Molar um málfar XXVI

    Mjög þótti mér einkennilega til orða tekið í fréttum  Stöðvar tvö í kvöld. Þar var fyrst  sagt:„Gemlingarnir eru farnir að bera sín fyrstu lömb", og  seinna „ Gemlingurinn,sem bar lambið". Ef um tvílembinga hefði verið að ræða hefði líklega verið sagt: „Gemlingurinn sem bar lömbin". Mér var kennt  að  hér  ætti  að nota  þágufall um  afkvæmið og   segja: "Gemlingurinn ,sem bar lambinu".

    Hér var  fyrir nokkru (XIX)  vikið að því sem ég kalla kækorð. Það kalla ég ofnotuð orð  sem oft algjörlega að þarflausu   er  skotið inn í  texta.  Forvígismaður  verkalýðssamtaka sagði í gær um umdeildar arðgreiðslur  Granda:„..fer algerlega fyrir brjóstið okkur".  Sami maður  sagði :„... hreinlega siðlaust".  Af hverju ekki bara  siðlaust. „Löglegt en siðlaust" . Hefði þessi meitlaða setning batnað, ef Vilmundur Gylfason hefði sagt:„Algerlega löglegt en hreinlega siðlaust" . Öldungis ekki , enda  var Vilmundur enginn bögubósi, - öðru nær. 

    Í morgunútvarpi Rásar eitt í morgun var þátturinn Okkar  á milli. Þar ræddi umsjónarmaður við unga  konu   sem  búið hafði í Bandaríkjunum um árabil og  seinna  stundað nám í Danmörku.  Bæði spyrill og  viðmælandi  voru  einstaklega vel málin þannig að ég fór að leggja við  hlustir. Það  eina  var að ungan  konan  var  mjög  hrifin af orðinu "ofsalega" og ofnotaði það. Annars  var þetta  fyrsta flokks  útvarpsefni á  vönduðu máli.

       Ekki veit ég hver  fyrstur notaði orðatiltækið    „kortéri  fyrir kosningar". Gæti  hafa verið Jón Baldvin.  Það er ágætlega að orði komist. En þetta hættir að vera skemmtilegt þegar annarhver pólitíkus  er farinn að  tönnlast á því í tíma og ótíma.

    Á Pressunni las  ég  :„Tryggingar taka hækkunum". Af hverju ekki að segja : Tryggingar hækka. Þar var  líka  talað um  „ eigin áhættur" í  fleirtölu.  Kann því  illa.

Moggabloggari talaði um  „að bera hag flokks síns eitthvað  fyrir brjósti". Þarna er orðinu eitthvað   ofaukið.

     Að lokum:  Umsjónarmaður  auglýsinga á  sjónvarpsstöðinni ÍNN ætti að kenna   auglýsingaþul að segja  súkkulaðikaka, ekki "súkklakaka", eins og  dengt er yfir áheyrendur á hverju kvöldi. Á færeysku  heitir  reiðhjól nefnilega súkkla og mér  dettur alltaf  eitthvað  furðulegt í hug , þegar ég  heyri þennan   hallærislega framburð.