Molar um málfar og miðla 454

 Stundum er eins og  blaðamenn haldi að  fyrsta orð í frétt  verði að vera í nefnifalli. Úr dv.is               (08.11.2010) Viðskiptavinur Subway í Ártúnshöfða var neitað um vatn eftir að hafa keypt tvo báta á staðnum. Einhverjum er neitað um eitthvað. Þessvegna  átti setningin að byrja  svona:  Viðskiptavini Subway var neitað um...  Í sama  miðl  er sagt í frétt:  Fram kemur  að  mörg  hundruð farþegar hafi verið strandaglópar...  Molaskrifari hallast að því að hér hefði átt að segja að mörg hundruð farþegar hafi orðiið  strandaglópar. Verið var að fjalla um afleiðingar eldgossins í Eyjafjallajökli.

 Í morgunútvarpi Rásar tvö (08.11.2010) var  sagt  eitthvað á þessa leið: .. áður en geislavirknin var fundin upp. Molaskrifari er á því að  tala  eigi um að finna eitthvað upp, þegar  eitthvað nýtt er  búið til. Thomas Alva Edison fann upp rafmagnsperuna , eða glóperuna. Geislavirknin var hinsvegar uppgötvuð, því hún  hafði alltaf verið til. Menn vissu bara ekki af henni.

  Grindhvalir syntu upp á írskt land, segir í fyrirsögn á mbl.is. Varla getur þetta  talist  vel orðað.  Skárra hefði verið: Grindhvalir syntu á land á Írlandi.

   Áætlun Herjólfs hefst að nýju í fyrramálið, var sagt í kvöldfréttum Ríkisútvarpsins (08.11.2010). Eðlilegra hefði verið að segja: Herjólfur  siglir að nýju samkvæmt áætlun í fyrramálið.

 Í DV (08.11.2010) er auglýst  húsnæði með fjórum svölum.  Hér hefði átt að standa  með  fernum svölum  því  svalir er fleirtöluorð.  Eintala er svala , -  fuglategund.  Þá er  fleirtalan svölur.

Við drógum úr losun á vettvangi  Evrópu í heild  sagði  ráðherra í fréttum Ríkisútvarpsins (08.11.2010).  

 Glöggur lesandi sendi Molum eftirfarandi: Innlent | mbl | 8.11 | 17:52
Kvöldsigling á milli lands og Eyja fellur niður
Vegna mikillar hreyfingu í innsiglingu Landeyjarhafnar siglir Herjólfur ekki kl. 20 frá Vestmannaeyjum og ekki kl. 21:30 frá Landeyjahöfn.

Vegna hreyfingu, lagningu, setningu, allt eru þetta  algengar beygingarvillur. Svo er  heldur ekki  sagt  á milli lands og Eyja.  Heldur milli lands og  Eyja.

Molar ummálfar og miðla 453

Úr mbl. is (07.11.2010) Hvalur hefur flutt út 631 tonn af fullverkuðum langreyði til Japans í ár. Hér hefur eitthvað skolast til hjá þeim sem skrifaði því  hvalaheitið langreyður er kvenkyns orð. Hér hefði því átt átt að standa: ...  af  fullverkaðri  langreyði. 

Úr dv.is (07.11.2010): Hann segist vera orðinn langþreyttur á því meinta ofbeldi sem hælisleitendur í Evrópu mega þola. Þetta  finnst Molaskrifara dálítið einkennilegt orðalag.

Viðvaningar eru oft á  vöktum um helgar. Eftirfarandi er úr  dv.s  (07.11.2010): ...sagði þetta hafa verið einn af hrikalegustu rannsóknarvettvangum sem hann hafi unnið við.  Og þetta: Þá heyrði (hér vantar orðið  hún  í textann)  skringileg hljóð úr þvottavélinni sem átti í erfiðleikum með gang.  Ekki gott.

Úr mbl. is  (07.11.2010):  Hópur erlendra fjárfesta hótar íslenskum stjórnvöldum málsókn vegna setningu neyðarlaganna ...Hér  ætti að mati Molaskrifara að   segja: ... vegna  setningar  neyðarlaganna.  Vegna einhvers.

 Molaskrifari sleppti því að mestu að horfa á  endurtekið efni í Silfri Egils (07.11.2010), Árna Pál, Bjarna Ben. og Lilju  Mósesdóttur. Þar voru bara spilaðar gamlar plötur.  Gaman að  sjá og  heyra,minn gamla kunningja, Högna Hoydal. Flokkur hans  heitir  reyndar Thjóðveldi, en ekki Þjóðveldisflokkurinn. Högni hefur reynst endingarbestur allra  færeyskra stjórnmálamanna. Molaskrifari vonar að  yfirmenn í Efstaleiti hafi hlustað á  norska útvarpsstjórann í Silfrinu. Einkum það sem hann sagði um mál og menningu. Ríkisútvarpið ohf er á villigötum. Líklega yrði uppreisn í Noregi ,ef NRK endursýndi tvær gamlar bíómyndir á laugardagskvöldi!

Molar um málfar og miðla 452

 Oft eru hæpnar fullyrðingar í auglýsingum. Í  auglýsingu í Útvarpi Sögu segir, að  niðursoðin þorsklifur lækki  blóðsykur. Hvað segir  landlæknir? Er þetta rétt? Eða  er verið að blekkja fólk ?  Í  þessari útvarpsstöð úir og grúir af hæpnum fullyrðingum um svokölluð  fæðubótarefni, sem stundum reynast mesta ólyfjan.  Í sama  miðli  er talað um hátíðarmat í auglýsingu. Málvenja er að tala um hátíðamat.

 Rýnt í stjórnarskránna, var letrað á skjáinn í fréttatíma Ríkissjónvarpsins (06.11.2010). Átti að vera  stjórnarskrána. Líklega er þetta eðlilegt framhald af því að fréttamenn tala  stundum um ánna, ekki ána, brúnna ekki  brúna.  

  Úr mbl.is (06.11.2010):... upplýsingafulltrú Þjóðfundar, segir gaman að sjá hversu tímanlegt fólk sé. Þetta orðalag er nýtt fyrir Molaskrifara. Gott er að koma  tímanlega,  vera  stundvís, en að  vera  tímanlegur hefur hann ekki heyrt áður. Auðvitað er ekki þar með sagt að þetta sé  rangt, en virðist ekki í samræmi við málvenju.

Molavin í austri er iðinn við að  senda okkur  athyglisverðar ábendingar.  Hann sendi þetta: 

„Morgunblaðið (mbl.is) segir í frétt í gær, föstudag, sem hefur enn ekki verið leiðrétt, að Keith Olbermann, hinn kunni, pólitíski þáttastjórnandi á bandarísku sjónvarpsstöðinni MSNBC hafi verið rekinn. Orðrétt segir í fréttum bandarískra stöðva að hann hafi verið "suspended indefinetely without pay". Það þýðir að honum hafi verið vikið frá tímabundið. Settur í launalaust leyfi. Jafnramt segir New York Times: "On Friday evening, no one at NBC suggested that Mr. Olbermann would be fired."

Trúverðugleiki fjölmiðla er í húfi þegar óvandvirkni er liðin. Fréttaleit án undirbúnings er sömuleiðis hvimleið og skaðar viðkomandi fjölmiðil. Bókmenntaverðlaunahafi Norðurlandaráðs skensaði réttilega þáttargerðarmanneskju Rásar-2 fyrir það að vita ekki um hvað hún væri að spyrja. Útvarpskonan reiddist í viðtalinu og spurði hvort hún þyrfti háskólamenntun í bókmenntum til að geta spurt hana spurninga. Það var dónaskapur og lítilsvirðing við RÚV hlustendur. Ljóst var að útvarpsmanneskjan hafði ekki búið sig undir viðtalið, vissi ekki um þjóðerni skáldsins né söguefni bókarinnar. Fór svo að rífast við viðmælanda sinn, sem benti henni á muninn á skáldskap (fiction) og skáldsögu (novel)."

 Allt er þetta rétt, Molavin. Vond vinnubrögð og hroki  fara ósjaldan saman.

dv.is  segir  líka frá  bandaríska sjónvarpsmanninum (06.11.2010): Keith Olbermann sjónvarpsmaður á MSNBC í Bandaríkjunum hefur verið vikið úr starfi tímabundið...  Hér ætti auðvitað að standa: Keith Olbermann sjónvarpsmanni á ....  hefur verið vikið úr starfi tímabundið. 

  Molalesandi sendi  eftirfarandi um þennan sama sjónvarpsmann: „ Þetta má lesa á ruv.is um bandarískan þáttastjórnanda í sjónvarpi, sem var látinn hætta störfum vegna pólitískra afskipta:

„Nú hefur komið á daginn að hann studdi þrjá frambjóðendur demókrata með háum fjárframlögum í aðdraganda kosninganna og mun það hafa verið kornið sem fyllti mælinn.“Þau orð sem ég feitletra voru ekki í fréttinni þegar hún var flutt í fréttum RÚV klukkan 08.00 að morgni 6. nóvember. Þá var sagt: „ og mun það hafa verið síðasta hálmstráið“ í stað þess sem ég feitletra."

Molaskrifari þakkar sendinguna.  Ríkisútvarpið okkar allra stendur sig illa í þessum efnum.

Molar um málfar og miðla 451

   Er að -    fárið  breiðist út. Meistaranemi við Háskólann  á Akureyri,  sem svaraði spurningum í morgunþætti  Rásar  eitt (04.11.2010) var illa haldinn af þessari óværu. Nokkur  dæmi:  Það fyrsta sem ég er að sjá,... Við erum að standa nokkuð vel  miðað við hin Norðurlöndin Í stað þess  að segja : ... börnunum líður  vel...  börnunum líður betur,  sagði   meistaraneminn:  Börnunum er að líða vel,  börnunum er að líða  betur. Einnig   heyrðum við: Þau svona finnast þau knúin...  Þetta finnst Molaskrifara heldur slæmt. Tvisvar talaði þessi meistaranemi um  hin  Norðurlöndin. 

 Glæpasamtök hafa skotið niður  rótum, segir á  vefsíðu Ríkisútvarpsins. Ekki kannast  Molaskrifari  við þetta orðalag.  Málvenja  er að segja að  eitthvað  skjóti rótum, þegar það nær  fótfestu.  En að skjóta niður rótum  er  nýtt  fyrir   Molaskrifara.

 Mjög algengt er að heyra og sjá  á prenti að talað sé um hin Norðurlöndin  Í  góðu bréfi sem áhugamaður  um velferð tungunnar  sendi Molaskrifara  segir hann meðal annars:   „Algengt dæmi um rökleysu er orðalagið ‘hin Norðurlöndin’, ‘á hinum Norðurlöndunum’. Fleirtöluorðið Norðurlönd táknar í raun  eitt óskipt landsvæði og ætti ætíð að vera án greinis. Hliðstæð eru orðin ‘Bandaríkin’ og ‘Vestfirðir’, og er gott að hafa mið af notkun þeirra. Orðið ‘Bandaríki’ er aldrei haft um hvert einstakt fylki í Bandaríkjum N-Ameríku og ‘Vestfjörður’ ekki heldur um hvern einstakan fjörð vestra. Ekki verður hvert og eitt hinna norrænuanda heldur kallað ‘Norðurland’. Engum er tamt að segja ‘í hinum Bandaríkjunum’ eða ‘á hinum Vestfjörðunum’. Sagt er ‘annars staðar í Bandaríkjunum’ eða ‘í öðrum fylkjum Bandaríkjanna’ og ‘annars staðar á Vestfjörðum’. Á sama hátt er rökrétt að skrifa ‘annars staðar á Norðurlöndum’ eða ‘í öðrum ríkjum á Norðurlöndum’."

Bréfritari bendir á að  betra sé að nota  orðalagið: á öllum Norðurlöndunum,alls staðar á Norðurlöndunum  eða annars staðar á Norðurlöndum. Undir þetta er tekið.

Þú kaupir þrjár vörur, en borgar fyrir tvær, segir í auglýsingu frá verslanakeðjunni Nettó. Molaskrifara finnst þetta vera málleysa. Betra væri að segja: Þú kaupir þrennt, en borgar bara tvennt.

Molar um málfar og miðla 450

  Það er óbreytt  menningarleg reisn yfir  dagskrá  Ríkissjónvarpsins.  Frá klukkan 20 00 á  fimmtudagskvöldi (04.11.2010) til klukkan 23 05 var okkur áhorfendum boðið upp á  fjórar bandarískar þáttaraðir í beit. Þá  tók við endursýndur  norskur þáttur. Þetta er ótrúlegt,  - en satt.

Komu upp um leynileg göng, segir í fyrirsögn á mbl.is (04.11.2010). Hér hefði verið eðlilegra að tala um að laganna verðir hefðu fundið leynigöng , fremur en að þeir hefði komið upp um þau. Göngin lágu undir landamæri  Bandaríkjanna og Mexíkó og um þau var smyglað  eiturlyfjum. Svo segir í fréttinni: Að sögn lögreglu voru göngin notuð af smyglurum til að flytja fíkniefni yfir landamærin.   Þolmyndarnotkunin í þessari setningu er óþörf. ... smyglarar notuðu göngin til að flytja eiturlyf ...Ef til vill hefði verið   eðlilegra að segja  að göngin hefðu verið notuð  til að  flytja  eiturlyf undir landamæri  ríkjanna.

  Í fyrirsögn á forsíðu Fréttablaðsins (04.11.2010) segir: Elsti og yngsti fulltrúinn á þjóðfundinum eru bjartsýnir á skynsama niðurstöðu.  Molaskrifari hallast að því að ekki eigi að tala um skynsama niðurstöðu, heldur   skynsamlega niðurstöðu. Oft heyrist talað um skynsama leið, eða skynsaman kost  þegar betra væri að tala um skynsamlega leið eða skynsamlegan kost..

   Meira um Fréttablaðið. Ekki er   Molaskrifari ánægður  með fyrirsögnina  á grein Guðna Ágústssonar í blaðinu (04.11.2010): Íslenskt smjör og  skyr: „I love it". Guðni vinur minn er að lofsyngja , að verðleikum,  ágæti íslenskra landbúnaðarafurða. Við þær er allt gott, --  nema  verðið. (Lambakjöt er nú bara á  borðum á  hátíðum) Guðni hefði þess vegna átt að láta móðurmálið duga í fyrirsögn á greinina.  Annars ætti það að vera íslenskum bændum tilhlökkunarefni að ganga í Evrópusambandið  því þá  fá   frábærar  afurðir  eins og  smjör og  skyr mörgþúsundfaldan     markað miðað   við það sem nú er.  Íslenskir  bændur með sínar ágætu afurðir hafa ekkert að óttast. Það gæti hinsvegar orðið erfitt að anna eftirspurn og verðið sem þeir fengju mundi rjúka upp úr öllu valdi.  Vonandi skrifar  Guðni bráðum um það.

  Oft hefur verið  vikið að því hér hve litlar kröfur  um málfar eru  gerðar   til þeirra  sem annast  morgunþátt Rásar  tvö í Ríkisútvarpinu.  Í  morgun (04.11.2010) var þar talað um ágæti  málstaðs, - átti auðvitað að vera  málstaðar, sem er  rétt eignarfall af orðinu málstaður. Einnig  var  talað um að spá í einhverju, en  málvenja er að tala um að  spá í eitthvað, rétt eins og  talað er um að  spá í spil og spá í kaffibolla. Orðabókin bendir að vísu á að spá í e-u sem óformlegt mál. Engin ástæða er til að hefja  það  til vegs  í útvarpi. En þetta  er það sem hlustendum er  boðið, þegar metnaður er ekki til staðar.

   Þegar Sturla Jónsson og  Arnþrúður útvarpsstjóri segja  hlustendum Útvarps  Sögu að móttaka  vegna Norðurlandaráðsþings fyrir 400-500 manns, að þeirra sögn, hafi kostað 50 milljónir halda þau greinilega að hlustendur séu fífl. Á boðstólum voru , sögðu þau, snittur, bjór, freyðivín ,  sódavatn og gos.  Ef  500 manns  sóttu móttökuna og  hún kostaði  50 milljónir, þá hefur kostnaðurinn verið  100 þúsund krónur á hvern gest. Hver trúir því ?  Hlustendur er ekki fífl, ekki allir. En Í Útvarpi  Sögu þarf þetta ekki  að vera svo nákvæmt  ef verið er að böðlast á þeim  sem stöðin hefur ekki velþóknun á.

Molar um málfar og miðla 449

  Úr visir.is (02.11.2010)  Ekki er um eiginlega fjársöfnun að ræða, heldur samskot sem voru tekin einu sinni. Á íslensku er ekki  talað um að taka  samskot. Eðlilegra er að tala um að  efna til samskota, þegar fé  er safnað handa einhverjum sem er fjár vant.

 Nú erum við að tala saman, sagði fréttamaður Stöðvar tvö (02.11.2010) með fullan munninn af mat frá kokkalandsliðinu. Þetta var öldungis óþörf tilvísun í  bandaríska málvenju. Svo þykja það nú ekki góðir mannasiðir  að tala með  fullan munninn af mat.

 Hvað er fréttastofa Ríkisútvarpsins að segja okkur, þegar  með frétt um Icesavemálið (03.11.2010) er birt  birt  mynd af Icesave-kaffimáli, sem liggur á  hliðinni   við hálfblauta servíettu? Hvað eigum við áhorfendur að lesa  í þetta?  Enn eitt  dæmið um ófagleg og óboðleg vinnubrögð í Efstaleitinu.

 Hluti verðlaunafjárins verður ánafnað sjálfbærri bankastarfsemi á Íslandi, skrifar mbl.is (03.11.2010)  Málvenja er að ánafna einhverjum eitthvað. Þess vegna hefði þarna betur staðið: Hluta verðlaunafjárins  verður ánafnað sjálfbærri bankastarfsemi á Íslandi.   En hvað er átt við með  sjálfbærri bankastarfsemi?  Er verið að  hæðast að  okkur ?  Minni á  að Færeyingar kalla  hraðbankana  sjálvtökur. 

Þegar hlaupið nær hámarki sínu var sagt í  sjónvarpsfréttum Ríkisútvarpsins (03.11.2010). Þarna  hefði  mátt sleppa  orðinu  sínu.  Því var ofaukið.   Í sömu frétt var rætt  við mann sem titlaður var rafveituvirki. Það  virðulega starfsheiti hefur Molaskrifari aldrei áður heyrt.

 Molavin sendi eftirfarandi: „ Veiðimenn klaga hvor aðrasegir Pressan um klögumál rjúpnaveiðimanna á fjórhjólum. Væntanlega eru skyttur fleiri en tvær, svo ég tel að betur færi á því að segja "Veiðimenn klaga hver annan." Reyndar er þessi frétt aðeins tilvitnun í netmiðlinn Skessuhorn, en þar er sagt, orðrétt: " Einnig hafa veiðimenn verið að klaga hvern annan." Ég kann því heldur ekki vel. Nema þessir menn væru að klaga "annan hvern" veiðimann."

 

 

Molar um málfar og miðla 448

  Til varnar útrásarvíkinga, segir í millifyrirsögn á dv.is (02.11.2010).  Þarna hefði átt að segja: Til varnar útrásarvíkingum.

Himinn og haf er milli frásagna Morgunblaðsins og  DV (03.11.2010) af manninum,sem bera átti út á Laufásvegi í gær.  Kjarninn í frásögn Morgunblaðsins er að bankinn hafi verið vondur við manninn. Ekkert  er nefnt  hve mikið hann skuldaði. Í frásögn DV kemur  fram að þegar árið  2007  skuldaði maðurinn hundruð  milljóna og    fimmtíu milljónir í yfirdrátt. Hætt var við útburðinn, en rétt er að spyrja:  Eru þeir sem  skipa svonefnt  Heimavarnarlið  sérstakir  varðmenn fyrir skuldakónga?

Þegar fréttamaður í Kastljósi Ríkissjónvarpsins (02.11.2010) talar um  blóðugan niðurskurð í fjárlagafrumvarpi fyrir árið 2011, notar hann svo gildishlaðin orð, að frásögnin verður sjálfkrafa ófagleg..

  Haukur Hólm ,fréttamaður Útvarps Sögu, fjallaði um kosningarnar í Bandaríkjunum og   tók fram að verið væri að kjósa    í öll  435 sætin  í fulltrúadeildinni,  37 sæti í öldungadeildinni og  37 ríkisstjóra. Það var í fyrsta skipti,sem Molaskrifari heyrði kosningunum  svo réttilega lýstí fréttum.  Haukur fær  plús fyrir það. Í  fréttatímum sjónvarpsstöðvanna að kveldi kjördags var þetta reyndar skýrt út og farið með ofangreidnar tölur.

Því var slegið upp í fréttum Ríkissjónvarps (02.11.2010) að langflestar beiðnir um  nauðungaruppboð kæmu frá Íbúðalánasjóði.  Þetta var hinsvegar ekki sett í samhengi með því að  segja okkur  hve  stór  hlutur Íbúðalánasjóðs í  fasteignalánum  er.  Íbúðalánasjóður er líklega   langstærsti lánveitandinn   til kaupa á fatseignum og því eðlilegt að vanskil séu mest þar. Enn eitt  dæmið um ófagleg vinnubrögð  fréttastofu ríkisins.

Nýr dagur hefur  bæst í vikuna. Miðkudagur.Þannig var  það að minnsta kosti orðað í auglýsingu Fjölskylduhjálparinnar í Útvarpi Sögu (02.11.2010) Auglýsingalesarar mega ekki misþyrma móðurmálinu.

 Ríkissjónvarpið keppist nú  við að auka hluta íþróttaefnis í kvölddagskránni  á kostnað annars efnis. Þetta er gert í vonlausri  samkeppni  við Stöð tvö um sýningu íþróttaefnis.

 Í íslenskri orðabók segir um orðið skoðanakönnun: Skipuleg athugun á skoðun almennings á  tilteknu máli. Það sem ráðamenn  Útvarps  Sögu  kalla skoðanakönnun á ekkert skylt  við þetta. Þau skrumskæla orðið. Vinnubrögðin eiga ekkert skylt við skoðanakönnun. Slæmt að fjölmiðill  skuli komast upp með að eyðileggja orðið skoðanakönnun.

Molar um málfar og miðla 447

 Um  helgina heyrði Molaskrifari  í útvarpi talað um að brýna  sög.  Nú er Molaskrifari ekki sérfróður um málfar á þessu sviði  frekar en öðrum, en hann hefur  ævinlega heyrt   talað um að skerpa sög, þegar sög er farin að bíta illa. Má vera  að hér  sé málvenja mismunandi eftir landshlutum og  auðvitað er  ekkert rangt við að tala um að brýna  sög svo hún bíti betur.

 Gott hjá mbl.is (02.11.2010) að nota orðið jarðfall  um það sem í fréttum Ríkissjónvarpsins var kallað hola. Orðabókin segir um jarðfall: Gil eða lægð sem myndast þegar jarðvegi skolar burt undan yfirborðinu og yfirborðið fellur síðan niður.

 Í spjalli um  daglegt mál í morgunútvarpi Rásar eitt (01.11.2010) voru þau  sammála um það Aðalsteinn Davíðsson og Hanna G. Sigurðardóttir  að fráleitt  væri að tala um að selja  til. Þessu er Molaskrifari ósammála. Hann sér ekkert rangt við að  segja, til dæmis:   Skipið var selt til  Bretlands.  Við seljum herta  þorskhausa til Nígeríu.  

  Í fréttum Ríkissjónvarpsins (01.11.2010)  var kynntur 80 ára gamall vals eftir Ása í Bæ. Það var áhugavert, en gallinn var  sá að  aðeins  heyrðust slitrur úr laginu. Lagið,eða heila tónhendingu,  heyrðum við í rauninni aldrei.

  Kröfugerðir hafa ekki verið endanlega mótaðar,  var sagt í fréttum  Ríkissjónvarpsins (01.11.2010). Betra hefði verið að tala um kröfur en kröfugerðir.

  Alvar Óskarsson, gamall ráðherrabílstjóri Framsóknar,sem hringir  til Útvarps  Sögu oft á  dag uppnefndi og  baknagaði hvern einstaklinginn á  fætur  öðrum í þætti Péturs Gunnlaugssonar í dag (01.11.2010) (Þess sem hringir í  bláókunnugt fólk um miðnættið á laugardagskvöldum). Umsjónarmaðurinn sagði ekki orð. Gerði hvorki athugasemdir við uppnefni eða níð. Þagði sínu þunna hljóði á mánudagsmorgni. 

Molar um málfar og miðla 446

  Bók Arnaldar beðið með eftirvæntingu,segir í fyrirsögn á visir is (31.10.2010). Bók er ekki beðið. Bókar er  beðið.  Líklega hefur  sá sem samdi fyrirsögnina verið hræddur við að skrifa: Bókar Arnaldar beðið með eftirvæntingu. Þessu var svo breytt í rétt horf er leið á daginn.

 Í hádegisfréttum Ríkisútvarpsins (31.10.2010) var í fréttayfirliti talað um staðráðna  starfsmenn. Átt var við  staðarráðna starfsmenn, það er starfsmenn sendiráða, sem ekki eru starfsmenn utanríkisráðuneytisins í Reykjavík, heldur eru  heimamenn í því landi þar sem viðkomandi sendiráð er.  Að vera staðráðinn í einhverju   er að hafa einbeittan vilja til einhvers.

 Í  texta  með  viðtali í  Silfri Egils (31.10.2010) var sagt Íslendingar gruna... Af samhenginu  telur Molaskrifari líklegt að þarna hefði átt að standa: Íslendinga  grunar ..... Á þessu tvennu er merkingarmunur.

  Líklega  hefur ferðaskrifstofan Iceland Express skipt um auglýsingastofu. Allt  annað að sjá og heyra  sjónvarpsauglýsingarnar þeirra  undanfarna daga.

   Það er nýlunda að geta gefið   efni,sem  sýnt er í Ríkissjónvarpinu, margar stjörnur. Mynd þeirra Hjálmtýs Heiðdals  og Karls Smára Hreinssonar , Saga  af stríði og stolnum gersemum (31.10.2010) var stórmerkileg. Einkennilegt er hvernig þetta mál hefur legið í láginni. Eftir á að hyggja  eigum við  við bara einn kost:  Skilum þessum þjóðargersemum til Bretlands (Danir skiluðu okkur handritunum). Ekki er við  hæfi að  við skreytum guðshús okkar með þýfi. Kirkjan  á að taka á þessu máli og leiða það til lykta. Ef menn sakna  glugganna er einfalt og væntanlega ekki dýrt að gera af þeim eftirlíkingar. Þessir gluggar eiga sér enga  sögulega hefð í rótum trúarlífs á Íslandi. Þeim var stolið í stríði og skolaði yfir haf til Íslands. Skilum þeim. Það væri stórmannlegra en að sitja undir  þeim við bænagjörðir og blessunarorð.