Molar um málfar og miðla 192

  

 Í morgunútvarpi Rásar tvö (04.11.2009) talaði annar umsjónarmanna um kindur með hala. Kannski átti þetta að vera fyndni. Aulafyndni. Í  sama þætti töluðu umsjónarmenn við samstarfsmann sinn eins og svo algengt er hjá RÚV. Það eru hæg heimatökin. Rætt var um veggjöld.  Innanhússmaðurinn, sem rætt var við fullyrti að hvergi í veröldinni væri það svo að ekki væri hægt að komast inn eða út úr borgum nema greiða veggjöld. Ekki víðförull sá. Aldrei komið til Óslóar. Þar borga allir sem koma akandi inn í borgina.Allir. Engin leið að komast hjá því. Kerfið er alsjálfvirkt. Bílarnir myndaðir og  gjöldin innheimt eftir á. Gísli Kristjánsson fréttaritari RÚV  í Noregi  útskýrði þetta prýðilega  í Speglinum um kvöldið. Það sem innanhússmaðurinn  sagði um þetta  í morgunþættinum var bara bull.. Stundum getum verið  skynsamlegt að tala við fólk sem ekki vinnur líka í Efstaleitinu. Þar vita nefnilega ekki allir allt svo merkilegt sem það nú er.

 

Búist er við að skemmtigarðurinn opni eigi síðar en 2015, var sagt í  hádegisfréttum RÚV (04.11.2009). Hvað  skyldi nú skemmtigarðurinn opna? Þarna átti auðvitað að segja: Búist er við að skemmtigarðurinn  verði opnaður eigi siðar en 2015.

 

Molaskrifara þótti einkennilega til orða tekið,þegar sagt var í morgunfréttum   RÚV um stjórnmálaástandið í Afghanistan  (03.11.2009): Þrýstingur vex á Karzai að deila með sér  völdum. Ekki þorir  skrifari að fullyrða að þetta sé  rangt, en það stangast hressilega á  við málkennd hans. Tveir eða  fleiri  geta  deilt með sér  völdum , en  varla  einn.  Fer  Molaskrifari hér villur vegar?

Málfarslegur metnaður íþróttadeildar RÚV er samur við sig. Hann var einn af  stóru kaupunum,sem ...liðið gerði í sumar  sagði  íþróttafréttamaður í tíu fréttum (03.11.2009). Óboðlegt orðalag. 

Ekki getur  skrifari sagt, að hann hafi orðið  margs vísari  eftir að  hafa  hlýtt á umræður í Kastljósi  RÚV  mánudagskvöld (02.11.2009) Fjallað  var um hugsanlegar afskriftir  skulda Haga, en   óstaðfestar fréttir  höfðu birst um það á Stöð  tvö um helgina.   Þingmenn og ráðherrar  sem spurðir  voru    tóku varfærnislega til orða. Best svaraði Birkir Jón Jónsson.   Einn  sagði:  Þetta hefur ekki verið  staðfest, annar sagði ; veit ekki um staðreyndir  og sá þriðji;  veit ekki meira en komið hefur  fram í fjölmiðlum.


Þegar umræðan   Kastljósi  hófst sagði  stjórnandi efnislega: Þetta  hefur svo sem  ekkert   verið  borið til baka, en   hvernig   slær þetta ykkur,  ef rétt er?Þingmennirnir í Kastljósi  voru báðir  yfirvegaðir og  málefnalegir.   Hér  var í Ríkissjónvarpi,  sem við eigum öll , fjölyrt um orðróm sem ekki hafði verið  staðfestur.Var bara orðrómur, kannski  slúður,viljandi sett af stað  úti í bæ. Er þetta faglega  fréttamennska? Mér  finnst það  ekki. Minnir  dálítið  á það  sem  Bandaríkjamenn kalla á  sínu máli: Let them  deny it.     Sett er fram  fullyrðing,  og  svo er það  þeirra,  sem  liggja undir ámæli að  sanna að  fullyrðingin eigi ekki  við  rök að  styðjast.  Engin  dómur er hér  lagður á  efnisatriði málsins. Enda liggja  staðreyndir  ekki fyrir þegar þetta er skrifað (03.11.2009) 

 Athygli vakti  að   í  Kastljóss þættinum  sagði  þingmaður:  Að það væri ekki góður bissness að  gefa þetta mikið  eftir. 

Í   fréttum  var fjallað um hrossakjöt, nánar  tiltekið kjöt af   zebrahestrum sem nú er  byrjað að  auglýsa sem jólamat. ( Skrifari getur  vottað að þetta er öndvegismatur eins og íslenskt hrossakjöt getur best verið). Sagt var að kjötið sem sýnt var í fréttinni   væri  medium  rare, það er að segja  steikt í meðallagi,ljósrautt, ekki blóðugt og ekki grátt.  Kannski  kemur sú  tíð,  ef kaupmenn og   fjölmiðlar fá að móta  málið  að  við getum  gert  góðan bisness með því að versla  okkur  medium rare  kjöt í factory outlet.