Molar um málfar XCVIII

 Hvernig ætlum  við að  afla  fé, sagði samgönguráðherra í sjónvarpi ríkisins (29.06.09.), Við öflum fjár en útvegum  fé.  Þeir  sem  voru  klukkutíma að  aka  frá Selfossi  til Hveragerðis milli klukkan  þrjú á  fjögur  sunnudaginn 28.  júní munu líklega aldrei skilja  þá  arfavitlausu hugmynd ráðherrans að Vaðlaheiðargöng eigi  að koma á undan tvöföldun Suðurlandsvegar. Vegurinn milli Selfoss og  Hveragerðis  er einn hættulegasti og  fjölfarnasti vegarkafli landsins. Það á  að skipta  höfuðmáli, þegar framkvæmdaröð er ákveðin. Fæstum blandast  hinsvegar  hugur um að  samgöngumiðstöð  við Reykjavíkurflugvöll er brýn framkvæmd, - sem  er reyndar hálfri öld of  seint á ferðinni.

  Á ensku  eðlilegt að nota orðið  risk í  fleirtölu og  segja  to take  risks. Að íslenskri málvenju  er orðið áhætta eintöluorð.  Þessvegna  tölum við um að taka áhættu. Ekki  áhættur  eins og  þýtt var ranglega  úr  ensku í sjónvarpi  ríkisins (29.06.09.)

 Eftirfarandi er  af Vefdv (29.0ö6.09.) . Fréttin fjallar um  flugfélag sem   ætlunin er  að stofna í Kína.  Í  vélum þess eiga farþegar geta  staðið  rétt eins og í strætisvagni.   Síðan segir: Zenghua segist hafa haft samband við forsvarsmenn Airbus flugvélaframleiðandans. Þar hafi þau skilaboð fengist að ráðahagurinnværi nógu öruggur. „Þegar leyfi fæst frá stjórnvöldum, þá prófum við þetta,“ segir Wang.  Sá sem  skrifaði  þessa frétt veit greinilega ekki að  ráðahagur  þýðir  kvonfang.Þess vegna verður þetta merkingarlaust bull Það er alltaf hættulegt  að nota orð  sem maður veit  ekki  hvaða merkingu hafa  eins og  gert er í þessu  tilviki.

Meira af  Vefdv (29.06.09.): Maðurinn hefur setið í rúma viku í gæsluvarðhaldi en ekki var ákveðið að krefjast áframhaldandi gæsluvarðhalds yfir manninum. Þetta er  dæmi um einstaklega kjánalega  orðaröð. Eðlilegt  hefði verið að segja.... ákveðið var að krefjast ekki áframhaldandi gæsluvarðhalds ......

 Það var   óvönduð fréttamennska,  eða ótrúlegur  klaufaskapur,  þegar Þórdís Arnljótsdóttir fréttamaður tók svo   til orða í tíufréttum  sjónvarps ríkisins (29.06.09.)  að fjármálaráðherra hafi  reynt að færa rök fyrir því samþykkja þyrfti ríkisábyrgð  á  Icesave-samkomulagið  á  fundi í Iðnó. Þetta  orðalag er ekki  fréttastofunni sæmandi.  Skoðun  fréttamanns á  ekkert  erindi í fréttina. Það  kom reyndar ekki á óvart að  í lokin var   rætt  við Einar Kárason rithöfund  einan  um fundinn. Einar  fann Icesave  flest  til foráttu. 

Aftur kom hugur fréttastofu RÚV  til Icesave fram í hádegisfréttum (30.06.09.)  þegar  Jóhanna Vigdís  spurði fjármálaráðherra hvernig  honum litist á  að ætla keyra málið  í gegn (um þingið) við þessar  aðstæður.  Ráðherra  svaraði  réttilega að hér  væri   ekki verið að keyra  eitt eða neitt í gegn.  Í þessari frétt var líka  talað um meirihluta vegna málsins. Málvenja er að  tala um  meirihluta fyrir máli, ekki vegna máls.

 Flestir  fjölmiðlar  leiðrétta og  biðjast  afsökunar, þegar farið er rangt  með nöfn. RÚV   fór  rangt með nafn   í  fréttum (29.06.09.) Kallaði  Árna Múla  Jónsson, aðstoðarfiskistofustjóra (samkvæmt því sem segir  á heimasíðu Fiskistofu) Þórð Ásgeirsson.  Engin leiðrétting, engin afsökunarbeiðni.

Og svo er spurt í lokin: Hversvegna er það sérstakt baráttumál Kastljóss  ríkissjónvarpsins (30.06.09.) að hætt verði við byggingu  Tónlistarhússins?

 

Framíköllin á Alþingi

 Framíköll  hafa  lengi tíðkast á  Alþingi. Fram undir þetta hafa þau  takmarkast  við hnyttin innskot, sem kannski  hafa slegið ræðumann svolítið út  af laginu en vakið kátínu í þingsalnum. Nú eru   hinsvegar  svo komið  að  stjórnarliðar   fá ekki  lengur  hljóð í  ræðustóli  fyrir  taugaveiklunarframíköllum þingmanna  Framsóknarflokks  og  Sjálfstæðisflokks. Þetta er  auðvitað  virðingarleysi   fyrir  skoðunum annarra,  virðingarleysi  fyrir  Alþingi og  virðingarleysi  fyrir þeim sem  heima  sitja og  fylgjast  með umræðum í sjónvarpi.

Þingmenn  Framsóknarflokks  og  Sjálfstæðisflokks hegða sér  eins og  óþekkir krakkar. Forðast málefnalegar umræður og  vilja   helst ekkert  ræða  nema   fundarstjórn  forseta og  störf þingsins. Undir þeim dagskrárliðum   fara þeir  út og  suður  ræða allt milli himins og jarðar og  brjóta  lög um þingsköp. Þarna eru þingmenn Framsóknar sýnu verstir.  Það er eins og þeir haldi að þeir séu   staddir á málundi í unglingaskóla en ekki á löggjafarsamkomu  þjóðarinnar. Það vekur athygli margra , að  þingreyndasti  þingmaður  Framsóknar Siv Friðleifsdóttir  tekur ekki   þátt í þessum fíflagangi  flokksbræðra og systra sinna.