Molar um málfar og miðla CLVII

 Ríkisútvarpið á það til að misbjóða hlustendum með ýmsum hætti, þótt margt sé þar auðvitað ágætlega gert. Í morgunþætti  Rásar tvö (23.09.2009) skoðuðu umsjónarmenn dagblöðin og frétt á  forsíðu Morgunblaðsins um sendiráð Íslands í Japan varð þeim  tilefni til nokkurra orðaskipta.    Skemmst er frá því að segja að samtalið einkenndist af fáfræði og fordómum um utanríkisþjónustu lýðveldisins og íslensk sendiráð. Raddblærinn sagði sitt um skoðun umsjónarmanna á sendiráðum. Fyrst er það  til að taka að annar umsjónarmanna hafði greinilega ekki skilið fréttina sem um var rætt. Eða ekkert lesið nema fyrirsögnina, sem er villandi, og frétt Morgunblaðsins er illa  framsett. Sá hagaði  orðum sínum þannig að helst var að skilja að rekstur sendiráðsins í Japan kostaði hálfan annan milljarð á ári! Í fréttinni kemur fram að stofnkostnaður var 815 milljónir. Það vissu allir, að það var dýrt að festa kaup á húsnæði í dýrustu borg heims og urðu um það umræður á sínum tíma og það var gagnrýnt.  Jafnframt var viðurkennt að húsakaupin væru góð fjárfesting, og litlar sem engar líkur væru á tapi, ef seinna væri ákveðið að selja. Stofnkostnaðurinn er tiltekinn í  fjárlögum 2000- 2001 og allur kostnaður við rekstur sendiráðsins frá upphafi, í  tæpan áratug, nemur einum og hálfum milljarði. 

 Raunar er þetta álíka vitlaust og að taka stofnkostnað og rekstrarkostnað RÚV frá upphafi og  segja að RÚV sé upp á svo og svo háa upphæð. Ætli mundi ekki  heyrast hljóð úr horni í Efstaleitinu, ef slíkum reiknikúnstum væri beitt. En Ríkisútvarpið er sem kunnugt er þekkt fyrir ábyrga  fjármálastjórn og aðhald á öllum  sviðum.

    Niðurskurður verður auðvitað í  starfsemi utanríkisþjónustunnar eins og annarsstaðar hjá því opinbera. Það var óheiðarlegt að láta að því liggja að lítt væri skorið niður í utanríkisráðuneytinu nema framlög til þróunarhjálpar. Auðheyrt var og greinilegt að umsjónarmenn vissu ekkert um  hlutverk eða  störf sendiráða, en létu sig hafa að bulla um það engu að síður.  Sjálfsagt mun sendiráðum fækka og ekki mun starfsfólki fjölga.  

 Áhugamaður um utanríkismál,sem ræddi þetta samtal við Molaskrifara,  sagði að sennilega væri  ákveðin vísitala ,sem  stundum er notuð um andlegt atgervi, fyrir neðan frostmark í þessum þætti. Ekki hlustar Molaskrifari nógu oft á þáttinn til að hafa skoðun á því, en hitt er víst að samtal  af þessu  tagi, sem hér hefur verið gert að umtalsefni mundu Englendingar kalla, og nú ætlar Molaskrifari að sletta ensku: An insult to intelligence.  Móðgun  við heilbrigða skynsemi,  -  svona lauslega þýtt.  Mér fannst þetta þjóðarútvarpinu til skammar. Þetta voru óvönduð og ófagleg  vinnubrögð.

 Það kemur æ betur í ljós hvílík reginmistök það voru hjá yfirmönnum RÚV að slátra Morgunvaktinni á Rás eitt og setja þetta rugl á Rás tvö í staðinn.

Ósköp var annars að heyra talað um að versla mjólk í Kastljósi RÚV (22.09.2009) og ekki tók betra  við þegar sami fréttamaður sagði:  Er eðlilegt að málin séu að taka þetta langan tíma?  Ekki boðlegt málfar. Það eru gerðar kröfur til RÚV, sem  fellur á hverju prófinu á fætur öðru.

Meira um  Kastljós (23.09.2009). Gott viðtal hjá Helga  Seljan við landbúnaðar- og sjávarútvegsráðherra. Hef hinsvegar sjaldan séð jog heyrt jafn slaka frammistöðu ráðherra. Molaskrifara taldist til að Helgi hafi fimm sinnum spurt  ráðherra  sömu spurningar í upphafi  viðtalsins og fékk aldrei svar. Eftir stendur að landbúnaðarráðherra finnst verðsamráð framleiðenda  í góðu lagi ,ef um er að ræða bændur og kjúklingaframleiðendur (kjúklingabændur eru ekki til) . Slíkt er óleyfilegt innan ESB, enda er ráðherrann harður andstæðingur aðildar.

 Áhugamaður um málfar benti skrifara á hve einkennilega hefði verið tekið til orða í fréttum  sjónvarps (22.09.2009) af óvenju smávöxnum kálfi, sem  sá dagsins ljós  fyrir norðan. Tvívegis var  talað um dvergkú, ekki væri ljóst hvort um dvergkú yrði að ræða.  Réttara hefði verið að tala um dvergkálf eða dvergkvígu fremur en dvergkú. Undir þetta tekur Molaskrifari.