Molar um málfar og miðla 201

  Molaskrifari   fær ekki betur séð en allir þeir, sem heiðraðir voru á degi íslenskrar  tungu, séu vel að þeim heiðri komnir. Þorsteinn frá  Hamri er höfuðskáld, - þeir  Baggalútspiltar  stór góðir. Lagið við ljóð  Káins , Sólskinið í Dakota, eftir Braga  Valdimar Skúlason, í flutningi þeirra  heillaði  mig er ég er  heyrði það  fyrst  í Andrarímum. Þórbergssetrið hefur  Molahöfundur, því  miður enn ekki heimsótt. Færeyskur  rithöfundur,  vinur minn, eða vinmaður minn, eins og  Færeyingar  segja,   stansaði  þar í 4-5  klukkutíma á leiðinni  frá   Seyðisfirði  til Reykjavíkur á dögunum og lýsti þeirri heimsókn  ítarlega  fyrir mér  kvöldið áður en setrið hlaut þessa viðurkenningu. Hann er heillaður  af Þórbergi,- eins og fleiri.   

 

Það má eiginlega segja að í sameiningu hafi RÚV  og  Múrbúðin gefið íslenskri tungu  langt nef á  degi  tungunnar  með birtingu   afspyrnu vondrar  auglýsingar þar sem  talað er um að hakka og lakka verð. Á víst að vera fyndið. María Gunnarsdóttir vakti  athygli á þessari auglýsingu í  athugasemd  við síðustu Mola.  Enn eitt framlag  RÚV  til stuðnings móðurmálinu. Í  dagskrárkynningu RÚV  sjónvarps (16.11.29009) var talað um  mynd   þar sem   fólk  dettur út  í  tvær mínútur og   sautján  sekúndur. Dettur út  er   slangur  fyrir að  missa  meðvitund.

 

Það var lofsvert og afar vel til fundið  hjá Kastljósi RÚV að  flytja hið  fallega  ljóð Huldu,  Hver á sér  fegra  föðurland, á táknmáli í tilefni  dags íslenskra  tungu. Takk fyrir það.

 

Í fréttum Stöðvar tvö um manninn sem  skaut á útihurð í Breiðholti var sagt ( 16.11.2009) ..  hafði  sig á  bak og burt.  Þarna hefði  átt að  segja hafði sig   burt   eða var á bak og  burt.  Það er ekki hægt að tala um að hafa sig á bak og burt. Líka var sagt  í þessari frétt  að maðurinn hefði verið klæddur  lambhúshettu, - eðlilegra hefði verið að segja að hann verið með lambhúshettu..

 

Afleit fyrirsögn var á  Vefdv á  degi íslenskrar tungu (16.11.2009) Helga Kress: útgefandinn uppvís af meiðyrði. Í  fyrsta lagi verða menn uppvísir  að  einhverju, ef tiltekinn gjörningur sannast á þá. Í öðru lagi er orðið meiðyrði  yfirleitt notað í fleirtölu. Því ætti að standa  þarna  meiðyrðum. Annars er ekki heil brú í þessari fyrirsögn. Örugglega hefur  Helga Kress ekki orðað þetta svona.

Í  Vefdv  (16.11.2009) er  sagt  frá  bifreiðaárekstri á Akureyri með þessum  orðum:  Þarna varð árekstur með hvítri Kia Sportage bifreið og blárri Toyota Hiace sendibifreið. Eðlilegt  hefði verið að  segja:  Þar rákust  á...  eða  árekstur varð milli...   En auðvitað er gott að fá að  vita hvernig bílarnir voru á litinn! Í sama blaði er fjallað um byrjunarörðugleika hjá  versluninni Kosti. Áformað hafði verið að opna  verslunina klukkan  ellefu, en það seinkaðist um nokkra klukkutíma. Orðið seinkaðist er ekki til.   Réttara hefði verið að segja  ... en því  seinkaði  um nokkra  klukkutíma.

   

Í  stundarkornshlustun á   Morgunútvarp Rásar tvö (17.11.2009) þrástagaðist annar umsjónarmanna á  orðinu  testa , sem er enskusletta ( e. test = prófa). Sá  hinn sami talaði um að fyrirtækið Íslensk  erfðagreining hefði unnið lengi  hér á landi.  Starfað lengi, hefði verið  betra.  Málfarsráðunautur RÚV þarf að taka   stjórnendur  morgunþáttarins  til  bæna.

  

Fréttin   um brottrekstur  Guðmundar Ólafssonar hagfræðings úr þáttum  Sigurðar G. Tómassonar  í Útvarpi Sögu staðfestir  það sem Molaskrifari hefur  sagt um þennan  fjölmiðil.  Merkilegt þykir mér þó, ef ágætismaðurinn  Sigurður G. Tómasson, lætur þetta yfir sig ganga.

   

Gullfiskaminnið og heiðarleikinn

 

 

 Þegar stjórnmálamaður fullyrðir að hann hafi ekki haft hugmynd um að Baugur  hafi  styrkt  kosningabaráttu hans  fyrir  fjórum árum, um eina milljón  króna  þá kemur tvennt    upp í í hugann. Hann heldur  að kjósendur séu heimskir.  Kjósendur  skynja að hann er ekki  eins   klár og hann vill vera láta. Allavega er hann ekki minnisgóður.

  

  Þetta minnir á  að fyrir nokkrum árum fékk tilvonandi  tengdadóttir  ráðherra ríkisborgararétt með hraði. Alþingismennirnir,  sem   settu stúlkuna á hraðbraut ríkisborgararéttar,  sóru   og sárt við lögðu  hver á fætur  öðrum að þeir hefðu  ekki haft hugmynd um tengsl  hennar við ráðherrann.  Trúlegt?  Hreint ekki. Að minnsta kosti hvarflaði ekki að mér að trúa þeim.

 

  Það veitti greinilega  ekki af því að halda þjóðfund þar sem heiðarleiki var settur á oddinn, - því   122 fundargestir voru  sektaðir fyrir að leggja  bílum sínum ólöglega  við  fundarstaðinn. En ekki verður því trúað,  að  forsvarsmenn  þjóðfundarins hafi haft samband  við lögregluna til að  óska eftir því að fallið yrði frá sektum.

 Kannski er þetta  bara Ísland í dag, eins og stundum er sagt.