Upphlaup ábyrgðarmannanna

   Fyrir venjulega borgara  með sæmilegt minni er erfitt ,ef ekki útilokað, að skilja gauragang forystu Sjálfstæðisflokksins eftir að nýtt og hagstæðara samkomulag  náðist um Icesave-klúður Sjálfstæðisflokksins.  Davíð Oddsson seðlabankastjóri og  Árni Mathiesen fjármálaráðherra viðurkenndu ábyrgð Íslands í  þessu máli með undirskrift sinni.  Það var í nóvember í fyrra.  Með gildum rökum má segja  að þáverandi þingflokksformaður og  núverandi  formaður Sjálfstæðisflokksins  sé  samábyrgur. Hér  er enn verið að slá og  setja  Íslandsmet í tvískinnungi og lýðskrumi.   Tek mér það bessaleyfi að  tilfæra hér nokkrar setningar úr bloggfærslu Jóns Inga Cæsarssonar frá í  júlí í sumar:

"Nokkrum dögum áður en skrifað var undir samning um lán Alþjóðagjaldeyrissjóðsins til Íslands var gerð breyting á viljayfirlýsingu íslenskra stjórnvalda til sjóðsins og sérstaklega hnykkt á því að Íslendingar hétu að standa við allar skuldbindingar sínar á grundvelli innistæðutryggingasjóðsins.

Davíð Oddsson og Árni M. Mathiesen undirrituðu uppfærðu viljayfirlýsinguna 19. nóvember, sama dag og lánið var samþykkt, eins og þá fyrri 3. nóvember.

Eftirfarandi setningu var bætt inn í 9. lið uppfærðu yfirlýsingarinnar: „Ísland hefur heitið því að virða skuldbindingar á grundvelli innstæðutrygginga­kerfisins gagnvart öllum tryggðum innlánshöfum."

  Halda menn að stjórnarandstaðan hefði náð betri samningum ?  Að Bretar og Hollendinmgar hefðu verið  sveigjanlegri við Sigmund og Bjarna? Eða áytum við  bara að hlaupa frá því sem  Davíð og Árni skrifuðu undir? Hlaupa frá skuldbindingum okkar? Er það siðaðra manna og þjóða háttur?  Hvað vill stjórnarandstaðan gera?

 Um Framsókn er  fátt að segja.  Gamalgrónir  Framsóknarmenn eru hættir  að hlusta á  strákana sem  nú stýra flokknum. Þeim blöskrar. Reyndur  fyrrverandi þingmaður sagði við  þann sem  þetta skrifar.: Þingmennska er eins og  hvert annað  starf sem  þarf að læra. Núverandi  formaður  Framsóknar  hafði  aldrei komið nálægt landsmálum eða  sveitarstjórnarmálum, þegar hann var kjörinn formaður  og fór svo inn á þing. Hann kann ekki að  starfa á Alþingi. Noregsflandrið og öll sú  saga  er   meðal annars til vitnis um það. Það er mikið til í þessu. Formanni  Framsóknar líður betur að veifa röngu tré en öngu. Honum líður best í sviðsljósi  fjölmiðla.