Molar um málfar og miðla CLXV

   

Gaman var að sjá Færeyinga og heyra færeysku í fréttum RÚV sjónvarps (01.10.2009). Tungumál granna okkar mætti gjarnan heyrast oftar með fréttum af því sem þar er að gerast. Samantekt fréttastofu RÚV um hrunið fyrir ári var prýðileg. í alla staði.

Ríkisútvarpið verður að svara því hversvegna netföng starfsmanna eru ekki aðgengileg á Netinu. Er verið að vernda starfsmenn frá athugasemdum frá eigendum Ríkisútvarpsins?

 Þjóðinni.

Vilja menn ekki hlusta á athugasemdir ? Ríkisútvarpið er  þá eins og Hannes Hólmsteinn Gissurarson,Björn Bjarnason  og Gísli Marteinn Baldursson sem leyfa ekki athugasemdir við bloggfærslur sínar. Það er auðvitað ekki leiðum að líkjast. Svar óskast.

 

Helgi Seljan kom ekki að tómum kofanum hjá Steingrími J. í Kastljósi kvöldsins (01.10.2009). Steingrímur tók Helga í tíma. Með fullri virðingu fyrir Jóhönnu, þá er Steingrímur hinn sterki leiðtogi þessarar ríkisstjórnar. Um það verður eigi deilt. Ég leyfi mér að bæta því við , að hlypi hann ekki á hverjum degi og hefði hann ekki gengið frá Langanesi á Reykjanestá hefði hann ekki það úthald sem þarf í þennan ótrúlega erfiða slag við flokka sem vilja eyðileggja og rífa niður allt sem gert er og iðka lýðskrum í ríkari mæli en áður hefur verið gert.

 

Ríkisstjórnin hefur vanhirt tengsl við vinaþjóðir, og það væri ábyrgðarleysi að skoða ekki gaumgæfilega þetta lánaboð, þessi ummæli hefur fréttavefur RÚV eftir stjórnarþingmanni (30.09.2009). Það er ekkert til sem heitir að vanhirða tengsl. Í þessu tilviki hefði átt að segja vanrækt tengsl, því líklega er átt er við það. Ekki kann Molaskrifari heldur að meta orðið lánaboð. Heldur hefði átt að tala um lánstilboð.

 

Seinni fréttir sjónvarpsins hefjast svo á slaginu klukkan tíu, sagði dagskrárkynnir sjónvarpsins (30.09.2009). Þegar þessi orð voru sögð átti eftir að sýna Kilju Egils og dagskráin var þá þegar vegna Kastljóss og frétta orðin talsvert á eftir áætlun. Kilja Egils er ekki í beinni útsendingu og því ekki hægt að stytta hana i útsendingu.. Það var því öruggt að fréttir mundu ekki hefjast á slaginu klukkan tíu. Samt var hlustendum sagt að fréttir yrðu klukkan tíu. Klukkan tíu kom texti á skjáinn um að fréttir hæfust klukkan 22 05. Molaskrifari hefur lengi verið þeirrar skoðunar að þetta form dagskrárkynningar hafi fyrir löngu gengið sér til húðar. Það á gefa fallegu stúlkunum frí og hlífa áhorfendum við brosinu, sem stundum frýs og verður yfirmáta vandræðalegt, þegar tæknimaður er seinn að skipta um mynd. Þetta er tímaskekkja og með breytingu mætti áreiðanlega spara talsverða fjármuni.

Molar um málfar og miðla CLXIV

Safnað fyrir Kyrrahafseyjum,segir í fyrirsögn á Vefmogga (30.09.2009). Þessi fyrirsögn er út í hött. Ekki stendur til að kaupa Kyrrahafseyjar. Að safna fyrir einhverju er að aura saman fyrir einhverju eða spara fyrir einhverju. Það er ekki verið að safna fyrir  eyjum. Það er verið að safna fé til hjálpar fólki á  Samóaeyjum í Kyrrahafi þar sem skelfilegar náttúruhamfarir hafa átt sér stað.

 

Í fréttum RÚV sjónvarps (30.09.2009) var talað um að vinna með börn og unglinga. Molaskrifara hefði fundist eðlilegra að tala um að vinna með börnum og unglingum, eða sinna börnum og unglingum.

 

Vefmoggi skrifar (30.09.2009): Hún mun reyna að sannfæra Alþjóðaólympíusambandið um að Chicago hljóti umboð til að halda Ólympíuleikana árið 2016. Það er ekki verið að ræða um neitt umboð. Þetta er spurning um hvort Chicago fær að halda Ólympíuleikana árið 2016. Þar að auki hélt Molaskrifari að það væri svokölluð  Alþjóða Ólympíunefnd ,sem tæki þessa ákvörðun.

 

 Þessi frétt Morgunblaðsins er annars eitt endemisklúður frá upphafi til enda eins og eftirfarandi málsgrein ber með sér: Forsetafrúin vill gera allt sem í hennar valdi stendur svo rétturinn til að halda Ólympíuleikana renni ekki í skaut Rio de Janeiro. „Það er mikil vinna framundan, við tökum engu sem gefnu,“ segir Obama. Forsetinn, Barack Obama, er væntanlegur til Kaupmannahafnar á föstudag en þá fellur ákvörðun ólympíunefndarinnar. Aðrir keppinautar Chicago eru Ríó, Madríd og Tókíó.

 

 Það er nú líka hálf hallærislegt, ef  danskir fjölmiðlar hafa ekkert annað getað haft eftir bandarísku forsetafrúnni en: Ég er svo ánægð að vera hér ! (I´m so so happy to be here!) Örugglega hefur hún sagt eitthvað  fleira.

 

Af skrifum DV að dæma eru þingmenn enn í lögheimilisleik, flytja lögheimili sitt frá Reykjavík, þegar þeir eru kosnir á þing vegna þess að það kemur betur út fjárhagslega. Þetta er ekki nýtt. Þegar Molaskrifari sat á þingi fyrir nokkuð löngu uppgötvaði hann um ein mánaðamót að talsvert hærri upphæð en venjulega hafði verið færð inn á launareikning hans í bankanum. Hann hafði samband við launadeild til að vita hverju þetta sætti. Kom þá í ljós að sá sem annaðist færslurnar hafði farið línuvillt. Nýkjörinn þingmaður hafði látið það vera sitt fyrst a verk að  flytja lögheimili sitt út á land, enda þótt hann byggi og hefði lengi búið í Reykjavík og héldi ekki tvö heimili. Þetta er því gömul saga og ný og  væri þarft verk ef DV  athugaði hvort ekki væri svona ástatt um fleiri , ekki bara þingmenn heldur og ráðherra. DV á þakkir skildar fyrir að hreyfa við málum,sem aðrir fjölmiðlar koma ekki nálægt.