Molar um málfar og miðla 201

  Molaskrifari   fær ekki betur séð en allir þeir, sem heiðraðir voru á degi íslenskrar  tungu, séu vel að þeim heiðri komnir. Þorsteinn frá  Hamri er höfuðskáld, - þeir  Baggalútspiltar  stór góðir. Lagið við ljóð  Káins , Sólskinið í Dakota, eftir Braga  Valdimar Skúlason, í flutningi þeirra  heillaði  mig er ég er  heyrði það  fyrst  í Andrarímum. Þórbergssetrið hefur  Molahöfundur, því  miður enn ekki heimsótt. Færeyskur  rithöfundur,  vinur minn, eða vinmaður minn, eins og  Færeyingar  segja,   stansaði  þar í 4-5  klukkutíma á leiðinni  frá   Seyðisfirði  til Reykjavíkur á dögunum og lýsti þeirri heimsókn  ítarlega  fyrir mér  kvöldið áður en setrið hlaut þessa viðurkenningu. Hann er heillaður  af Þórbergi,- eins og fleiri.   

 

Það má eiginlega segja að í sameiningu hafi RÚV  og  Múrbúðin gefið íslenskri tungu  langt nef á  degi  tungunnar  með birtingu   afspyrnu vondrar  auglýsingar þar sem  talað er um að hakka og lakka verð. Á víst að vera fyndið. María Gunnarsdóttir vakti  athygli á þessari auglýsingu í  athugasemd  við síðustu Mola.  Enn eitt framlag  RÚV  til stuðnings móðurmálinu. Í  dagskrárkynningu RÚV  sjónvarps (16.11.29009) var talað um  mynd   þar sem   fólk  dettur út  í  tvær mínútur og   sautján  sekúndur. Dettur út  er   slangur  fyrir að  missa  meðvitund.

 

Það var lofsvert og afar vel til fundið  hjá Kastljósi RÚV að  flytja hið  fallega  ljóð Huldu,  Hver á sér  fegra  föðurland, á táknmáli í tilefni  dags íslenskra  tungu. Takk fyrir það.

 

Í fréttum Stöðvar tvö um manninn sem  skaut á útihurð í Breiðholti var sagt ( 16.11.2009) ..  hafði  sig á  bak og burt.  Þarna hefði  átt að  segja hafði sig   burt   eða var á bak og  burt.  Það er ekki hægt að tala um að hafa sig á bak og burt. Líka var sagt  í þessari frétt  að maðurinn hefði verið klæddur  lambhúshettu, - eðlilegra hefði verið að segja að hann verið með lambhúshettu..

 

Afleit fyrirsögn var á  Vefdv á  degi íslenskrar tungu (16.11.2009) Helga Kress: útgefandinn uppvís af meiðyrði. Í  fyrsta lagi verða menn uppvísir  að  einhverju, ef tiltekinn gjörningur sannast á þá. Í öðru lagi er orðið meiðyrði  yfirleitt notað í fleirtölu. Því ætti að standa  þarna  meiðyrðum. Annars er ekki heil brú í þessari fyrirsögn. Örugglega hefur  Helga Kress ekki orðað þetta svona.

Í  Vefdv  (16.11.2009) er  sagt  frá  bifreiðaárekstri á Akureyri með þessum  orðum:  Þarna varð árekstur með hvítri Kia Sportage bifreið og blárri Toyota Hiace sendibifreið. Eðlilegt  hefði verið að  segja:  Þar rákust  á...  eða  árekstur varð milli...   En auðvitað er gott að fá að  vita hvernig bílarnir voru á litinn! Í sama blaði er fjallað um byrjunarörðugleika hjá  versluninni Kosti. Áformað hafði verið að opna  verslunina klukkan  ellefu, en það seinkaðist um nokkra klukkutíma. Orðið seinkaðist er ekki til.   Réttara hefði verið að segja  ... en því  seinkaði  um nokkra  klukkutíma.

   

Í  stundarkornshlustun á   Morgunútvarp Rásar tvö (17.11.2009) þrástagaðist annar umsjónarmanna á  orðinu  testa , sem er enskusletta ( e. test = prófa). Sá  hinn sami talaði um að fyrirtækið Íslensk  erfðagreining hefði unnið lengi  hér á landi.  Starfað lengi, hefði verið  betra.  Málfarsráðunautur RÚV þarf að taka   stjórnendur  morgunþáttarins  til  bæna.

  

Fréttin   um brottrekstur  Guðmundar Ólafssonar hagfræðings úr þáttum  Sigurðar G. Tómassonar  í Útvarpi Sögu staðfestir  það sem Molaskrifari hefur  sagt um þennan  fjölmiðil.  Merkilegt þykir mér þó, ef ágætismaðurinn  Sigurður G. Tómasson, lætur þetta yfir sig ganga.

   

Gullfiskaminnið og heiðarleikinn

 

 

 Þegar stjórnmálamaður fullyrðir að hann hafi ekki haft hugmynd um að Baugur  hafi  styrkt  kosningabaráttu hans  fyrir  fjórum árum, um eina milljón  króna  þá kemur tvennt    upp í í hugann. Hann heldur  að kjósendur séu heimskir.  Kjósendur  skynja að hann er ekki  eins   klár og hann vill vera láta. Allavega er hann ekki minnisgóður.

  

  Þetta minnir á  að fyrir nokkrum árum fékk tilvonandi  tengdadóttir  ráðherra ríkisborgararétt með hraði. Alþingismennirnir,  sem   settu stúlkuna á hraðbraut ríkisborgararéttar,  sóru   og sárt við lögðu  hver á fætur  öðrum að þeir hefðu  ekki haft hugmynd um tengsl  hennar við ráðherrann.  Trúlegt?  Hreint ekki. Að minnsta kosti hvarflaði ekki að mér að trúa þeim.

 

  Það veitti greinilega  ekki af því að halda þjóðfund þar sem heiðarleiki var settur á oddinn, - því   122 fundargestir voru  sektaðir fyrir að leggja  bílum sínum ólöglega  við  fundarstaðinn. En ekki verður því trúað,  að  forsvarsmenn  þjóðfundarins hafi haft samband  við lögregluna til að  óska eftir því að fallið yrði frá sektum.

 Kannski er þetta  bara Ísland í dag, eins og stundum er sagt.

 

Molar um málfar og miðla 200

Í dag, á fæðingardegi Jónasar Hallgrímssonar, er dagur íslenskrar tungu. Það er vel til fundið. En fjölmiðlamenn ættu að hugsa til þess, að allir dagar eru dagar íslenskrar tungu og orð fjölmiðlamenn vega þungt við mótun málsins. Þess vegna eiga þeir að kappkosta að skrifa vandað mál. Til hamingju með daginn.

 Á baksíðu Morgunblaðsins er degi íslenskrar tungu heilsað með fyrirsögninni: Ólöf Arnalds sjóðandi heit vestur í Bandaríkjunum. Gott að þessari ágætu listakonu vegnar vel vestra. En ekki er  fyrirsögnin á  fögru máli. Á forsíðu DV  er fyrirsögn: Brjálaður skaut upp hurð.  Ekki til fyrirmyndar heldur.

Af vefsíðu RÚV (15.11.29-009): Rás tvö liggur niðri á Austurlandi. Unnið að viðgerð á Gagnaheiði. Aldrei getur Molaskrifari fellt sig við orðalagið að eitthvað liggi niðri þegar það bilar. Svo ættu starfsmenn RÚV að vita að sendar fyrir útvarp og sjónvarp á Austurlandi eru á Gagnheiði, ekki Gagnaheiði.

 

Keppast um risahótel við höfnina, sagði í fyrirsögn á Vefdv. Ef flett er upp í orðabók, kemur í ljós að orðtakið að keppast um þýðir að keppast við eitthvað. Það sem fyrirsagnarhöfundur hefði átt að skrifa  er: Keppa um risahótel við höfnina. Í prentaðri útgáfu DV er fyrirsögnin: Keppa um risahótel ,sem ekkert er athugavert við.

 

Í fréttum Stöðvar tvö (14.11.2009) var sagt frá samkomu í Hafnarfirði þar sem eins og þulur réttilega sagði, konur kepptust við að prjóna. Fréttamaður sagði hinsvegar að þarna væri kappkostað að útbúa agnarsmáar flíkur.  Ekki fellir Molaskrifari sig við notkun sagnarinnar að kappkosta í þessu samhengi.

 

Munu þeir taka yfir störf slökkviliðsmanna á Reykjavíkurflugvelli, var sagt í fréttum RÚV hljóðvarps (12.11.2009). Þetta orðlag er enskt. Betra hefði verið að segja : Munu þeir taka við störfum slökkviliðsmanna á Reykjavíkurflugvelli.

 

Í fréttum Stöðvar 2 (14.11.2009) tók fréttamaður svo til orða, að tunglið væri óvistvænn staður. Vistvænn þýðir; sem mengar ekki eða spillir lífríki eða náttúru. Líklega hefur fréttamaður ætlað að segja vistlegur. Tunglið er  ekki aðlaðandi til dvalar, ekki vistlegt.

 

Í sama fréttatíma Stöðvar tvö var sagt var opnun nýrrar verslunar í Kópavogi sem gekk ekki þrautalaust því  tölvukerfið gerði mönnum erfitt fyrir: Einungis var hægt að versla hluta af vörunum,sagði fréttamaður. Þá kröfu verður að gera til fréttamanna að þeir kunni að nota sagnorðin að kaupa og að versla. Svo var ekki í þessu tilviki.

 

Úr Vefdv (15.11.2009) Tilkynnt var um innbrot í sumarbústað á Grímsnesi til lögreglunnar á Selfossi á föstudaginn var. Það er ekki  mikilli máltilfinningu fyrir að fara, þegar notuð er forsetningin á  um Grímsnesið.

 

Í Molum hefur stundum verið vikið að Útvarpi Sögu. Rétt fyrir miðnætti fimmtudagskvöldið 12.11 hlustaði Molaskrifari á  útvarpsstjórann og Pétur ræða við Sverri Hauk Jóhannesson, sendiherra og aðalsamningamann okkar í aðildarviðræðum við ESB. Útvarpsstjórinn hélt sig mjög á mottunni. Pétur hafði að venju uppi  rangar fullyrðingar í spurningum. Þau komu ekki að tómum kofanum hjá Stefáni Hauki, sem leiðrétti rangfærslur Péturs með hægð og kurteisi og hafði skýr svör við öllu sem um var spurt.   Um fáa, ef nokkra, hafa þau Arnþrúður og Pétur talað af jafnmikilli rætni og illkvittni og starfsmenn íslensku utanríkisþjónustunnar.

Mogginn leggst í ræsið

 

Nýrri ritstjórn Morgunblaðsins fylgja nýir pistlahöfundur. Á laugardaginn var lagðist Morgunblaðið í ræsið með birtingu pistils eftir Sverri Stormsker um Ingibjörgu Sólrúnu Gísladóttur. Ritstjórarnir leggja blessun sína yfir sorann. Þessi pistill er eitt það sóðalegasta sem ég hef lesið í dagblaði. Þetta er verra en gamli Þjóðviljinn þegar hann var sem verstur og verra en orðljótustu leiðarar Jónasar Kristjánssonar,   skrifaðir í geðillskuköstum.

 Fyrirsögn pistilsins er klámkenndur orðaleikur.Viljandi gert. Morgunblaðið misbýður mörgu fólki með þessum skrifum og kemur þá pólitík ekkert við sögu.

 

 Ritstjórnin er annaðhvort með öllu dómgreindarlaus eða hatursfull úr hófi. Nema hvort tveggja sé. Nú fer að styttast í að ég hætti að borga fyrir að fá þennan skít inn á heimilið.

Molar um málfar og miðla 199

   Alþingismaðurinn Lilja Mósesdóttir kallar sig rebel í viðtali við DV (13.11.2009) Orðið rebel er enska og þýðir uppreisnarmaður. Hversvegna þarf íslenskur þingmaður að sletta ensku á lesendur ? Getur hún ekki talað íslensku við Íslendinga ?  Finnst henni flott að sletta? Molaskrifari skilur ekki þjóðkjörna fulltrúa, sem svona tala til fólksins í landinu. 

Í Vefdv (13.11.2009) er fjallað um svokallað þjónustuhús á Hornströndum. Í fréttinni segir: Einnig gefst ferðafólki kostur á að vaska upp og þvo hendur.  Orðalagið  að þvo hendur finnst Molaskrifara  ógott. Betra væri að segja: ... þvo sér um hendurnar.  Það  væri kannski betri íslenska að tala um að þvo upp, en að vaska upp og  uppvask  eru fyrir löngu orðin  hluti af málinu. Rétt eins og  viskastykki eða viskustykki!   

Össur skjaldar Ólaf Ragnar vegna orðuhneykslis, segir í fyrirsögn á AMX fréttaskýringavefnum (12.11.2009). Nafnorðið skjalda  þýðir á íslensku skjöldótt kýr, ekki er vitað til þess að það sé notað um aðrar dýrategundir. Sögnin að skjalda er ekki til í íslensku. Á ensku þýðir sögnin to shield að vernda. Þetta er óþarfur tilbúningur. Undir hitt skal svo tekið að framkoma  forseta Íslands gagnvart sendiherra Bandaríkjanna var til háborinnar skammar fyrir land og þjóð. Búið var að tilkynna sendiherranum að hún yrði sæmd fálkaorðunni. Hún var á leiðinni til Bessastaða, þegar hringt var frá forsetaskrifstofu og  efnislega sagt: Allt í plati. Þú færð enga fálkaorðu. Á þessari framkomu  þjóðhöfðingjans hefur aldrei fengist viðhlítandi skýring.

   Í auglýsingu á Stöð tvö, minnir mig, heyrði ég auglýstan  bulky lopa. Er ekki óþarfi að nota ensku til að auglýsa íslenskan lopa á Íslandi?

 Frá og með næsta sunnudag verður Skjár einn í læstri dagskrá, segir  Vefmoggi (12.11.2009). Hér ætti að standa: Frá og með næsta sunnudegi...Undarlega villa. 

 

 

Í fréttum Stöðvar tvö (12.11.2009) var talað um að brúa fjárlagagatið. Menn  brúa ekki göt. Menn brúa bil.  Bilin á að brúa heitir  sjálfsævisaga Halldórs E. Sigurðssonar  fv. ráðherra og er þar að væntanlega tilvísun  til Borgarfjarðarbrúar.  Menn stoppa í göt. Eða loka götum eins og sagt var ágætlega  í hádegisfréttum RÚV (13.11.2009) En sennilega eru allir hættir að stoppa í sokka, þannig að þetta gamla orðtak er líklega að hverfa úr málinu. Í sama fréttatíma var talað um að framkvæma viðskipti. Tilgerðarlegt orðalag.

  Í fréttum Skjás eins og Moggans var fjallað um (12.11.2009) að verið væri að breyta Skjá einum í áskriftarstöð. Við erum að detta í tíu þúsund , sagði talsmaður Skjásins og átti við að næstum tíu þúsund manns hefðu keypt áskrift. Að tala um að detta í tíu þúsund er unglingaslangur. 

 

Ríkisstjórnin ætlar að ná í einhverja 50 milljarða króna í ríkiskassann á næsta ári, sagði  fréttamaður RÚV sjónvarps (12.11.2009) í frétt um væntanlegar skattahækkanir.  Af hverju einhverja 50 milljarða ? Ef hann átti við um það bil 50 milljarða, þá átti hann að segja það. Að tala um einhverja 50 milljarða er málleysa. Fréttinni lauk fréttamaður svo með þessum orðum: Enn liggur síðan Icesave óbætt hjá garði.  Ef flett er upp í hinni ágætu bók Jóns G. Friðjónssonar um íslensk orðatiltæki, uppruna þeirra sögu og merkingu, Merg málsins, segir svo um þetta orðatiltæki á bls. 248: liggja /falla óbættur hjá garði, engar bætur koma fyrir einhvern/ enginn heldur uppi vörnum fyrir einhvern.  Molaskrifari fær ekki séð hvernig hægt er að nota þetta orðtak í þessu samhengi. Fréttamenn eiga að halda sig við þau  orð og orðtök sem þeir hafa vald á,- sem þeir skilja.

 Sami fréttamaður sagði í hádegisfréttum RÚV (13.11.2009) að fjármálaráðherra hefði verið dulur á skattaáform ríkisstjórnarinnar,eða skattlagningaráform ríkisstjórnarinnar. Ekki gott mál að mati Molaskrifara. Fréttamaður hefði getað sagt að ráðherra hefði verið dulur um skattaáformin eða fátt viljað  segja. Svo er til orðtakið að draga ekki dulur á, að fela ekki , leyna ekki. 

 Blaðamenn, sem vilja vinna vel og vanda sig, nota orðabækur eða handbækur um íslenskt mál, þegar þeir eru í vafa. Margir gera það , - ekki nógu margir. Sumir telja sig ekki þurfa á slíkum bókakosti að halda. Þeir kunni allt og viti allt. Það gæti verið undirliggjandi sjúkdómur hjá  stöku manni í  Efstaleiti.

Stutt er Sturlunef

 Dapurlegt er að sjá hvernig samflokksmenn  og  samherjar Þorsteins Pálssonar ráðast  nú að honum með  aðdróttunum og stóryrðum fyrir það eitt að hafa tekið sæti í samninganefndinni um aðild okkar að ESB. Þeir skammsýnu og hugumlitlu menn, sem þetta gera, ættu miklu frekar að fagna  setu  Þorsteins í nefndinni.  Að honum er mikill fengur. Enginn frýr honum vits og enginn grunar hann um græsku.

  Víðsýni, greind og  sanngirni Þorsteins  eru okkur gott veganesti í þessar  viðræður, en  það er ofvaxið skilningi sumra,  sem áður gegndu  trúnaðarstöðum á  vegum Sjálfstæðisflokksins og sjá nú ekki lengra en nef þeirra nær. Sem er stutt. Það gildir sérstaklega um fyrrum forseta Alþingis.

Molar um málfar og miðla 198

    Snilldin blómstrar á Morgunvaktinni á Rás tvö hjá RÚV, enda hrapar hlustun, samkvæmt könnunum. Í morgun (13.11.2009) var þar rætt um að díla við meðvirkni og gera aðra ævisögu. Svo voru hlustendum fluttar fréttir sem umsjónarmenn réttilega kalla slúðurfréttir um fræga fólkið í henni Ameríku. Skorinorður og vel fluttur pistill Láru Hönnu meðal annars um vonda fjölmiðlun  í kjölfar  slúðursins var eins og löðrungur á kinnar umsjónarmanna. Hafi þeir hlustað og skilið, sem Molaskrifari  er hreint ekki viss um. Vel að orði komist, er Lára Hanna sagði að þættinum Íslandi í dag á Stöð tvö hefði verið breytt í ábyrgðarlaust þunnildi. Einkar nákvæm lýsing. Það var eftir öðru að slúðurfréttaritarinn vestra skyldi kveðja hlustendur með orðunum : Góða helgi, bæ.

   Kosið verður um embættið, sagði íþróttafréttamaður RÚV sjónvarps (11.11.2009) ,en tilefni fréttarinnar var framboð Íslendings sem sækist eftir formennsku í Körfuknattleikssambandi Evrópu. Máltilfinning Molaskrifara er sú að þarna hefði átt að segja: Kosið verður í embættið. Það er ekki kosið um embætti.

    Í íþróttafréttum Stöðvar tvö (11.11.2009.) var sagt frá þýska markverðinum, sem batt enda á líf sitt með því að kasta sér fyrir járnbrautarlest. Sagt var að hann hefði tekið eigið líf. Molaskrifari getur aldrei fellt sig við þetta orðalag. Í íþróttafréttum RÚV sjónvarps var sagt að maðurinn hefði fyrirfarið sér. Það er eðlilegra orðalag um þennan sorglega atburð. 

 Í fréttum Stöðvar tvö (11.11.2009)um fellibylinn Phyan sem kom inn á land á Indlandi var sagt : Hundruð veiðimanna voru undan strönd Indlands... Heldur er óvenjulegt að tala um fiskimenn eða sjómenn með þessum hætti. Orðið veiðimaður er yfirleitt einungis notað um þá sem stunda veiðar á landi. 

 Athyglisvert er að heyra í fréttum að nú skuli eiga að banna þeim sem eru yngri en 18 ára aðgang að ljósabekkjum. Árið 1985 fluttum við Jóhanna Sigurðardóttir, núverandi forsætisráðherra svohljóðandi tillögu til þingsályktunar á Alþingi: Alþingi ályktar að fela heilbrigðisráðherra að skipa þegar í stað nefnd sérfræðinga til að kanna hvort tengsl séu milli sóllampanotkunar og húðkrabbameins. Nefndin skal hraða störfum svo sem unnt er. Málið dagaði uppi. Ekki  reyndist áhugi fyrir hendi  hjá þeim sem þá réðu ferðinni á Alþingi.

 Molaskrifari er kominn að þeirri niðurstöðu að Útvarp Saga sé vondur fjölmiðill. Þar heyrði hann nýlega endurtekið viðtal við Eirík Bergmann Einarsson um ESB. Þar kom margt fróðlegt fram. Það voru útvarpsstjórinn og meðhjálpari að nafni Pétur sem spurðu. Furðulegt var að heyra Pétur deila við Eirík um staðreyndir. Það var eins og rífast um það hvort Esjan væri 914 eða 714 metra há! Enn furðulegra var að heyra Pétur afflytja og rangtúlka skoðanir Eiríks í einhverskonar samantekt , þegar Eiríkur var farinn af vettvangi. Pétur opinberaði svo vísku sína með því að tala um að viðskiptasamningi Íslands og Kína yrði sagt upp. Það er enginn viðskiptasamningur í gildi milli Íslands og Kína, - í nokkur ár hefur hinsvegar verið rætt um að gera fríverslunarsaming milli landanna.   


 Nokkru síðar heyrði ég sama Pétur vitna til ummæla Eiríks um íslenskan landbúnað og ESB úr þessu viðtali. Hann kvað Eirík hafa sagt að ESB aðild mundi leggja íslenskan landbúnað í rúst. Þetta er rangt. Ósatt. Eiríkur sagði að framleiðendur svínakjöts og kjúklinga gætu líklega „pakkað saman”, held ég hann hafi sagt , ef Ísland gengi í ESB , en venjulegur búskapur, íslensk fjölskyldubú, ættu ekki að hafa neitt að óttast. Þannig að íslenskum landbúnaði stæði ekki sú ógn af aðild, sem oft væri um rætt.

Um þetta geta menn auðvitað deilt, - en það er óheiðarlegt að gera mönnum upp orð og skoðanir eins og Pétur gerði. Slíkir fjölmiðlar eyðileggja umræðuna og segja hlustendum ósatt. Þess utan má auðvitað lengi ræða hvort svínabú og kjúklingabú séu kjötverksmiðjur eða landbúnaður. Ég hallast að því fyrra.

Þegar Molaskrifari heyrði þennan sama mann ræða við Þorgerði Katrínu Gunnarsdóttur varaformann Sjálfstæðisflokksins var framkoma hans beinlínis dónaleg. Það var eiginlega kornið sem fyllti mælinn og þess vegna setti Molaskrifari þessi orð á skjáinn.  

   

Molar um málfar og miðla 197

  Ritstjórar og fréttastjórar ættu að taka sér tak og kenna fréttaskrifurum að fallbeygja nöfn  fyrirtækja. Í fréttum Stöðvar tvö (10.11.2009) var sagt: ... send fréttatilkynning frá Nýja Kaupþing. Átti auðvitað að vera : ...frá Nýja Kaupþingi. 

 Sigraði píanókeppnina, sagði umsjónarmaður Kastljóss við okkur í kvöld (11.11.2009) er hún kynnti efni þáttarins. Aftur og aftur sömu villurnar. Menn sigra ekki keppni. Menn geta unnið sigur í keppni eða haft sigur. Er enginn hjá Sjónvarpinu, sem getur lesið yfir kynningartexta þeirra,sem ekki  hafa nægilega gott vald á íslensku? 

Ríkisútvarpið, sjónvarp, færir sig nú upp á skaftið og auglýsir bjór milli frétta og  veðurfrétta um klukkan 19:30 á kvöldin. Þessi menningarstofnun  íslenska ríkisins er hér að fara í kring um gildandi lög í landinu sem banna áfengisauglýsingar. Það er til skammar.  Síðar um kvöldið bætti þessi löghlýðna ríkisstofnun um betur; sýndi  tvær  bjórauglýsingar  fyrir  tíu fréttir, tvær  bjórauglýsingar milli tíufrétta og  veðurfrétta og tvær  bjórauglýsingar eftir  veðurfréttir. Hvernig  er hægt að ætlast til að  borgarar landsins  beri  virðingu fyrir lögum og   fari að lögum þegar  ríkisstofnun hegðar sér á þennan  veg? 

Í fréttum RÚV sjónvarps (11.11.2009) var fjallað um mat á lánshæfi landsins. Á skjánum stóð : Á bláriminni. Þetta orð,   blárimi, er nýtt fyrir Molaskrifara og hefur honum hvergi tekist að finna það í þeim orðabókum,sem honum eru tiltækar. Í fréttayfirliti í lok frétta stóð hinsvegar á skjánum að þetta héngi á bláþræði. Það er gott og gilt orðalag um eitthvað sem brugðið getur til beggja vona með. Líklega hefur orðtakið að hanga á horriminni eitthvað verið að þvælast  fyrir þeim sem þetta skrifaði, en það getur  þýtt að  vera  illa staddur  fjárhagslega.

    Úr Vefdv (10.11.2009)... ásamt því að hafa svipt tveimur drengjum um tólf ára aldur frelsi. Hér hefði átt að standa: ... ásamt því að hafa svipt tvo tólf ára drengi frelsi. Einhver er sviptur einhverju. Svo er ekkert um tólf ára aldur. . Annað hvort hafa drengirnir verið tólf ára eða ekki.  

   Ekki þótti Molaskrifara falleg fyrirsögnin í Vefmogga (11.11.2009): Fór túrinn á aðeins 14 klst Verið var að segja frá því að svanur hefði flogið 800 kílómetra vegalengd  frá Íslandi til vetursetu í Skotlandi á aðeins 14 klukkustundum. Óþarft var að nota orðið túr um þetta snarpa langflug og að auki er venja að setja punkt í lok skammstöfunar , - klst. – klukkustund.  

Í morgunþætti Rásar tvö (11.11.2009) talaði umsjónarmaður um að uppljóstra eitthvað. Sögnin að uppljóstra eða uppljósta tekur með sér þágufall. Að uppljóstra einhverju. 

 

 Ýmislegt áhugavert var í fréttum Skjás eins og Mogga (10.11.2009). Vondur texti skemmdi fréttina um hvernig  þjófaflokkarnir, sem nú vaða hér um allt losa sig við þýfið,  ýmist með því að selja það hér eða senda til útlanda. Ásýnd veðurfregnanna er prýðileg. En hvernig væri að bæta  hita(kulda)stiginu í Winnipeg inn á kortið af Norður Ameríku ? Það er hér með lagt til. Það var hinsvegar óþarfi hjá veðurfréttamanni (11.11.2009)  að segja:  Himininn var víða opinn.  Það minnir eiginlega á   jólasálminn ágæta: Sjá himins opnast hlið....

Molar um málfar og miðla 196

Af hverju þurfa umsjónarmenn Kastljóss RÚV  (10.11.2009) að misbjóða mörgum áhorfendum með því að   tala um að   bjóða  fólki á  fitness námskeið  þar sem  fólki er kennt að pósa rétt ? Molaskrifara fannst  þetta efni  lítið erindi eiga í Kastljós.  Umfjöllunin var um  það sem  ég leyfi mér að kalla sjúklega afskræmingu mannslíkamans  og notkun litarefna  til að  búa til gervibrúnku.

Úr Vefdv (09.11.2009): Foreldrar Helenar höfðu skilið fyrir nokkru en móðir hennar fékk loksins faðir hennar til að grafa hana. Enn er óskrifandi fólk að  skrifa fréttir í Vefdv. Röng beyging , vond þýðing. Og hvað segja menn um eftirfarandi fyrirsögn úr sama miðli sama dag: Blint stefnumót,sem karlmenn myndu deyja fyrir. DV er að gera ýmislegt gott, en málfarið á vefnum þeirra er oftar en ekki fyrir neðan allar hellur eins og tilgreind dæmi sanna.  

Í seinni fréttum RÚV sjónvarps (09.11.2009) var sagt frá bólusetningarhneyksli í Belgíu þar sem knattspyrnumenn höfðu verið flokkaðir sem forgangshópur. Svo sagði Ingólfur Bjarni: .... Þar sem knattspyrna telst ekki vera undirliggjandi sjúkdómur... Þetta fannst Molaskrifara gott. Setning kvöldsins. En þegar allt kemur til alls , þá er  knattspyrna sennilega undirliggjandi  sjúkdómur hjá allmörgum.
 
 Molaskrifari viðurkennir fúslega að hann er íhaldsmaður þegar kemur að málfari. Hann kann ekki að meta þegar Morgunblaðið segir (10.11.2009) í fjögurra dálka forsíðufyrirsögn: Tugmilljarða hækkanir á sköttum eru í pípunum. Hvað pípum ? Nú er þetta ekki ný frétt, hefur verið til umræðu um skeið. Það sem Molaskrifari kann ekki að meta er að talað sé um að eitthvað sé í pípunum, eitthvað sé yfirvofandi, eitthvað sé væntanlegt. Ekki vandað mál.     

 

 

Annar umsjónarmanna  morgunútvarps Rásar tvö (10.11.2009) talaði um að bjóða á jólaborð. Af hverju ekki bjóða að jólaborði eða  til  jólaborðs, samanber að setjast til borðs ? Hinsvegar var gott hjá Gísla Kristjánssyni að tala um að álverksmiðjur og vopnasmiðjur í Noregi ætluðu að skjóta saman.. í merkingunni að leggja  sameiginlega fé til einhvers.
Ríkisútvarpið á annars að sjá sóma sinn í að breyta þessum morgunþætti Rásar tvö. Losa hlustendur  við bullið og aulaflissið.  

   Líklega hefur mörgum þótt skrítið að lesa í fréttum  að  formaður svokallaðrar Hreyfingar sem á eina þrjá fulltrúa á þingi væri búinn að ráða sér aðstoðarmann á kostnað skattborgaranna. Hreyfingin er fylgislaust og áhrifalaust fyrirbæri og óskiljanlegt er við hvað aðstoðarmaðurinn á að aðstoða formann þessa fámenna hóps.

   Fjölmiðlar túlka skoðanakönnun um stöðu forseta Íslands á ýmsan veg, hver eftir sínu höfði. Molaskrifari  er hinsvegar þeirrar skoðunar að staða forsetans sé ótrúlega sterk miðað við:
 

a)     Hann var aðalklappstýran í liði útrásarvíkinganna og notaði hvert tækifæri sem gafst til að mæra þá og vegsama.

b)    Hann hefur klúðrar hverju viðtalinu á fætur öðru við erlenda fjölmiðla, sem flestir hafa misskilið það sem þjóðhöfðingi vor vildi sagt hafa. Fræg varð orðasenna hjónanna í viðurvist erlends blaðamanns.

c)      Hann hefur farið mjög á  svig við sannleikann í sjónvarpi án þess að depla auga.

 Í ljósi alls þessa hlýtur  staða hans að teljast sterk.
  Hitt er svo annað mál að staða hans styrktist ekki við útgáfu lofrollunnar sem  gömlu bankabandittarnir borguðu fúlgur fjár fyrir að skrifuð yrði um hann, - líklega í þakklætisskyni.Ritdómarar gáfu bókinni falleinkunn  og þjóðin felldi sinn dóm með því að kaupa hana ekki.

 

Óskiljanleg linkind

Sá röggsami embættismaður, lögreglustjórinn á höfuðborgarsvæðinu, Stefán Eiríksson, lét svo ummælt í fjölmiðlum um daginn, að heimilt væri að senda útlendinga, sem brotið hefðu íslensk lög, úr landi. Til síns heima. Auðvitað á að gera þetta.  Sagt var frá því  í fréttum í dag,  þriðjudaginn 10. nóvember, að fimm manna hópur útlendinga hefði látið greipar sópa um hús og heimili á Suðurlandi, stundað landabrugg og líklega fíkniefnasölu.  Hvervegna í ósköpunum á að sýna fólki linkind sem kemur hingað til lands gagngert í þeim tilgangi að brjótast inn á heimili okkar  og ræna og rupla? Auðvitað á að reka  slíkan óþjóðalýð úr landi. Umsvifalaust. Það er einhverskonar aumingjagæska á misskilningi byggð  að sýna þessu  fólki mildi. Þetta er harðsvíraður glæpalýður, sem á enga samúð skilið.  Lögreglustjórinn á höfuðborgarsvæðinu hefur í þessu efni lög að mæla.