Molar um málfar og miðla 562

 

 Í fjögurfréttum  Ríkisútvarpsins (20.03.2011) var sagt frá  styrkjum úr hönnunarsjóðum.  Þá  las þulur: Styrkþegar segja  færri  og  stærri styrkir skila  meiri árangri en margir smærri. Þarna hefði orðið  styrkir átt að vera í  þolfalli.  Styrkþegar segja  færri og stærri  styrki skila  meiri árangri en.... Í þessari  sömu frétt talaði fréttamaður um að sjóður hefði veitt  styrki  fyrir  tólf milljónir króna.   Betra hefði verið að    segja:... veitt  styrki að upphæð  tólf  milljónir króna.

   Í næstum endalausum íþróttafréttum í fréttatíma   Ríkissjónvarps (20.03.2011) sagði íþróttafréttamaður  um  golfleikara, að hann hefði sýnt mikinn stöðugleika á mótinu.  Hann var sem sé  mjög  stöðugur !

   Það var eins og það væri heimssögulegur viðburður í hádegisfréttum Ríkisútvarps (21.03.2011)  að tveir  þingmenn yfirgáfu  þingflokk VG. Fyrr mátti nú vera.

   Ætíð verður maður nokkurs fróðari  við að hlusta á Aðalstein Davíðsson fjalla um   daglegt  mál í morgunþætti Rásar eitt á mánudagsmorgnum.   Til bóta væri, að Aðalsteinn kæmi  þar í heimsókn tvisvar í viku. Í ágætri umfjöllun um að rannsaka og heimsækja í morgun  (21.03.2011) hefði mátt nefna  ensku sögnina  to ransack, það er að leita  durum og dyngjum og ganga  ekki mjög  vel um þær  hirslur  eða það svæði þar sem leitað er.

  Það var þarft verk hjá Siv Friðleifsdóttur , alþingismanni, að bera fram  fyrirspurn á  Alþingi um norrænt  efni í Ríkissjónvarpinu. Í ljós kom kom, að undanfarin fimm ár hefur hlutur norræns efnis í  Ríkissjónvarpi allra landsmanna aðeins verið á bilinu 5.6 til 7.5%. Jafnframt kom í ljós, að  sumt af allra  vinsælasta  efni ,sem  Ríkissjónvarpið hefur  sýnt, er einmitt norrænt, eins og Glæpurinn II, Himinblámi og  Hvaleyjar. Ráðamenn Ríkissjónvarpsins berja lóminn alla daga þrátt fyrir einokun og nefskatt og þykjast ekki hafa efni á að kaupa  vandað  sjónvarpsefni, - enda er slíkt ekki á  dagskrá meðan  svo stórum hluta  dagskrárfjárins, sem  raun ber vitni,   er  varið  til að kaupa  fótboltaleiki. 

    Norðurlöndin framleiða  firn af góðu sjónvarpsefni. Ekki veit  Molaskrifari betur en það standi okkur til boða  með  afar hagstæðum kjörum í Nordvision-samstarfinu. Gallinn er bara sá,  að  þegar kemur að innkaupum á  dagskrárefni þá   virðist  þriðjaflokks amerískt  útsöluefni efst á lista innkaupastjóra. Þessvegna  fáum við til dæmis nær aldrei að sjá  úrvals  sígilt  efni, sem  sýnt er á Norðurlöndunum eins og óperuna   Carmen, sem  sýnd var í norska  sjónvarpinu í gærkveldi (20.03.2011). Vissulega var þar ekki um norrænt efni að  ræða , en í samfloti með norrænu  stöðvunum , þegar þær  kaupa  efni,  gæti  sjónvarpið  boðið okkur  mikið af góðu  efni.  Það gerist hinsvegar ekki  meðan  áhugi  Efstaleitismanna  beinist fyrst og fremst að fótbolta og  amerískri froðu.

Molar um málfar og miðla 561

 Varpa sprengjum á vígvélar hersins, er vel orðuð fyrirsögn á fréttavef Ríkisútvarpsins (19.03.2011). Líka var þar ágætlega sagt , að Loftvarnir  Líbíu væru mjög  laskaðar (20.03.2011)

 Í fréttum af náttúruhamförunum miklu í Japan hafa sumir  fjölmiðlar ítrekað talað um mannfall. Í þessum tilvikum hefði  Molaskrifara  þótt eðlilegra að tala um manntjón, - ekki mannfall.  Varðandi fréttir frá Japan hefur Molaskrifari lesið í erlendum miðlum að  víðtækt  viðvörunarkerfi bæði  gagnvart jarðskjálftum og  flóðbylgjum , æfingar og viðvaranir í útvarpi og  farsímakerfum  hafi  áreiðanlega bjargað tugum, jafnvel hundruðum þúsunda. Það sem brást hinsvegar var m.a. að   varnarveggir gegn  flóðbylgjum voru of lágir og  staðsetning vararafstöðva var  við það miðuð að veggirnir  héldu. Minnist þess ekki að hafa  heyrt mikið frá þessu sagt í íslenskum  miðlum.

 Oft er ýmislegt ágætt í  morgunþætti Sirrýjar á Rás tvö í Ríkisútvarpinu á sunnudögum. Það var  hinsvegar handan góðra vinnubragða (20.03.2011) að vera með langt  viðtal,sem var   ódulbúin auglýsing  fyrir eitt tiltekið  fyrirtæki í Kópavogi ,sem  selur heyrnartæki og  mælir heyrn fólks. Nafn fyrirtækisins og  vefsíða  var margnefnt í löngu  viðtali. Eiga ekki önnur fyrirtæki í sömu grein rétt á samskonar þjónustu  frá  útvarpi allra landsmanna?  Það hlýtur svo að vera.  Annars stendur stofnunin varla undir nafni.  -

  Seinna í þessum  sama þætti var önnur auglýsing,  löng  auglýsing, þar sem opnunartími o.fl. var rækilega talið upp. Verið var að  auglýsa gallerí. Því næst kom   enn  auglýsingin  frá  fyrirtæki, sem annast ferðir  út í Viðey og  hvalaskoðun.  Hvað gerir  fólk til að koma auglýsingu  inn í þennan  þátt?   Það verður að gera þá  kröfu til Ríkisútvarpsins , að skýr  mörku séu milli  auglýsinga og  dagskrárefnis. Það gera alvöru útvarpsstöðvar. Fram til þessa hefur það einskorðast við Útvarp Sögu  að hræra endalaust saman auglýsingum og dagskrá.

  Í lok þessa þáttar, þegar  stjórnandi gaf hlustendum kost á að hringja í þáttinn, þá raðaði símalið  Útvarps Sögu sér á línuna með bull og  svívirðingar í garð stjórnandans og annarra. Stjórnandi gerði þau mistök að halda að hægt væri að rökræða  við þetta fólk. Það er ekki hægt, - með örfáum undantekningum.

   Þetta  sannar að ekki er hægt að opna  fyrir almenna  símaþætti í Ríkisútvarpinu  um þessar mundir. Það breytist bara í Útvarp  Sögu. Þess vegna á Ríkisútvarpið að leggja svona þætti á hilluna  fram yfir þjóðaratkvæðagreiðslu.

Molar um málfar og miðla 560

    Það hefur  orðið svolítið hlé á Molaskrifum og kemur þar einkum tvennt til. Skipt var um  innvols  í tölvu skrifara og  um  skeið var þar  allt á tjá og tundri, en komst í lag  með góðra mann hjálp  hérlendir os  erlendis.  Þá  bættist það  við  að vegna  annarra  verka og áhugamála  fóru   fréttatímar  að mestu   framhjá skrifara í 2-3  daga.  Smám saman  ættu   hlutir að færast í samt  horf.

Vert er að vekja athygli á prýðilegum Tungutakspistli  Svanhildar Kr. Sverrisdóttur  í  Sunnudagsmogga. Hún skrifar af yfirvegum  um slanguryrði og  notkun þeirra.

  Hann var svolítið sérkennilegur áttafréttatíminn í Ríkisútvarpinu (19.03.2011). Þar var prýðilegt  sagt frá því sem var að gerast í umheiminum, en  svo var eins og ekkert hefði gerst á Íslandi. Ein innlend  körfuboltafrétta ( að sjálfsögðu) og   yfirlit um veður. Ekkert var sagt frá   færð. Hafði þó  snjóað talsvert á   Suður og Vesturlandi og í höfuðborginni var óvenju mikill snjór.  Vafalaust hefur  einhverja fýst að  vita  svolítið um  færð á  vegum´, þó ekki væri nema í nágrenni  stærstu  byggðakjarna landsins.  Það hafði sem sagt ekkert  gerst á Íslandi  , nema hvað leikinn hafði verið einn körfuboltaleikur.

 Úr mbl. is (17.03.2011): Bíllinn var hlaðinn mysu og lak hún út úr bílnum og mynduðust býsna miklir mysupollar,... Það er ekki mjög vel að orði komist  að segja að bíllinn  hafi verið  hlaðinn mysu.  Betra hefði  verið að  segja að  þetta hefði  verið tankbíll að flytja mysu.

 Es. Eftir  tölvubreytinguna hjá Molaskrifara  hefur verið kvartað yfir  smáu letri á  þessum pistlum. Er svo enn?

Óheiðarleg fjölmiðlun

  Það er óheiðarleg fjölmiðlun, þegar   fjölmiðill vísvitandi  gefur  rangar upplýsingar, segir  rangt  frá  eða segir aðeins frá því sem  fjölmiðillinn telur  henta sínum málstað.  Þeir  sem hlusta á útvarp Sögu kannast við þetta. Það er  hinsvegar nýtt að   Morgunblaðið skuli nú vera  orðið óheiðarlegur  fjölmiðill. Ýmist þegir  það  yfir  staðreyndum , sem  koma  skoðunum  stjórnenda blaðsins illa eða  það ástundar að  segja  lesendum sínum hálfsannleika ,sem  gefur  alranga mynd að því sem um er fjallað.Gott  dæmi um þetta er  forsíðufyrirsögn og   frétt inni í blaðinu (18.03.2011) um  að fé  fáist til  Íslands að nýju og  erlend fjármögnun íslenskra fyrirtækja  nái skriði á ný. Tilefnið er að Norræni fjárfestingarbankinn ætlar að lána   þriðjung af framkvæmdakostnaði við Búðahalsvirkjun að því tilskyldu að takist að  fjármagna  verkið  allt.  Í umfjöllun  blaðsins er  þess látið  rækilega ógetið,sem  forstjóri  Landsvirkjunar   sagði kvöldið áður  en   Ef  Icesavesamingurinn yrði felldur, mundu lán líklega fást, en  þau yrðu  dýrari og til skemmri  tíma  en  ef samningurinn yrði samþykktur.  Í þessu tilviki ber blaðið  hálfsannleik á  borð fyrir lesendur sína  vegna þess að  hentar málstaðnum.  Þetta er óheiðarleg fjölmiðlun.   Það er  svo  líka dæmi einkennilega fjölmiðlum  í Hádegismóum þessa daga,  að  yfirlýsingu  sjö hæstaréttarlögmanna  gegn  Icesave  var hampað sem stórasannleik í blaðinu, en  þegar  átta hæstaréttarlögmenn leggja til  að Icesavesamningurinn verði samþykktur er þeim einstaklingum fundið flest til foráttu og  leiðarahöfundur  gerir  gys að málflutningi þeirra og  sakar þá  um þýlund.  Talandi um þýlund er það  svo athyglisvert að  við hlið  leiðarans  skrifar einn af blaðamönnum blaðsins pistil  til að lofsyngja  skoðanir húsbænda sinn á  á Icesave. Morgunblaðið  situr nú í innilegum faðmlögum á bekk með Útvarpi  Sögu.  Það  fer ekki illa á því..     

Molar um málfar og miðla 559

  Dyggur lesandi og velunnari Molanna sendi eftirfarandi:

Núna á allra síðustu árum, jafnvel misserum, að því er mér virðist, hefur það færst í vöxt í fjölmiðlum, einkum þó vefmiðlum, að notað sé nefnifall þegar annað fall ætti að vera samkvæmt framhaldinu. Þetta er orðið svo algengt, að helst virðist mér þetta vera annað hvort ný stefna í framsetningu ellegar faraldur. Eiginlega botna ég ekkert í þessari þróun. Mér finnst þetta ákaflega hvimleitt, að ekki sé nú meira sagt. Mjög oft er hér um að ræða nafn í upphafi málsgreinar.  Hann nefnir svo eftirfarandi dæmi:  Íranskur blaðamaður .... hefur verið bjargað úr klóm yfirvalda í  Líbíu.    (mbl.is)Það er hverju orði sannara að  dæmi um svona málfar í fjölmiðlum eru orðin óþægilega mörg og nálgast vera  daglegt brauð.  það er slæm þróun.

Fréttamaður á Stöð tvö tók svo til orða að eitthvað skipti lykilmáli  (15.03.2011). Það finnst Molaskrifara ekki vel að orði komist. Betra: Skiptir meginmáli, skiptir öllu máli,skiptir miklu máli.

 En verð á tunnu af Norðursjávarolíu til afgreiðslu í næsta mánuði seldist á rúma 110 dali við lokun markaða. Ótrúlegt að þrautreyndur þulur  skuli lesa svona  rugl í  kvöldfréttatíma Ríkisútvarpsins (15.03.2011). Verð selst ekki fyrir tiltekna upphæð. Það er út í hött að taka þannig til orða. Hér hefði  til dæmis mátt segja:  Tunna af Norðursjávarolíu til afhendingar í næsta mánuði kostaði  rúma 110 dali við lokun markaða. 

   Úr mbl.is (16.03.2011): Rekstraraðilar í samgöngumálum milli lands og Eyja telja ástæðu til bjartsýni. Allsstaðar eru   þessir   aðilar ! Rekstraraðilar í samgöngumálum. Það var og.

 Lesendum Morgunblaðsins er í auglýsingu (17.03.2011) boðin þjónusta  stóðhests. Í  fyrirsögn segir: Kveikur frá  Varmaland.Hér er bæjarnafnið Varmaland notað óbeygt. Fyrirsögin hefði átt að vera: Kveikur frá Varmalandi. 

Molar um málfar og miðla 558

  Fyrirtækið Iceland Express  fer mikinn í auglýsingum í sjónvarpi og lætur sem það sé flugfélag. Iceland Express er ekki flugfélag, það hefur ekki flugrekstrarleyfi og  það er ekki heldur  ferðaskrifstofa. Fyrirtækið er skrásett  hjá Ferðamálastofu sem „ferðaskipuleggjandi".  Það er ekki á skrá yfir  ferðaskrifstofur hjá  Ferðamálastofu. Það er heldur ekki á skrá Flugmálastjórnar Íslands yfir þá aðila sem hafa flugrekstrarleyfi. Réttindi neytenda gagnvart  svokölluðum „ferðaskipuleggjanda"  eru miklu minni en gagnvart ferðaskrifstofu eða  flugfélagi.  Neytendasamtökin ættu að láta þetta mál  til sín taka, því   það er engu líkara en Iceland Express  sé viljandi að villa á sér  heimildir. Þykjast vera það sem það er ekki. Það getur komið illa niður á  neytendum, til dæmis  ef  rekstur fyrirtækisins stövast skyndilega.

 Orðið áhafnarmeðlimur er eilíf afturganga í íslenskum fjölmiðlum. Nýjasta dæmið er  úr mbl.is (14.03.2011) : Áhafnarmeðlimum tókst að hindra tvo drukkna mexíkóska flugmenn í að fljúga flugvél, með 101 farþega innanborðs. Þarna hefði mátt tala um flugliða í stað áhafnarmeðlima.

Það er hallærislegt , að Ríkissjónvarpið skuli  í dagskrárkynningum halda því leyndu fyrir  áhorfendum við hvern  er rætt í  þættinum Í návígi. Það er eiginlega óskiljanlegt og  dónaskapur við hlustendur.

Lesandi Mola   sendi línu og gerði að umtalsefni, það sem hann  kallað „það málfarið". Hann segir: „Dæmi úr fréttum undanfarið um þetta: Fréttamaður Rúv að tala við börnin „þegar það var sleginn kötturinn úr tunnunni“, í stað „þegar kötturinn var sleginn úr tunnunni. Dæmin er mýmörg á hverjum einasta degi.  Þetta er þörf ábending. Og taki þeir nú til sín,sem eiga !

 Síðastliðið sunnudagskvöld (13.03.2011) sýndi norska sjónvarpið NRK2  hátíðartónleika  Berlínarfilharmóníunnar í þættinum Hovedscenen. Upptakan var frá í fyrra.  Tónleikarnir voru sannkallað eyrna- og augnakonfekt.  Hljómsveitinni stjórnaði Gustavo Dudamel og lettneska  mezzósópran söngkonan Elina Garanka flutti okkur hvern gimsteininn á fætur öðrum. Hún verður  aftur á skjánum í sama þætti á sunnudaginn kemur og þá í Carmen ásamt  ítalska tenórnumRoberto Alagna í frægri uppfærslu Metropolitan óperunnar í New York frá í fyrra.  Hversvegna fá íslenskir áhorfendur  aldrei að sjá  neitt þessu líkt?  Það getur ekki verið kostnaðarins vegna.  Þetta efni kostar áreiðanlega minna  en lélegur fótboltleikur. Meðan áhuginn er ekki fyrir  hendi í Efstaleiti  er það borin von að við fáum að sjá  menningarefni af þessu tagi. Menningin verður ærið oft undir íþróttunum hjá núverandi stjórnendum í Efstaleitinu.

Molar um málfar og miðla 557

    Hér hefur oftlega verið vikið að mikilvægi þess að þulir  og fréttamenn hlusti á það sem þeir lesa.  Ekki er síður mikilvægt, að  fréttamenn og þáttastjórnendur hlusti á það sem viðmælendur þeirra hafa fram að færa. Í  morgunþætti Rásar tvö (15.03.2011) var  rætt við Ágúst Valfells kjarnorkuverkfræðing um   hættuástandið í kjarnorkuverinu í  Fukushima. Ágúst   sagði að  nýjar fréttir  hermdu, að búið væri að  ráða niðurlögum hins ógnvekjandi elds  sem  logað hafði í geymslu  fyrir úrgangseldsneyti í orkuverinu.  Það var eins og  hvorki umsjónarmenn  né fréttastofan heyrðu hvað hann sagði. Fréttin um þetta  kom ekki fyrir  eyru hlustenda  fyrr en alveg  í lok áttafrétta  í morgunútvarpinu.  Þegar fylgst er með erlendum fréttamiðlum  skynjar maður að í fréttaflutningi  frá Japan  gætir hér ekki sömu yfirvegunar og hjá  fagfólki erlendra fjölmiðla. Það  gilti um  morgunþátt Rásar tvö  í morgun(15.03.2011). Þar er löngu  tímabært að  skipta um áhöfn.

  Í  sexfréttum Ríkisútvarps  og í sjöfréttum  Ríkissjónvarps 13.03.2011) var talað um rafmagnsskammtanir í Japan.  Orðið skömmtun er ekki  til í fleirtölu. Hér  hefði því átt að tala um  rafmagnsskömmtun.   Samvinna um útvarps- og sjónvarpsfréttir leiðir,  þegar verst lætur, til samnýtingar á ambögum.

 Úr mbl.is (14.03.2011): Atvikin sýni hinsvegar að geislavirk efni berist með vindstraumum frá kjarnorkuverinu.  Með  vindstraumum ?   Af hverju ekki  með vindi ?

  Í fréttum Stöðvar tvö (13.03.2011) var ítrekað talað um innkaupaverð á olíu. Málvenja er að tala um innkaupsverð.  Meira úr fréttum Stöðvar tvö (14.03.2011): Lýsingin á honum svipar þó til... las þulur  án þess að hika.  þetta er gott dæmi um fallbeygingafælni, sem nú verður æ meira áberandi. Þulur hefði átt að segja:  Lýsingunni á honum svipar  þó til ..... ...Í  morgunfréttum Ríkisútvarps  (15.03.2011) sagði fréttamaður:  Talið er að geislun geti gætt.... Þarna átti  orðið  geislun  að vera í eignarfalli, geislunar. Einhvers gætir ... geislunar gætir.

  Í  Daglegu máli í morgunþætti Rásar eitt var haldið áfram að fjalla um  Laka og Lakagíga (14.03.2011). Verið var að reifa  skýringar og  tilgátur um uppruna og merkingu  orðsins  Laki.  Umsjónarmaður hafði fengið ábendingu ,sem   tengdi orðið við eldvirkni og  sagði:  Það er  svona tekin  eldfjallafræðin á þetta.  Undarlegt orðalag. Að taka eitthvað á eitthvað. Þetta orðalag er   ekki hluti af daglegu máli Molaskrifara. Málfar í Daglegu máli á að vera til  fyrirmyndar.

Molar um málfar og miðla 556

  Sitthvað hefði mátt betur fara  í fréttatíma Stöðvar tvö á laugardagskvöld (12.03.2011).  Í fréttum af náttúruhamförunum í Japan   talaði fréttamaður um Íslendinga,sem dveldu í landinu.Betra hefði verið að tala um íslendinga  sem dveldust í landinu.  Sögnin  að valda veldur  mörgum fréttamönnum erfiðleikum. Í þessum fréttatíma sagði fréttamaður: ... flóðbylgjan, sem hefur ollið gífurlegri eyðileggingu. Hér hefði  auðvitað átt að segja. ... sem valdið hefur  gífurlegri eyðileggingu. Þá var í þessum fréttatíma talað um ævintýralega há verð á minkaskinnum.  Betur hefði farið á að tala um ævintýralega hátt verð á minkaskinnum.

    Í áttafréttum Ríkisútvarpsins  (12.03.2011) var  sagt að  minnst 1300 manns hefðu misst lífiðí náttúruhamförunum í Japan. Á íslensku tölum við um að láta lífið, ekki missa lífið. Að missa lífið er enskættað orðalag.

   Úr mbl.is (13.03.2011): ... vegna stórrar sprengingar í verinu...  Málvenja er að tala um öfluga sprengingu fremur en stóra sprengingu.

  Það er eins og  stjórnendur  fréttastofu  Ríkisútvarpsins átti sig ekki á því að það fer ekki endilega saman  að vera góður fréttamaður og að vera  góður fréttalesari eða þulur. Þetta hefur  verið einkar áberandi í   Ríkissjónvarpinu undanfarna daga.

 Í  Fréttablaðinu (12.03.2011) eru  þeir sem bera líkkistu úr kirkju kallaðir  kistuberar. Það er  rangnefni. Þeir sem, bera  kistu við jarðarför heita líkmenn á íslensku. Það er engin ástæða  til að kasta því orði fyrir  róða.

 Skrifað er á pressan.is (12.03.2011): Fundurinn var þétt setinn og þeir foreldrar sem voru mættir byrjuðu á því að kjósa nýjan ritara og fundarstjóra.  Það er út í hött að  tala um að fundur sé þétt setinn.  Fundur getur  verið vel  sóttur, fjölmennur. Salur getur verið þétt setinn.

Molar um málfar og miðla 555

  Eftirfarandi er úr nýrri samþykkt Búnaðarþings: :„Búnaðarþing telur að fæðuöryggi þjóðarinnar verði því aðeins tryggt að fullu með því að Ísland standi utan sambandsins".  Sambandið sem hér er talað um er auðvitað Evrópusambandið,ESB. Þessi fullyrðing  er  hinsvegar svo gjörsamlega sambandslaus  við veruleikann og almenna, heilbrigða  skynsemi  og svo utangátta að með ólíkindum er.  Meira að segja Staksteinahöfundur  Moggans, sem lítur á flestar samþykktir bændaforystunnar gegn ESB sem guðlegar opinberanir, hefur  ekki haft kjark til að nefna þessa firrusamþykkt.  Enginn íslenskur  fjölmiðill, að því Molaskrifari best veit, hefur  beðið  forystu  bændasamtakanna að  reyna að útskýra  þessa dæmalausu vitleysu. Metnaðarleysi  fjölmiðlamanna er stundum alveg makalaust.

Í Fréttatímanum (11.-13.03) segir: Velgengni myndarinnar Okkar eigin Ósló, ríður ekki við einteyming. Það þykir hvorki gott né  gæfulegt að ríða við  einteyming.  Þess vegna er þetta orðtak  í íslensku jafnan notað um það sem  þykir  slæmt eða ógæfulegt, t.d.  lánleysi þessa manns ríður ekki  við einteyming, þegar einhver  ítrekað  verður   fyrir  einhverri ógæfu.

 Í kynningu á  efni  Kastljóss  (11.03.2011) var sagt: ... tefldi blindandi  við...  Ástæðulaust  er að láta hið ágæta orð  blindskák, að tefla blindskák, falla í gleymskunnar dá. Það gerir málið  fátæklegra.

 Ekki   virðist um auðugan garð að gresja, þegar kemur að því að velja þáttastjórnendur í Ríkissjónvarpinu. Sigmar Guðmundsson stjórnar Kastljósi og Útsvari. Egill Helgason stjórnar Kiljunni og  Silfri Egils. Þórhallur  Guðmundsson stjórnar  Í návígi  á þriðjudagskvöldum og Hvert stefnir Ísland  , en sá þáttur er sýndur á miðvikudagskvöldum.  Þetta  er ágætisfólk, en  hér sakaði ekki  að hafa örlítið meiri breidd.

 Þjófar strípuðu einbýlishús á Suðurnesjum, segir á   vef Ríkisútvarpsins (11.03.2011). Þjófar hirtu allt innan úr  einbýlishúsi á Suðurnesjum hefði verið betra. Þannig var raunar tekið  til orða annarsstaðar á vefnum.

 Í  fréttum Ríkissjónvarpsins (11.023.2011) var sagt : Jóhanna segir þessar aðgerðir svipa til..... Hér  hefði átt að segja: Jóhanna segir þessum aðgerðum svipa til....  Einfalt.

Molar um málfar og miðla 554

  Í fréttum Ríkissjónvarps (09.03.2011) sagði fréttamaður: ... ekki að taka á innflytjendum neinum vettlingatökum.  Molaskrifari hefði kunnað því betur, ef  fréttamaður hefði sagt: ... ekki taka innflytjendur neinum vettlingatökum.

  Það var gott framtak hjá Ríkissjónvarpinu að sýna okkur útsendingu japanska sjónvarpsins NHK  frá hinum hrikalegu  hamförum,sem gengið hafa yfir  Japan. 

 Í tengslum við handtökur  Kaupþingsmanna í Bretlandi  talaði fréttamaður Stöðvar tvö  (09.03.2011) um stórar aðgerðir. Betra hefði verið að tala um umfangsmiklar aðgerðir.  Í sama fréttatíma  sagði fréttaþulur: ... kostnaður við  ferðalög  forsetahjónanna til útlanda voru samtals  tíu milljónir.... Kostnaður  voru ekki , kostnaður var. Undarlegt að reyndur  þulur skuli ekki heyra sig   lesa    svona ambögu.

 Í morgunútvarpi Rásar eitt (11.03.2011) var  rætt  við  mann,sem  titlaður var frumkvöðull , en  hann hafði  komið á fót  fyrirtæki  sem  annast milligöngu um leigu á  sumarbústöðum.  Hefur  ekki slíkt  fyrirtæki verið  starfandi hér í nokkur ár? Molaskrifari man ekki betur, en ef til vill er það misminni.

 Vinstri græn  vilja  tækla ofurlaun með sköttum, segir í fyrirsögn á  dv. is.  Þetta er  ekki  boðleg íslenska í fyrirsögn á íslenskum  vefmiðli.  Fyrirsögnin er blaðsins. Hún er ekki frá  vinstri grænum.  Að tækla er slangur hjá íþróttafréttamönnum. Sögnin á ekkert erindi  í okkar daglega mál. 

 

 Það á að  vera hægt að treysta því að  fjölmiðlar segi    satt og  rétt frá. Útvarp Saga  getur ekki einu sinni  sagt hlustendum sínum rétt frá því hvað klukkan er, hvorki hér á landi  né  annarsstaðar. Í morgunútvarpi Útvarps  Sögu  (11.03.2011) var sagt að klukkan  væri  að verða hálf níu. Þá var klukkan að verða  hálfátta. Örstuttu  síðar var verið að  fjalla um jarðskjálftana í Japan og  sagt: Nú er  nótt þar. Þá var klukkan í Japan  16 30  eða hálf  fimm síðdegis.  Meira ruglið.

 Molaskrifari þykist ekki vera nein pempía, en bæklingur sem   stungið var inn um póstlúguna á heimili hans  frá  Fjölbrautaskólanum í Garðabæ reyndist  við skoðun langt handan  við velsæmismörkin. Í bæklingnum er  verið að kynna  söngleik  sem  nemendur skólans setja á svið og þar eru birtir  textar úr  söngleiknum.  Í sem skemmstu máli eru textarnir að uppistöðu subbulegt klám á hrognamáli. Bæklingurinn verður endursendur  til skólans.  Hann ætti ekki að liggja á glámbekk (Klámbekk?) á heimilum þar sem börn eru.