Norsk réttvísi

   Í Noregi eru þung viðurlög við umferðarlagabrotum. Miklu þyngri en hér á landi. Í vefútgáfu norska blaðsins (16.10.2009) VG er frá því greint að  lögreglan hafi stöðvað  kunnan lögfræðing  á  109 km hraða á vegi þar sem hámarskhraði var 60 km á klukkustund. Lögfræðingurinn var að fara fram úr bíl, sem ók hægar en  60 km/klst. Aðstæður voru góðar, vegurinn þurr og  gott  skyggni.  Lögfræðingurinn var dæmdur  í 21 dags  skilorðsbundið  fangelsi ,20 þúsund   noiskra króna seklt ( rúmlega 220 þúsund  íslenskar krónur)  og  sviptur ökuleyfi í  16 mánuði.

  Hér á landi er alltof  vægt  tekið á ökuníðingum. Daglega horfir maður  á  fólk á  90-100 km  hraða á Hafnarfjarðarveginum  blaðrandi í síma   og sískiptandi um akrein  án þess að gefa  stefnuljós. Hámarkshraðinn  frá  Bústaðavegsbrú  suður undir  BP  stöð við Vífilstaðaveg  er 80 km/klst.   Skömmu áður en komið er að BP  stöðinni  lækkar hraðinn niður  60 km/klst en varla sést nokkur minnka hraðann. Þegar beðið  er  við umferðarljósin á  gatnamótum Vífilstaðavegar og Hafnarfjarðarvegar horfir   maður á    18 hjóla  trukka ýmist  tóma  eða með fullfermi af möl  eða  sandi  þjóta hjá á minnst 80 km hraða.

 Lögreglan hefur  hvorki  fjármuni   né mannafla  til að  gæta þess að  farið sé að lögum, umferðarlögum. Slysin verða þegar lögin eru brotin. Þetta er ófremdarástand.

í

Molar um málfar og miðla CLXXVII

 

Nýr fréttatími Morgunblaðsins og Skjás eins sá  dagsins ljós í kvöld (15.10.2009), ef þannig má að orðið komast. Um fréttatímann er svo sem lítið að segja. Engin straumhvörf. Molaskrifara fannst hinsvegar sviðsmynd og umhverfi fréttaþularins,sem skilaði sínu ágætlega, einstaklega lítið spennandi.

 

  Ekki heyrði Molaskrifari betur í fréttum Stöðvar tvö (14.10.2009), en fréttamaður talaði um að: ... málið verði áfrýjað. Þetta var í frétt um kröfur í þrotabú gamla Landsbankans. Hafi Molaskrifara misheyrst , er beðist afsökunar á að nefna þetta, en hafi hann heyrt rétt, er þetta afleit ambaga. Hvað segja aðrir sem hlýddu á fréttir Stöðvar tvö á miðvikudagskvöldið? Í sömu frétt var líka talað um að þjónusta kröfuhafa. Ekki er Molaskrifari sáttur við það orðalag, en það er  orðið býsna algengt.

  Yfirleitt er fólki boðið að koma í viðtöl í ljósvakamiðlum til að greina frá skoðunum sínum , segja álit sitt  á einhverju. Það var einkennilegt að hlusta á viðtal við forseta ASÍ á Rás tvö í Ríkisútvarpinu á Morgunvaktinni (14.10.2009). Annar spyrjenda greip í sífellu í fram í fyrir þeim sem sat fyrir svörum og virtist eiga erfitt með að leyfa viðmælenda að tala út. Þetta gerist líka stundum í Kastljósi. Þegar RÚV ræður  nýtt fólk til starfa í þáttum sem mikið er hlustað á og í ljós kemur að viðkomandi veldur ekki verkefninu á að bregðast við. Það er nóg af ágætu fólki innan RÚV. Þetta viðtal við forseta ASÍ var ógott. 

   Margir hafa stundað lýðskrum um tíðina, en Sjálfstæðisflokkurinn slær öll sín fyrri met. Þetta skrifar Jónas Kristjánsson á bloggi sínu. Hann hefði mátt geta þess, gamli Framsóknarmaðurinn, að í lýðskruminu stendur Framsóknarforystan jafnfætis Sjálfstæðisflokknum, ef ekki feti framar. Og fjölmiðlar halda áfram að bíta á úldið agnið.  

 

Kiljan er með allra áhugaverðasta efni RÚV sjónvarps. Föstu liðirnir þykja Molaskrifara bestir. Þau Kolbrún og Páll Baldvin og  Bragi Kristjónsson í sínu Rykkorni, eða ari. Maður verður alltaf svolítið ríkari eftir að hafa hlýtt á fjölfróðan Braga miðla menningarmolum,sem mikils virði er að halda til haga. Gott var (14.10.2009) að heyra hann segja í Siglufirði.

 Útvarp Saga kallar sig þjóðarútvarp!! Verstu útvarpsþættir ljósvakans eru þegar útvarpsstjóri Sögu og sá sem stjórnar þætti ,sem kallaður er Rödd alþýðunnar, eru á dagskrá og taka við símtölum frá hlustendum. Það er engu líkara en þröngur hópur kverúlanta sé áskrifandi að aðgangi að þessum símaþáttum. Yfirleitt fá þeir einir að tala út sem eru sammála skoðunum þeirra sem stjórna þáttunum. Er fram líða stundir hljóta þessir þættir að verða notaðir í kennslu í fjölmiðlafræði um það hvernig EKKI á að gera útvarpsþætti. Ég opna fyrir Útvarp Sögu í von um að heyra í Sigurði G. Tómassyni og sé Guðmundur Ólafsson með honum er það eins og að fá konfekt með kaffinu eftir góða máltíð.  

 

Svo sanngirni sé gætt þá hefur Molaskrifari stöku sinnum heyrt ágæta þætti í umsjón annarra aðila í Útvarpi Sögu, og svo eru auglýsingarnar stundum skemmtilegar,  ekki síst þær sem fjalla um um allskyns Kínalífselixíra sem  eiga að lækna  allt milli himins og jarðar. Og svo þessi um apótekið í Laugarneshverfinu ,sem er bara fyrir konur. Eitthvað mundi Jafnréttisráð líklega segja ef auglýst væri  apótek fyrir karla !