðsins (26.10.2010): Um 50.000 konur börðust fyrir  hitamálum í nístingskulda.

 Athyglisverð var umfjöllun Svavars Halldórssonar í  fréttum Ríkissjónvarps (25.10.2010) um brask þeirra Jóns Ásgeirs og Pálma Haraldssonar með  fyrirtækið Iceland. Skítaflétta var það kallað. Áreiðanlega  réttnefni.  Átti þessi skítaflétta þeirra félaga  með fyrirtækið Iceland  sinn þátt í að   setja  Íslandið okkar á hliðina?

 Úr dv.is (25.10.2010) : En verkamenn sem vinna nú að breytingum á lúxusheimili hans í London eru taldir hafa lokað morðmáli sem á rætur sínar að rekja aftur til ársins 1879.   Á íslensku er ekki  hægt að taka  þannig  til orða að máli hafi verið lokað.  Það er  hinsvegar hægt að orða hugsun með þeim hætti á  ensku. Hér hefði  til dæmis mátt segja,  að talið væri að verkamenn hefðu leyst morðgátu frá árinu 1879. 

   Í þessari sömu frétt dv.is segir: Morðmálið hefur verið kallað Barnes-ráðgátan þar sem hin 29 ára gamla vinnukona, Kate Webster, á að hafa myrt Thomas með exi þegar yfirmaður hennar snéri aftur úr kirkju eitt sunnudagskvöld. Hér mætti gera  að minnsta kosti  tvær  athugasemdir.  Að tala um yfirmann vinnukonunnar er hallærislegt. Húsmóðir væri betra. Merking er líka óljós. Eru  Thomas og yfirmaðurinn tveir menn?  Í stað þess að segja,  sneri  aftur úr kirkju, væri betra að tala um að koma  úr kirkju eða frá kirkju. Eitt sunnudagskvöld er  óíslenskulegt.  Betra væri að segja, að kveldi  sunnudags. Líklega er þetta hrátt úr ensku: One  Sunday evening.

  Í hádegisfréttum Ríkisútvarpsins (25.10.2010) sagði fréttamaður: Þyrlan hlekktist á.... Hann hefði betur  sagt: Þyrlunni hlekktist á.  Það er  í samræmi við málvenju og er því rétt mál. Í sama fréttatíma var  talað um  fjallagöngumann.  Málvenja   er að segja: -  fjallgöngumaður. Hinsvegar er talað um fjallamann og fjallageit. Ef  góður íslenskumaður hefði lesið handrit  þessara fréttamanna yfir,  áður en  fréttirnar  voru lesnar fyrir okkur hlustendur  hefðu þessar villur verið  leiðréttar.   Hvar var málfarsráðunauturinn?