Ónýt stjórnsýsla og Ríkisútvarpið ohf

   Í beinskeyttum  bloggpistlum hefur  Jónas Kristjánsson oft    fjallað um  handónýta stjórnsýslu íslenska ríkisins. Jón Baldvin Hannibalsson hnykkti á þessu  í ágætu viðtali í Útvarpi Sögu (25.08.2010). Hér  kemur lítil saga um hina  ónýtu stjórnsýslu.  Fimmta nóvember 2009 skrifaði ég mennta- og menningarmálaráðherra Katrínu Jakobsdóttur bréf vegna ólöglegra  áfengisauglýsinga í  Ríkissjónvarpinu. Leið nú og beið. Ekkert gerðist. Átjánda mars  2010  sendi ég  menntamálaráðherra tölvubréf og  spurðist fyrir um erindi mitt.  Hún svaraði að bragði. Embættismenn höfðu ekki haft burði til að koma  bréfinu til hennar. Hún hafði aldrei séð það. Málið lá í skúffu kansellistanna.Sem höfðu greinilega ákveðið að gera ekki neitt. 

  Skömmu  síðar  fékk ég bréf frá  ráðuneytinu þar sem mér var  tjáð að  skv. nýlegri lagabreytingu  heyrðu málefni Ríkisútvarpsins ohf undir  fjármálaráðuneytið. Erindi mitt hefði verið framsent fjármálaráðuneytinu . Menntamálaráðuneytið  sendi erindi mitt  26. mars einnig   til frú Svanhildar Kaaber   formanns stjórnar Ríkisútvarpsins  ohf, en hún er þar fulltrúi VG.  Var henni sent erindið  til „góðfúslegrar fyrirgreiðslu", eins og það er orðað.

  Áfram sat við sama. Ekkert gerðist. Frá  formanni stjórnar  Ríkisútvarpsins  heyrðist hvorki hósti né stuna. Tíunda  ágúst  skrifaði ég    frú Svanhildi Kaaber til að spyrjast fyrir um hvað liði afgreiðslu erindis míns frá   fimmta nóvember 2009.   Tíu dögum siðar, eða tuttugasta ágúst 2010, fékk  ég svo bréf frá  einum af yfirmönnum Ríkisútvarpsins um að  lögfræðingur Ríkisútvarpsins telji áfengisauglýsingarnar (kallaðar „léttölsauglýsingar”) löglegar og  að Ríkisútvarpið reyni eftir megni að leggja  rækt við íslenska tungu.  Aumt var það plagg. Bæklingur  um málstefnu Ríkisútvarpsins  fylgdi. Hann hefur sennilega ekki borist  fréttastofunni enn.  Ég skrifaði  formanni stjórnar Ríkisútvarpsins, Svanhildi Kaaber. Hún sá ekki ástæðu til að svara mér, heldur fól undirsáta að svara, seint og um síðir  eftir að  rekið hafði verið  á eftir málinu.   Það er sjálfsagt til of mikils mælst  að formaður stjórnar  Ríkisútvarpsins svari  bréfum  frá    óbreyttum viðskiptavinum stofnunarinnar.    Það  tók  stjórnsýsluna   næstum tíu mánuði að  afgreiða  þetta einfalda  erindi.

  Ef   einföldu málin  er  afgreidd með þessum hætti í stjórnkerfinu, hvað þá um hin stærri ?

   Það er satt sem  Jónas Kristjánsson   segir og  Jón Baldvin tekur undir. Þetta kerfi er ónýtt. Kerfiskerlingar og karlar  telja sig  yfir það hafin að svara erindum nema með miklum eftirgangsmunum.  

Athugasemdir

[Kjartan Pétur Sigurðsson, 26.8.2010 kl. 07:47]

Sammála.

[Vilhjálmur Örn Vilhjálmsson, 26.8.2010 kl. 08:00]

Sæll Eiður,

ég hef líka skrifað frú Kaaber, og Svanhildur tók sér nokkra mánuði í að svara, eftir að ég hafði sent fjölda ítrekana. Ég kvartaði yfir fölsunum í fréttaflutningi ungs fréttamanns frá því um síðustu jól. Fréttamaðurinn ungi er reyndar er stjúpsonur Jóhönnu Sigurðar, einnar valdamestu konu í heiminum. Kaaber lofaði að erindið yrði sent áfram til fréttastjóra, þó hann hefði fengið afrit af því í byrjun, en hann hefur enn ekki skýrt fréttaflutning stjúpsonar forsætisráðherrans, sem hefur víst nokkuð frjálsar hendur, þegar hann er ekki að koma fram með Wikileaksmönnum.

Ég er viss um að ein valdamesta konan í heiminum hafi beitt áhrifum sínum gegn klögumáli mínu.

[Eiður (IP-tala skráð) 27.8.2010 kl. 09:11]

   Frú Svanhildur Kaaber er greinilega fremur frábitin því að eiga samskipti við við viðskiptamenn Ríkisútvarpsins  ohf. Hún telur það vera ehf og vill bara að stjórnin fái að vera í friði og fá kaup fyrir það.