"Að gera kostakjör"

Það er  hrein undantekning að hlusta á heilan fréttatíma í ljósvakamiðlum án þess að  heyra  ambögur. sama  gildir   reyndar um lestur  netmiðlanna.

Í sjónvarpsfréttum áðan talaði  fréttamaður um "að gera kostakjör" á útsölum í Kringlunni. Átti  líklega  við að  þar væri hægt að  gera kostakaup.  Í sama fréttatíma  var  talað um að "eiga  fangið  fullt með". Nú  skal ég ekki  dæma  hvort það er alrangt, en hið  venjulega er að  segja að segja " að  eiga fullt í fangi með".

Svo má gjarnan nefna að fréttamenn margir  hverjir  nota  sögnina  að  vinna varla öðru vísi  en  eftir  fylgi "hörðum höndum". Ekki skiptir þá  máli  hvort  verið er að  skrifa bók eða  byggja  hús.Allt er það  gert  hörðum höndum.

Nýlega var í Morgunblaðinu fjallað um gámagrams , aldeilis prýðilegt nýyrði,sem ég minnist ekki að hafa heyrt   fyrr. En þar var  talað um að  tilteknir menn menn væru ekki  "einir  við kolann". Þarna  var  ruglað  saman  tveimur  orðatiltækjum; að vera  einir um  hituna, -  að sitja einir að einhverju  og  að  vera iðinn  við kolann;  að ástunda eitthvað   af dugnaði og eljusemi.

Svo  koma  hér  tvö  hallærisdæmi  af  mbl. is  og visir.is  bæði frá í dag:

mbl.is 07.02.2009:

"Einnig hafa heyrst sögur þess efnis að eigendur hafi sigað kattardýr sín, á borð við ljón og tígrisdýr, á óvini sína innan fíkniefnaheimsins." Sögnin að  siga  tekur  með sér  þágufall. Vísir.is. 07.02.2009

Geir Haarde formaður Sjálfstæðisflokksins  grunar að Ólafur Ragnar  forseti Íslands hafi  vitað af... Sögnin að  gruna  tekur með sér þolfall.

Þetta eru  í rauninni grunnskólaatriði.

Hversvegna  er   slíkum  skrifurum sleppt  lausum í netheimum ?

 

 

Til hvers Blaðamannafélag ?

 Það vakti nokkra athygli, ekki síst þeirra sem áður  höfðu starfað  við  blaðamennsku, að Blaðamannafélag  Íslands  skyldi  enga skoðun hafa  á framferði upplýsingafulltrúa  Vegagerðar ríkisins, G. Péturs Matthíassonar, sem frægt var að endemum. G. Pétur  starfaði sem  fréttamaður  við   við  Sjónvarp allra landsmanna. Þaðan  tók hann með sér, ófrjálsri hendi   viðtalsbút sem  aldrei  var sýndur vegna  þess að  Geir H. Haarde  forsætisráðherra stöðvaði viðtalið.Auðvitað umdeild ákvörðun hjá  forsætisráðherra, en ekki óeðlileg, að mínum dómi, þegar litið er  til spurninga G. Péturs.

Þegar  þessi  sami G. Pétur var orðinn starfsmaður annarrar ríkisstofnunar,dró hann fram  viðtalsbútinn, sem hann hafði  tekið heim með sér án leyfis úr fórum vinnuveitanda síns og  sýndi hann  á  netinu  í þeim tilgangi að hefna sín á pólitískum  andstæðingi,Geir H. Haarde  forsætisráðherra. Þetta var auðvitað bæði stórmannlegt og fagmannlegt.

Á þessum  heiðarlegu og  drengilegu  vinnubrögðum G. Péturs hafði Blaðamannafélag Íslands enga skoðun.Eftir  því var þó leitað.

Nú kemur í ljós að  einn af ljósmyndurum Morgunblaðsins  vinnur einnig  fyrir  lögregluna og   er  því í allt annarri  aðstöðu  til myndatöku fyrir sinn miðil  en  tökumenn  annarra fréttamiðla.Alltaf  fyrstur á vettvang.Þetta er sennilega einsdæmi í hinum vestræna heimi.

Á þessu hefur  formaður  Blaðamannafélags  Íslands heldur enga skoðun !

Auðvitað  tengist það ekkert  því að   formaður  Blaðamannafélagsins  starfaði lengi  fyrir Morgunblaðið , muni ég  rétt. Skárra væri það  nú !  En rétt man ég,að  Blaðamannafélagið  hafði  sterkar  skoðanir  á  aðgengi að  dauðum ísbirni  og  notkun lögreglu á piparúða,sem  félagið sagði sérstaklega  beint að  myndatökumönnum.  Varla þó að þeim sem var að vinna  fyrir lögregluna?

Er þetta gamla  félag  alveg heillum horfið ?