Molar um málfar og miðla CXXXVIII

 Í hádegisfréttum RÚV (30.08.2009) þegar fjallað var um stjórnmál í Japan tvísagði fréttamaður  flokkinum. Þágufall orðsins  flokkur með ákveðnum greini er flokknum ekki flokkinum. Þá  talaði  sami fréttamaður um  stjórnmál í  Japan árið níutíu og þrjú.  Ég  hef  efasemdir um að miklar upplýsingar séu fyrir  hendi um  stjórnmálaástandið í Japan  á því herrans ári 93. Auðvitað átti að segja  árið  nítján hundruð níutíu og  þrjú.  Hitt er letistytting. Þetta er  nokkuð sem kennt var í fyrsta bekk í gagnfræðaskóla  í mínu ungdæmi.

Svo var tekið til orða í fréttum RÚV (29.08.2009) að Obama forseti hefði flutt líkræðu  við útför Teds Kennedys.  Útfararsiðir eru  aðrir í  Bandaríkjunum en  hér hjá okkur. Yfirleitt   flytja nokkrir vinir  hins  látna   stutt minningarorð  eða kveðjuorð við útförina.Svo er einnig í fleiri löndum.  Molaskrifari hefur til dæmis  flutt  minningarorð af þessu tagi  við útför  vinar í Noregi og þar töluðu  fleiri úr  vinahópi hins látna. Mér finnst ekki rétt að kalla þetta líkræður í þeirri merkingu  sem það orð hefur í okkar máli.

Úr frétt á  Vefdv (30.009.2009) : Lík níu ára stúlku fannst í flutningabíl sem lagður var við hraðbraut nálægt Warmington í Englandi. Stúlkan var kyrkt til dauða.  Þetta er afskaplega sorgleg frétt, en hörmulega illa skrifuð. Bíllinn var  ekki lagður. Bílnum var  lagt. Stúlkan var kyrkt. Kyrking  hefur  dauðann í  för með sér.

Óþarft nýyrði var í fréttum Stöðvar  tvö (310.08.2009)   Þar var talað um fiskitogara. Hér á landi  er  málvenja að tala um  togara. Litlir togarar ,  smíðaðir í Austur Þýskalandi fyrir  ævalöngu  voru reyndar kallaðir tappatogarar. Þetta er ekki stórmál, en......

Stundum hittir maður óvart á óvænta skemmtan á skjánum. Þannig var í  gærkveldi (30.08.2009) er ég leit aðeins  við á ÍNN. Þá var  fyrrverandi aðstoðarmaður borgarstjórans í Reykjavík að herma  eftir Ingva Hrafni,sem sagður var í  London. Ingvi Hrafn  er betri ,gretturnar eru stórfenglegri og leikurinn  sannferðugri.  Vita þessir ágætu menn  ekki hve  menn sem   æsa sig og þykjast ógurlega  reiðir  á skjánum  eru hallærislegir í augum  fólks sem situr  í  rólegheitum  í sjónvarpsstólnum sínum í stofunni heima ?

Reiði er alltaf hlægileg í sjónvarpi. Það er ein af grundvallarreglum þessa fjölmiðils.

Molar um málfar og miðla CXXXVII

 

Gott er að fá Icesave fyrir aftan sig, sagði íslenskur prófessor,sem starfar í London (29.08.2009). Þetta er auðvitað ekki íslenska, en það er auðvelt að láta enskuna rugla sig í ríminu, því hún er eins og  syndin, lævís og lipur. Það er gott  að Icesave málinu skuli lokið, hefði prófessorinn til dæmis getað sagt.

Netmoggi segir (29.08.2009): Ökumaðurinn er grunaður um meinta ölvun við akstur.  Ha? Er hann ekki grunaður um að hafa ekið ölvaður ? Meira ruglið.

Formaður Framsóknarflokksins á annríkt að því er segir í Vefdv. Hann má ekki vera að því að  svara tölvupósti frá fjölmiðlum. Vefdv segir (29.09.2009): Ef sendur er póstur á tölvupóstfang hans á Alþingi berast þau svör frá ónefndum aðila að Sigmundur Davíð sé búinn að „dragast mjög afturúr í tölvupóstsamskiptum sínum og bað mig að láta vita að hann hefði líklega ekki svigrúm til að svara erindum fyrr en Icesave-málið væri frá á þinginu.  Það var og  Sigmundur  Davíð er búinn að  dragast aftur úr ! Þetta finnst mér klaufalega orðað þótt flestir skilji við hvað er átt. Formaðurinn hefur ekki haft tima  til að  svara tölvupósti. Svörin hafa setið á hakanum.. Það er   svo sem  skiljanlegt. Að dragast aftur úr er annað. Segjum svo að  hópur  fólks  sé í  fjallgöngu, einn  heldur ekki  í við  hópinn. Hann dregst aftur úr. Fylgir ekki hópnum og kemur  síðastur í áfangastað.

Einna lífsseigust allra ambaga  er  orðið áhafnarmeðlimur sem gengur aftur í fréttatímum  vikulega eða oftar og ógerlegt virðist að kveða niður. Reyndur fréttamaður  sagði í hádegisfréttum RÚV (29.08.2009): Einn áhafnarmeðlima er...  Hversvegna ekki  segja: Í áhöfninni er .....

Í helgarútgáfu DV skrifar Jóhann Hauksson um ábyrgð Háskóla Íslands á hruninu. Þar er meðal annars vikið að umdeildri skipan Hannesar Hólmsteins Gissurarsonar í lektorsstöðu við Háskóla Íslands 1988. Miklar umræður urðu um þessa embættisveitingu og bárust þær m.a. inn í sali Alþingis. Í þeim umræðum  lét Ólafur Þ. Þórðarson, þingmaður Framsóknar orð falla í stuttri athugasemd í þá veru , hvað menn væru eiginlega að þrasa um þetta. Hér  væri engin hætta á ferðum. Tekið  væri  sérstaklega fram að Hannes Hólmsteinn ætti ekki að hafa neina kennsluskyldu ! Ólafur Þ. hitti oft naglann á  höfuðið  og sá  mál frá öðrum sjónarhornum en algengast var. Í DV greininni kemur  fram að  Hannes Hólmsteinn kenni nemum að skrifa  fræðilegar ritgerðir og  að Hæstiréttur Íslands hafi dæmt hann fyrir ritstuld. Einnig kemur  fram að  Hannes  sem margir telja einn af arkitektum  hrunsins og  mesta  frjálshyggjupostulia Sjálfstæðisflokksins  kenni nemendum   um heimskreppuna og framtíð kapítalismans.  -----    Samtímis þessu kennir  bankastjórinn  sem  hannaði Icesave (hina  tæru snilld, sem hann kallaði)  sem nú er að setja Ísland á hliðina,nemendum Háskólans í Reykjavík  einhverskonar fjármálavísindi eða  fjármálaverkfræði.  Skyldu  prófskírteini í þessum greinum frá þessum  tveimur menntastofnunum vera  tekin alvarlega  við  erlenda  háskóla?

Molar um málfar og miðla CXXXVI

   Alþingismaður baðst góðfúslega afsökunar á því að hafa farið í ræðustól eftir að hafa neytt áfengis. Það var gott og blessað en  hefði ef til vill átt að gerast  fyrr. Ekki áttar Molaskrifari sig á notkun orðsins góðfúslega í þessu samhengi. Þingmaðurinn hefði  getað beðist einlæglega eða innilega afsökunar. Hitt  er  svo önnur saga að  langtum fleiri þingmenn hefðu átt að biðja þjóðina  afsökunar  vegna ósæmilegrar framkomu undir  ræðu þingmannsins. Þeirra hlutur var ekki hótinu betri. Kannski höfðu einhverjir þeirra  einnig  verið á bankagolfmóti.

 Annar þingmaður  birtir  þingræðu um Icesave (28.08.2009) á bloggsíðu sinni og viðurkennir heiðarlega, að í henni kunni að vera málvillur.   Molaskrifari nefnir  þó  aðeins  eitt atriði, sem  ýmsir  munu  raunar segja að ekki sé málvilla.  Þingmaðurinn talar um  dropann sem fylli  mælinn.  Mér var kennt að tala um kornið sem  fyllti mælinn.Líkingin er dregin af því er  korn var mælt í málum ( Mergur málsins bls. 495)  Þetta  með  dropann   er þó  býsna útbreitt en er seinni  tíma  fyrirbæri. Ég felli  mig betur  við kornið  en  dropann. En eins og  dropinn holar steininn þá breiðist þetta út og heyrist æ oftar.

Fréttavefurinn AMX („Fremsti fréttaskýringavefur landsins ") spurði (28.08.2009) : Er Ólafur Ragnar klappstýra Icesave eða  sér hann gjánna?  Sennilega sér  Ólafur  Ragnar  gjánna þegar hann er  kominn með  frúnna  yfir brúnna yfir ánna. Þetta var reyndar leiðrétt eftir ábendingu um villuna.

Miklum menningarsögulegum verðmætum bjargaði Jökull Jakobsson með   útvarpsþáttunum Gatan mín,sem nú er verið að endurflytja. Þessir þættir eru ómetanlegir. Er tímabært  að gera nýja þáttaröð af svipuðum toga ? Kannski.

Molar um málfar og miðla CXXXV

  Sjúklingar eru  svæfðir  og þeim  haldið  sofandi meðan þeir eru skornir upp,  eins og   sagt var hér áður  fyrr. Mikið  slösuðu, eða  fárveiku,  fólki er  nú orðið stundum haldið  sofandi sólarhringum  saman  til að  flýta bata og  auka lífslíkur. Það er  er pempíumál að tala um að  svæfa dýr þegar verið að  aflífa þau vegna þess að þeim er ekki hugað líf.

Magnað er fréttamat Fréttastofu RÚV (27.08.2009) þegar  sagt er frá því að sex manns  hafi mótmælt á Ráðhústorginu  á Akureyri !

 Erfitt á Molaskrifari með að fella  sig  við hvernig  íþróttafrétttamenn (26.08.2009) nota orðið áskorun. Stutt  er í næstu stóru áskorun liðsins, var sagt í íþróttafréttum RÚV sjónvarps.  Stutt er í næsta stórleik liðsins, hefði  mátt segja.

 Hann varð aldrei forseti líkt og  eldri bróðir sinn, sagði fréttaþulur  RÚV í  tíu fréttum (26.08.2009). Algeng  villa.  Hann varð aldrei forseti líkt og  eldri bróðir hans.

 Þorgrímur Gestsson,rithöfundur,  sagði í athugasemd: „...hvernig væri að hamra á muninum á hlutafé og hlutabréfum? Á þessum undarlegu hlutabréfatímum, þegar allt slíkt er verðlaust, er eilíft talað um að kaupa eða selja "hlutafé". Auðvitað versla menn með hlutabréf eða hluti í fyrirtækjum." Þetta er rétt, Þorgrímur. Hlutabréf er bara blað til staðfestingar á því að handhafi eða  skráður eigandi eigi svo og svo mikið hlutafé í tilteknu  fyrirtæki, þ.e. hafi lagt fram  fé  til stofnunar eða  reksturs fyrirtækis. Hlutabréfið er  bara  kvittun fyrir því.

  Venjulega er  talað  um  að eitthvað breiðist út  eins og  eldur í sinu, þegar eitthvað breiðist mjög hratt út. Sina er þurrrt , dautt gras og eldfim. Tvívegis,  fyrst í útvarpi og  svo í DV (26.08.2009),  var  hinsvegar  tekið  svo  til orða  að e-ð hefði breiðst út  eins og  eldur um sinu. Nú er þetta vissulega auðskilið og  engan veginn  rangt.  En hversvegna  breyta  þessu orðatiltæki sem  löng hefð er fyrir í  málinu ? Í þessum efnum er Molaskrifari mikill íhaldsmaður.

Til háborinnar skammar !

  Ekki veit ég hve oft  hefur verið  vikið að því á þessari síðu hvernig  Ríkisútvarpið, - þetta sem  við eigum öll eins og  auglýsingarnar segja,-  sniðgengur  lögin um bann við  áfengisauglýsingum. Þau  skipti  eru mörg.

  Foreldrasamtök gegn áfengisauglýsingum hafa nú farið  fram á opinbera rannsókn á þessu  framferði þjóðarútvarpsins (Fréttablaðið  28.08.2009). Því ber að fagna. Er hér með  skorað á menntamálaráðherra, þá einörðu og ágætu  konu, að  láta hefja slíka rannsókn. Núverandi ástand er til  háborinnar skammar fyrir alla sem  hlut eiga að máli.

 Blygðunarlaust auglýsir  Ríkisútvarpið áfengan bjór  og  réttlætir  gjörðir  sínar með því að orðið léttöl  birtist með örsmáu letri  í hægra skjáhorni í eina sekúndu eða svo.  Stundum eru meira að    segja  auglýstar  bjórtegundir  undir þessu  lélega yfirskini ,sem  eru ófáanlegar eða illfáanlegar öðruvísi en sem áfengi. Þessum auglýsingum verður að linna. Það gæti  ef til vill  leitt  til  einhvers tekjumissis  fyrir RÚV. Það  gæti  svo leitt  til breytinga í bílamálum stofnunarinnar. En það  verður þá bara að hafa það.

Molar um málfar og miðla CXXXIV

  Nú leggur Molahöfundur til að  fréttastjóri Stöðvar tvö útskýri  fyrir   sínu  fólki muninn á kosningu og  atkvæðagreiðslu.  Sagt var í fréttum  Stöðvar tvö (25.08.2009)  þegar  fjallað  var um Icesave-frumvarpið: ..en  gera má  ráð fyrir að gengið verði til kosninga um þetta  umdeilda mál á  fimmtudaginn. Það verður  ekki gengið  til kosninga um Icesave á  fimmtudaginn.  Það verða greidd atkvæði um  Icesave-frumvarpið. Það er slæmt þegar fólkið, sem  segir okkur fréttir  af Alþingi  virðist ekki  skilja hvað þar fer fram.

     Fjallað er um fé  og   fjármál í fréttum allra    fjölmiðla, alla daga,  oft á  dag og oft í  sama  fréttatíma. Í  fréttum  Stöðvar 2  (24.08.2009) var   sagt frá  kröfum í þrotabú fyrirtækisins Milestones. Þá  sagði  fréttamaður ... fái 6% af kröfum sínum  greiddar í  formi hlutafé".  Hér átti  auðvitað að  segja í  formi  hlutafjár.  Er ekki hægt að halda námskeið á  fréttastofum og  ritstjórnum   til að kenna   fréttaskrifurum  þetta  einfalda  atriði, - hverning  beygja  skal orðið fé. Með  sama áframhaldi verður þess ekki langt að bíða að hlustendur heyri: Ekki eru  allar ferðir til fés, þótt farnar séu !  Þetta er  með ólíkindum, að ekki sé  sterkar til orða tekið.

 Í  sjöfréttum  sjónvarps  ríkisins var   sagt  var  sprengjuhótun í Borgarholtsskóla og   svo  tekið  til orða: Taka  hótuninni alvarlega.  Eðlilegra  hefði mér  fundist að  segja  að taka  hótunina  alvarlega. Þá var í frásögn  af skógareldum í Grikklandi  talað um  að gert  hefði verið  ráð fyrir  vindasömu veðri. Heitir það ekki hvassviðri  eða  rok á íslensku?

Sífellt  er maður að nöldra um það  sama. Bloggari skrifar (25.08.2009): Konur vilja ekki versla af fallegri konum/Konur eru ólíklegri til að versla eitthvað í verslunum þar sem eru starfsstúlkur sem þeim finnst fallegri en þær sjálfar.  Munurinn á  sögnunum að  versla og  að kaupa  virðist vera að hverfa. Er baráttan  töpuð ? Nei.  Hér  hefði átt að skrifa: Konur  eru ólíklegri til að kaupa  eitthvað í verslunum...   eða  Konur  eru ólíklegri  til að versla í verslunum.. EKKI versla  eitthvað.  Sami  bloggari  skrifar ítrekað að  ráða inn  fólk.Á íslensku  nægir að  tala um að  ráða fólk. Bloggarinn  virðist einhverskonar kynningar- eða markaðsráðgjafi  Icelandair. Heppilegra  væri  fyrir  fyrirtækið að hafa í slíku starfi mann ,sem  er  betur að sér í móðurmálinu. Það er ekki nauðsynlegt að ráða hann inn. Þessi skrif  eru Icelandair  ekki til sóma.

ækinu

Molar um málfar um og miðla CXXXIII

 Enn gef ég Bjarna Sigtryggssyni áhugamanni um íslenskt mál orðið:

„Ég kemst ekki hjá því að hafa á tilfinningunni að á síðustu árum eða áratugum hafi gætt vaxandi tilhneigingar í þá átt að nota óskýrt orðalag. Þessa verður einkum vart í máli stjórnmálastéttarinnar og sérfræðinga. Annars vegar sýnist mér um að ræða ensk áhrif; þegar ensk nafnorð eru þýdd hrátt og eiga að koma í stað hefðbundinnar frásagnar í íslensku máli; hins vegar endurspeglar það sem einn af mínum gömlu prófessorum sagði gjarnan: menn fela óskýra hugsun með óskýru máli.

Tvö nafnorð tröllríða nú umræðumálfari í fjölmiðlum; aðkoma og nálgun.

Oft er erfitt að ráða í hvert sé hlutverk þessara "aðkomumanna." Eiga þeir hlut að máli, hafa þeir beinna hagsmuna að gæta eða er þeim fengið eitthvert formlegt hlutverk í viðkomandi máli? Ég hef komið að slysi án þess að eiga þar hlut að máli. Hafði ég þá aðkomu að slysinu? Mér finnst þetta óskýrt orðalag og margt betra og skýrar til í móðurmálinu. "Ríkið hafi aðkomu að kjarasamningum" var iðulega sagt. Hvers vegna ekki: "Ríkið taki þátt í kjarasamningum"?

"Langveikir þurfa nýja nálgun" segir í fyrirsögn þvert yfir heila síðu Morgunblaðsins í gær, laugardag.  Greinin hefst svo á þessum auðskiljanlegu orðum: "Úrbóta er þörf í þjónustu við langveika á Íslandi." Hvaða tilgangi þjómaði orðið "nálgun" í fyrirsögninni? Í stuttu máli sagt: Engu - öðru en því að flíka tískuorði fagstétta, sem hafa tekið ástfóstri við enska hugtakið "approach".

Umhverfisráðuneytið hefur þýtt faghugtak úr loftslagsmálaumræðu (Sectoral Approach) sem "geiranálgun." Hversu skiljanlegt er það almenningi? Um er að ræða að samtök framleiðslugreina, á borð við áliðnað eða sementsframleiðslu, taki sjálf að sér að takmarka losun gróðurhúsalofttegunda í framleiðslu sinni. Þýðingar af þessu tagi auðvelda ekki skilning og þá er nýyrðasmíð til   lítils gagns."

Við þetta hef ég engu að bæta, en þakka Bjarna skrifin.  

Molar um málfar og miðla CXXXII

 Nágrannavarsla , segja  vinir  mínir í Garðinum (RÚV 24.08.2009) um það fyrirkomulag  er  menn huga  að óvenjulegum mannaferðum   við   hús  fjarverandi  nágranna.  Gott og  skynsamlegt, en  orðið nágrannavarsla  er klúður. Af hverju ekki Grannagát ?

Vonandi  útskýrir  málsfarsráðunautur  RÚV  fljótlega  fyrir  fréttamönnum  muninn  á orðunum  eftirmáli og  eftirmál. Það liggur við að fréttamenn flaski á þessu í hverri einustu viku.  Í hádegisfréttum RÚV (23.08.2009) var  talað um  tvær minniháttar líkamsárásir sem kunna  að hafa   eftirmála.  Eftirmáli  er niðurlagsorð   eða  texti aftan  við  meginmál.  Eftirmál eru   afleiðingar  eftirköst eða  rekistefna  vegna  einhvers verknaðar. Þetta eru  dæmi úr Íslenskri  orðabók. Fréttamaður hefði átt  að  segja  að  líkamsárásirnar kynnu að hafa í   för  með sér  eftirmál.  Þessi sama ambaga var endurtekin í  sjónvarpsfréttum RÚV  kl 1900.  Annaðhvort  hlustar enginn í Efstaleitinu eða þar heyrir enginn. Nema hvort tveggja sé. 

Í þessum sama fréttaíma   sagði  fréttamaður :.... og vísar til frelsi fjölmiðla. Vísað er til einhvers. Þess vegna hefði átt að segja .. og vísar til  frelsis fjölmiðla. Vísa ætti  þeim  sem  þetta sagði  til vegar um vegi  tungunnar.

Í Morgunblaðinu   bls. 25 (23.08.2009) er auglýsing um ágæti heyrnartækja. Sagt er  að tækin séu Nánast því ósýnileg.  Ekki kann Molahöfundar að meta þetta orðalag. Betur  færi á  því að þarna  væri   sagt að  heyrnartækin væru  nánast ósýnileg  eða  næstum því  ósýnileg. Mér  finnst þetta  enn eitt   dæmi um klaufalegt orðalag  auglýsenda. Hef aldrei heyrt að eittthvað  sé  nánast því  ósýnilegt  eða  sýnilegt.  Kannski  sérviska mín. Mér finnst þetta ótækt orðalag. En það  gæti verið að markaður  væri fyrir þessi ágætu  heyrnartæki í Útvarpshúsinu í Efstaleiti.

Molar um málfar og miðla CXXXI

   Það er umghugsunarefni  að háskólamenntaður bloggari , með meistarapróf ,  að auki ,skuli  skrifa  stuttan  texta  sem í eru  eftirfarandi  ambögur:

 Við værum bara ekki að skilja það .  Við  bara skiljum það ekki

 og tók reglulega fram fyrir Sigmar  .  Greip  reglulega frammí fyrir  Sigmari...

 lánveitingar hans til skyldra aðila voru alls ekki röng  Lánveitingar hans til skyldra aðila   voru alls ekki rangar  

 okkar sem  þurfum að bera tapið á  bakinu  ... okkar sem þurfum að  axla  tapið

 Nóbb hann er bara misskilinn snillingur sem greinilega er mikil eftirsjá af...  Nobb?????  mikil  eftirsjá að ...

Meistaraprófsritgerð þessa bloggara hefur  vonandi verið betur  skrifuð.  Hafi hún verið skrifuð á íslensku.

 Bjarni Sigtryggsson bendir á eftirfarandi: 

 Var að lesa þetta á visi.is: "Glæsibifreið Björgólfs Thors Björgólfssonar var spreyjuð rauðri málningu..."

Ég hélt að no. úði og so. úða hefðu náð fótfestu sem þýðing á e. "spray".

Sammála.  Slettan  að  spreyja  er ljót og óþörf. Annars  er málvenja  að  tala um að  sprauta  bíla þegar  þeir  eru málaðir.  Þarna  hefði þó  verið  eðlilegast að  segja  :   Rauðri málningu var  úðað  á  glæsibifreið Björgólfs Thors.   - Hitt er  svo annað mál að mér finnst ekki rétt að kalla  Hummer skrímslin glæsibifreiðar. Ég sé  ekkkert glæsilegt  við þessa herbíla  sem breytt hefur verið í leikföng  fyrir   ríka fólkið.

 

Vítaverður vítahringur

Það er misskilningur hjá  forseta Alþingis að eitthvað sé athugavert við að þingmaður noti orðið  vítavert í þingræðu. Við það er ekkert að  athuga.  Ekki veit ég betur en í þingskapalögum standi í  78. grein:

 

^„Ef þingmaður talar óvirðulega um forseta Íslands eða ber þingið eða ráðherra eða einhvern þingmann brigslyrðum eða víkur með öllu frá umtalsefninu skal forseti kalla til hans: „Þetta er vítavert", og nefna þau ummæli sem hann vítir. Nú er þingmaður víttur tvisvar á sama fundi og má þá forseti, með samþykki fundarins, svipta þingmanninn málfrelsi á þeim fundi."   Þetta fann ég á netinu og þannig  var þetta  en  vera má að því hafi verið breytt.

 

Í ágætri  stuttbók  eftir Benedikt Gröndal  frv.  forsætisráðherra  Alþingi að  tjaldabaki (Útg.Alþingi 1981)   segir   svo á  bls.  9. „ Þrátt fyrir þessi ákvæði verður ekki sagt að  forsetar taki strangt á orðbragði þingmanna    heldur sýna þeir allajafna umburðarlyndi, þótt ræðumenn gerist stórorðir, eða  víki alllangt frá umræðuefni.. Öðruhverju  gerist  þó að  forsetar     víta þingmenn. Fyrir fáum árum kom það  fyrir mig að kalla nokkra þingmenn Alþýðubandalagsins  „labbakúta". Reis þá forseti neðri deildar   sem var Ragnhildur Helgadóttir úr sæti,  sló  í bjöllu og vítti þetta  orðbragð. Þeim úrskurði varð ég að lúta  og taka orðið  aftur. Varla verður þetta  atvik þó talið mælikvarði á hvað  forsetar telja   óþingleg ummæli".  Svo  ritaði Benedikt  Gröndal fyrir  hartnær  30 árum. Fyrir þá sem hafa stutt pólitískt minni  skal  tekið fram  að Benedikt Gröndal var þingmaður  Alþýðuflokks En Ragnhildur Helgadóttir Þingmaður  Sjálfstæðisflokks.

 Það er  hinsvegar  hárrétt sem   Jónas  Kristjánsson  skrifar á bloggi sínu að  forsetar taka   alltof  vægt  á     frammíköllum úr þingsal sem oftar en ekki eru hreinn dónaskapur og utan  alls  velsæmis.Þau hafa verið   vítaverð.Þingsalurinn hefur  verið  eins og  skólastofa ólátabekkjar. Kannski má  segja  að umræður á  Alþingi utanfarnar vikur hafi verið í  vítaverðum vítahring.