Molar um málfar LXVIII

 Stöku  sinnum er hér vikið að málfari í auglýsingum. Á dögunum  fórum við hjónin  í  bíó og  sáum  stórmerkilega  heimildamynd um   frumkvöðulinn  Alfreð  Elíasson og  þá  ágætu menn sem  ásamt  honum  skópu Loftleiðaævintýrið. Það er ástæða  til að fjalla  frekar um þessa mynd, þótt ekki verði það  gert hér og  nú.

 Mikið var sýnt af auglýsingum  áður en  sýning myndarinnar    hófst sem og í  hinu óhjákvæmilega og  hallærislega  hléi sem  fylgt hefur     sýningum í íslenskum kvikmyndahúsum svo lengi sem  elstu menn muna.

Gott  tækifæri  gafst  til að   lesa   auglýsingarnar á breiðtjaldinu. Þar var meðal  annars   eftirfarandi :„Þú þarft að lúkka vel líka", „...soldið sixties í bland við nýtt.", „ Allar sóttar pizzur  á  hálfvirði". Ætli  sóttar pizzur  séu  fyrir  sóttargemlinga?  Þetta var  nú  eiginlega útúrsnúningur.  Áður hefur verið minnst á Byrsbullið : „Þetta er  fjárhagsleg heilsa  fyrir mér."

Það skortir á að  auglýsingahöfundar  kunni  móðurmálið. Það  skortir líka  að þeir sem  borga  auglýsingarnar hafi skilning á því að þær  verða að vera á  vönduðu máli. Ég tek  til  dæmis  á mig  krók  til að þurfa ekki að nota hraðbanka Byrs vegna þess hvað  fyrirtækið ber litla  virðingu  fyrir íslenskri  tungu.

Loks skal enn vikið  að beygingum  á Vefdv. Þar segir  í fyrirsögn (16.05.09.) : „Lögreglan lýsir eftir  16 ára pilt". Þarna ætti auðvitað að  vera þágufall, „ ... 16 ára pilti" . Það er  greinilegt að ekki eru gerðar miklar kröfur um íslenskukunnáttu  til þeirra sem  semja  fyrirsagnir og  skrifa fréttir í Vefdv.