Enn bregst Mogginn

 Þeir sem borga fyrir að fá Morgunblaðið heim til sín á morgnana eiga heimtingu á því að þar sé í fréttum  fjallað um menn og  málefni af heiðarleika og réttsýni.

Það var augljóslega mjög fréttnæmt er eignir fyrrverandi ráðuneytisstjóra  í fjármálaráðuneytinu, voru kyrrsettar. Það var  vegna þess að hann var grunaður um að hafa nýtt sér innherjaupplýsingar er hann seldi öll hlutabréf sín í  Landsbankanum  skömmu eftir að hann sem  embættismaður sat fund í London þar sem fjallað var um slæma  stöðu íslenska bankakerfisins. Verðmæti bréfanna mun hafa 127 milljónir króna.

Þetta varð Morgunblaðinu tilefni til að birta  örstuttan eindálk um málið  efst á  vinstri síðu, bls. 6 nánar tiltekið miðvikudaginn 18. nóvember.

 Í dag,  fimmtudaginn 19. nóvember annan  eindálk um málið , öllu lengri á bls. 2.  Þar  er Ólafur Þór  Hauksson, sérstakur saksóknari, fenginn til að neita því að  kyrrsetning  eigna Baldurs hafi  pöntuð niðurstaða.  Þetta er í samræmi  við hina frægu subbureglu í blaðamennsu  sem ættuð er frá  Bandaríkjunum og Nixon:  Látum þá  neita því(Let them deny it). Það er sem sagt verið að gefa í skyn að  stjórnvöld, væntanlega, hafi  krafist þess að saksóknarinn kyrrsetti eigur Baldurs.

Það bætist svo við að  hinir venjulega nafnlausu  Staksteinar  blaðsins eru  í dag  frá upphafi  til enda vörn fyrir Baldur Guðlaugsson, að vísu   er textinn að mestu tilvitnun í nafngreindan bloggara.En látum það nú vera. Staksteinar eru ekki fréttir, - miklu oftar nafnlaust níð um nafngreint fólk.

Sá sem þetta skrifar  hefur ekki hugmynd um sekt  eða  sakleysi Baldurs Guðlaugssonar  í umræddu máli. Hann krefst þess hinsvegar að Mogginn  geri sér  ekki mannamun í fréttaflutningi eins og hér er gert.

Það er engu  líkara en öll fagmennska í fréttaflutningi  hafi með nýjum ritstjórum   verið látin víkja,  send út í hafsauga. Það eru  vondar fréttir  fyrir lesendur blaðsins og illt hlýtur að vera fyrir vandaða blaðamenn  að búa  við slíka stjórn.